Maak jij voor jezelf een outline (de verhaallijn van begin tot eind)? Of begin jij vaak te schrijven en zie je dan wel waar het schip strandt? Als je dat tweede doet, lijkt het me handiger om dat eerste eens te proberen. Dan heb je een eind, en dus een doel voor ogen, en dat werkt in ieder geval bij mij beter. Daarnaast herken ik dat je door drukte niet aan schrijven toekomt. Probeer daarom een vast moment in de week te vinden, waarop je gaat schrijven. Zolang dat moment niet in de weg zit met andere verplichtingen, moet je op dat moment gewoon schrijven. Dan krijg je een ritme, en dat helpt vaak ook. Als laatste denk ik dat je het schrijven van korte verhalen toch eens moet proberen, als je dat nog niet gedaan hebt. Je bouwt er een goede basis mee op, want je schrijft veel, en je leert een begin en een eind te maken, en een spanningsboog te creëren, en dat zijn ook erg handige tools wanneer je een langer verhaal schrijft. Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt, en ik wil je succes wensen met het schrijven! Pr

Ik heb trouwens wel korte verhalen geschreven, maar vind het tegenwoordig zonde van mijn idee om daar een kort verhaal van te maken, omdat ik mijn idee daar op dat moment te leuk voor vind zeg maar. :$

Ik vind dit een hele rare constatering. Alsof ideeën voor lange verhalen leuker zouden moeten zijn dan die voor korte verhalen. Ik denk dat het verschil zou moeten zitten in waar het idee geschikt voor is, niet hoe leuk het idee is. Wel fijn dat je iets aan mijn tips had! Pr

Je kunt met jezelf afspreken dat je sowieso een kwartiertje per dag schrijft. Wat betreft lange of korte verhalen: niet elk verhaal leent zich voor allebei, sterker nog, vaak kun je er maar één van maken.

Ik doe nooit wat en ik laat het schrijven altijd verslonzen. Tot ik na twee weken geen steek verder ben gekomen en de deadline (die ik voor mezelf altijd stel) wel heel dichtbij komt. Dan geef ik mezelf een schop onder de kont en schrijf ik net zo lang door tot ik op tijd klaar ben voor de deadline. Ik denk dat je op zoek moet gaan naar de beste manier om jezelf te motiveren. Wat voor ons mag werken, werkt misschien niet voor jou en andersom.

Ik doe nooit wat en ik laat het schrijven altijd verslonzen. Tot ik na twee weken geen steek verder ben gekomen en de deadline (die ik voor mezelf altijd stel) wel heel dichtbij komt. Dan geef ik mezelf een schop onder de kont en schrijf ik net zo lang door tot ik op tijd klaar ben voor de deadline. .

Mij lijkt het juist heel moeilijk om een deadline voor jezelf te stellen, want die kan je heel makkelijk voor je uitschuiven (tenminste dat zou ik doen). Hoe ga jij daar mee om?

Ik schrijf met periodes. Soms heb ik totaal geen inspiratie en dan leg ik mezelf ook geen druk op om te schrijven. Want dan blokkeer ik helemaal. Dus ik schrijf niet zoals hierboven elke week/dag op een vast uur. Komt het, dan komt het. Komt het niet, tja ... dan doe ik een andere hobby :) Nu heb ik weer de flow te pakken en schrijf ik het ene kortverhaal na het andere. Verder dan verhalen van 15000 woorden kom ik nooit, want ik heb altijd het gevoel dat mijn verhaal dan saai begint te worden. Dus ik verplicht me nooit tot een bepaald aantal woorden. Als het verhaal verteld is, dan maakt het aantal woorden niet uit. Heb ik hier geleerd! Niet kijken naar woorden, maar naar inhoud. En dat werkt heel goed. Kortverhalen vind ik absoluut geen zonde van mijn tijd en ideeën. Hoe ik te werk ga, is ongeveer zoals hierboven. Ik schrijf een tijdlijn uit en welke dingen er zeker in moeten komen. Dan begin ik aan mijn karakters en schrijf ik hun grootste kenmerken uit. En dan ga ik aan de slag. Ik heb ooit schrijven voor dummies gelezen, klinkt cliché maar daar heb ik toch best wel wat uit geleerd. Vooral over opbouw van een verhaal, wanneer je best naar een hoogtepunt toe werkt, hoeveel verhaallijnen het beste zijn voor ieder genre. Het hangt natuurlijk ook af van het genre dat je schrijft. Ik ben een fervente chicklit schrijver en lezer, en daar kan je al meer kanten uit qua lengte (vind ik) Maar ik zou gewoon al je verhalen schrijven en als je vast zit, gewoon opzij leggen en een tijd later weer vast pakken. Het verhaal dat ik nu heb uitgegeven, heeft bijna een jaar in de kast gelegen, tot ik plots een idee had. En toen ging het in sneltempo en was m'n boek binnen de 4 maanden uitgegeven.

