Afbeelding

Beeld Pexels

Waarom ik geen romans meer lees tijdens het schrijven

Waarom ik geen romans meer lees tijdens het schrijven Jireël Verhage is momenteel bezig met het najagen van zijn droom: het schrijven van een roman. In deze blogreeks neemt hij je mee in zijn jacht.

Ik ben gestopt met het lezen van romans. Tijdelijk dan, hoop ik. Ik had nooit verwacht dat ik dat zou doen. Ik weet nog goed dat ik stiekem op een rustige middag bij Bol.com een aflevering keek van Kijken in de ziel: schrijvers, waarin Adriaan van Dis vertelde dat hij tijdens het schrijfproces geen werken leest van andere schrijvers. Ook Kees van Kooten doet dit niet. Ik kon mij daar niks bij voorstellen. Tot nu.

Boeken lezen verstoort het eigen schrijfproces

In het begin van het schrijven van mijn boek had ik er geen last van. Toen las ik boeken nog als ontspanning. Maar gaandeweg het schrijfproces begon ik op specifieke zinsconstructies te letten, op beschrijvingen van handelingen en het verloop van dialogen. Of beter gezegd: elke zin kwam onder een vergrootglas te liggen. In die mate, dat ik dacht dat dit de manier was. Om bij een volgend boek van een andere schrijver ditzelfde gedachtegoed uit te strooien. Alsof ze allemaal de waarheid prediken. Maar ik bleef lezen, vanuit de wetenschap dat je pas een goed schrijver kunt worden na veel gelezen te hebben. Daar ben ik het mee eens. Tot op dit punt. Ik moet gaan teren op de boeken die ik tot dusver heb gelezen, want het verstoort mijn schrijfproces.  

Ontwikkel je eigen schrijfstijl

De kracht van een boek schuilt grotendeels in een eigen stijl. Dat weet ik, daar ben ik mij van bewust. Maar uitvoeren is een tweede. Tijdens het lezen van spoetnikliefde van Haruki Murakami heb ik de knoop definitief doorgehakt. Ik wilde doen wat hij ook deed. Werd ongelooflijk onzeker over mijn eigen werk. Begon te denken dat naast mijn eigen boekenkast echt niemand op mijn boek zat te wachten. Alsof Murakami mijn interne criticus constant influisterde, op die heldere manier zoals alleen hij dat kan. Want zo zeggen we dat vaak -zoals alleen hij dat kan. Dodelijk voor een schrijver in spé.

Volgens van Dis brengt het lezen van andere boeken een bepaalde toon met zich mee, die verwarrend kan werken voor je eigen schrijven. En met het wegleggen van spoetnikliefde, werd meteen mijn verwarring minder. Ik bepaal weer hoe ik het wil, en ben niet meer bezig met hoe Koch, Wieringa of Murakami het zouden doen. En dat geeft rust.

Hiermee komt er een einde aan mijn blogreeks op schrijvenonline, waarin ik mijn schrijversworstelingen heb gedeeld. Als je het leuk vindt kan je de jacht op mijn roman blijven volgen op jireelverhage.nl. En mocht je mijn roman gaan kopen, beloof dan één ding: bedenk bij het schrijven van je eigen boek niet hoe Verhage het heeft gedaan.

Lees Jireëls eerste, tweede, derde, vierde, vijfde en zesdeblog. 

Jireël (1989) groeide op in Goes, en vertrok in 2008 naar Nijmegen. Na het afronden van de opleiding communicatiewetenschap werkte hij drie jaar bij Bol.com in Utrecht. Sinds september 2016 woont hij in Gent, waar hij zijn droom aan het najagen is: het schrijven van een roman. Voor meer blogs over zijn boek zie zijn website.

Techniek

Comments

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi, Leuk om je te lezen! Ik kan me niet voorstellen dat ik tijdens mijn schrijven geen romans van anderen zou lezen. Wat je schrijft herken ik wel: een analyse loslaten op schrijfstijl, toon, mooischrijverij, korte zinnen etc. Soms heb ik een stijlvoorkeur, maar niet om over te nemen. Ik wil mijn eigen schrijfstijl vinden, behouden en mijn eigen toon laten klinken. In een groter geheel bekijk ik boeken ook op opbouw en tot mijn eigen verrassing (met de inzichten van een schrijfcoach aan de hand van 'de reis van de held o.a.) ontdekte ik in sommige boeken losse eindjes en hiaten of onduidelijkheden. En dat helpt mij bij de opbouw van mijn verhaal en geeft mij inzicht in stukken die duidelijker kunnen of completer bijvoorbeeld. Voor mij heeft lezen tijdens schrijven dus ook een positief bijverschijnsel. Er is een boek dat ik bestempeld heb tot mijn persoonlijke schrijfbijbel. Niet om te kopieren, maar dat boekt heeft mij zoveel inzichten gegeven over hoe ik dingen in mijn verhaal niet zou willen of juist wel (en dan vooral qua thematiek). Ik weet niet of ik volledig sta achter de stelling dat lezen het eigen schrijfproces verstoort. Iemand met een neiging naar perfectionisme kan misschien wel goed blokkeren. Over het algemeen ervaar ik juist een enthousiasme om mijn eigen werk op mijn manier af te ronden. Succes met je roman. Groet, Imena