Ik doe nooit wat en ik laat het schrijven altijd verslonzen. Tot ik na twee weken geen steek verder ben gekomen en de deadline (die ik voor mezelf altijd stel) wel heel dichtbij komt. Dan geef ik mezelf een schop onder de kont en schrijf ik net zo lang door tot ik op tijd klaar ben voor de deadline. .

Mij lijkt het juist heel moeilijk om een deadline voor jezelf te stellen, want die kan je heel makkelijk voor je uitschuiven (tenminste dat zou ik doen). Hoe ga jij daar mee om?

Het aan mensen in je omgeving vertellen. Dan weten zij wanneer je deadline is en dat werkt voor mij als motivatie. Bovendien voelt het voor mezelf als falen wanneer ik een deadline niet haal. Ik wil heel graag schrijven. Wanneer ik een deadline niet haal voelt het alsof ik daar niet 'goed genoeg voor ben'. Het lastigste is dat de motivatie uit jezelf moet komen. Er zit immers niemand achter je broek aan.

Alles staat of valt eerst met motivatie. Ik herken je probleem helemaal, daarom vond ik het heel eng om te beginnen aan een roman, bang dat ik het niet af zou maken. Een paar dingen die voor mij helpen: 1. Neem je echt heel stevig voor dat je een boek wilt schrijven. Bedenk ook waarom je dat wilt doen en wanneer je het ongeveer af wilt hebben, op welke momenten je gaat schrijven, etc. Schrijf dit ook op zodat je het tussendoor nog eens kunt bekijken. 2. Neem jezelf als schrijver serieus: zorg dat je een plek hebt waar je schrijft, liefst eentje die uitnodigt en die je er regelmatig aan herinnert dat je wilt schrijven. 3. Maak inderdaad eerst een plan voor je verhaal. Bedenk waar je het over wilt hebben, liefst al helemaal in plotlijnen en hoofdstukken. Ik deed dat zelf niet voor het hele verhaal tegelijk, maar wel regelmatig een stukje vooruit. Dan hoef je namelijk niet te wachten op inspiratie, dan weet je al wat je gaat schrijven. 4. Stop met schrijven benaderen als iets waar je zin in moet hebben en een gevoel bij moet hebben. Schrijven kun je gewoon benaderen als een baan: soms heb je er zin in, soms wat minder, soms gaat het heel goed, soms wat minder, maar het is nou eenmaal iets wat je doet. 5. Mensen om je heen vertellen dat je schrijft kan helpen zodat ze je er regelmatig naar kunnen vragen.

Die laatste tip van Marieke is inderdaad een hele goeie. Dat motiveert me ook enorm. Ik heb ook een goede vriendin die schrijft en we motiveren mekaar. Als de ene een verhaal heeft, zal de andere ook meer moeite doen om ook iets te schrijven en omgekeerd. Beetje competitie misschien, maar gezonde competitie. En het werkt heel motiverend en stimulerend.

Per hoofdstuk uitgeschreven? Wauw :P Let er wel op dat je jezelf nog wat flexibiliteit gunt. Dat je niet iets in een hoofdstuk gaat schrijven omdat je dat op voorhand zo hebt vastgelegd terwijl het misschien niet helemaal past. Toch is het volgens mij wel de beste tip, zorg dat je in grote lijnen je verhaal al hebt, schrijf het ergens op. Zelfs als je dan maanden niet kan schrijven, dan kan je dat achtergronddocument nog raadplegen en weet je weer wat je idee was toen je tijd/inspiratie/zin had. Het verhaal waar ik nu aan werk heb ik puntsgewijs in een documentje gezet. Omdat het fantasy is betreft het nogal een uitgebreide informatiebron van zo'n 10.000 woorden, maar ook mijn verhaallijn staat er in grote lijnen uitgetekend. Ik weet in ieder geval waar ik naartoe wil. Ook kleine dingetjes die ik soms plots bedenk schrijf ik daarin op. Misschien gebruik ik het nooit, misschien komt er wel iets moois uit. Ik heb na een klein jaar de draad weer opgepakt en ik merk dat ik direct weer in mijn verhaal zit. Soms is het ook goed om het schrijven even te laten rusten vind ik, dan kan je er eens met een frisse blik naar kijken. Niet alleen qua taal, maar ook qua inhoud merk je dan een hoop zaken op die je in de 'schrijfmodus' makkelijk over het hoofd ziet. Ik heb zelf bepaalde zaken vereenvoudigd die ik nodig heb voor het plot, maar die veel te ingewikkeld waren uitgewerkt. Dus als je een tijdje geen zin/tijd/inspiratie hebt is dat zeker geen probleem, voor mij heeft het ook positieve gevolgen. Zolang ik maar ergens kan achterhalen waar ik precies mee bezig was :P