Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Stoppen met een schrijfproject

Drie jaar geleden begon ik aan een roman over een Nederlandse historische figuur die - zo dacht ik - bij weinig mensen bekend is. Voor enthousiasme heb ik de afgelopen jaren onderzoek gedaan, reisjes gemaakt en vooral veel geschreven. De bedoeling was dat de eerste versie van mijn boek aan het einde van het jaar af zou zijn. Het grootste gedeelte van de 'fun' was voor mij dat ik de mogelijkheid had om (in het geval mijn boek zou worden uitgegeven) de persoon waarover ik schreef weer onder de aandacht te brengen. Tot mijn grote schrik ontdekte ik recentelijk echter dat iemand vorig jaar al een boek over mijn hoofdpersoon heeft uitgegeven bij de uitgeverij die ik eveneens op het oog had. Hierbij heeft hij ook nog eens precies dezelfde invalshoek gekozen. Ik ben hier eerlijk gezegd helemaal kapot van en heb besloten te stoppen met mijn project. Het voelt alsof het allemaal geen zin meer heeft en gezien de kleine markt voor historische fictie is het uitgesloten dat mijn boek zal worden uitgegeven. Nu vroeg ik mij af of het mogelijk zou zijn om hier van gedachten te wisselen met andere schrijvers die na een aantal jaar zijn gestopt met een schrijfproject. Het voelt alsof ik door een 'rouwproces' heen moet en ik vroeg me af of mensen tips hebben? Uiteindelijk wil ik wel weer iets schrijven, maar ik zoek naar manieren om mijn motivatie weer terug te krijgen. Alvast heel erg bedankt!

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste, Wat een verschrikkelijk toeval. Ik lees het en ik krimp al ineen bij het idee. Ik ben ooit eens gestopt met een schrijfproject, ook romangrootte, na jaren werk. Ik sliep er niet van. Alle associaties en gedachten die ik op een dag had, en die ik normaal gesproken in het verhaal verwerkte, hadden plotseling geen doel meer. Mijn pogingen om dan maar géén associaties en verhaalideeën te bedenken maakten de situatie alleen maar beroerder. Ik weet niet of je hier iets van herkent. Maar indien van wel: bij mij ging de algehele malaise pas voorbij toen ik aan een nieuw boek begon. Nou had ik niet zo'n motivatieklap als jij nu te verduren hebt. Ik kan me voorstellen dat dat de schrijflust even indamt. Toch, ik denk dat je je beter zult voelen wanneer je aan iets nieuws begint, met een nieuw project komt ook nieuwe interesse en daarmee motivatie. Nothing get's you over the last one than the next one. Warme groet, Silver

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Elodie, zie dat andere boek als reclame, dan wel opwarmertje voor dat van jou - want in jouw boek wordt het echte verhaal van X verteld, maar dan wel vanuit het perspectief van (vul maar in). Connie Palmen deed het met 'Jij zegt het'. Kortom gewoon doorgaan.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Au, wat een nare ontdekking. Maar ik ben het helemaal eens met Janpmeijers. De klap (o, dit is al gedaan) herken ik, net als de teleurstelling, de rouw om het stoppen met iets waar je zo intens mee bezig bent geweest. En je schrijft ook, dat je je al had verheugd op het moment waarop je die persoon onder de aandacht kon brengen. Tja, dat stukje, dat kan dan weer niet. Maar dat is maar een klein stukje van het geheel waar je zoveel plezier in had. Het opzoeken, uitwerken, allemaal fijn om te doen. Anders zou je het zo laten liggen en er geen moment om malen. In de loop van de jaren heb ik geleerd dat het niet alleen gaat om het verhaal dat je vertelt, maar ook om de manier waarop je het vertelt. Er is ruimte voor honderden boeken over Sissi, er is vast ruimte voor meer dan een boek over jouw hoofdpersoon. Laat al die research en energie niet verloren gaan! Geef jezelf vrij, neem een schrijfvakantie, bekom van de schrik en evalueer dan, relativeer en redt jezelf en je hoofdpersoon.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Helemaal met Ceridwen eens. Er zijn geen twee mensen die hetzelfde verhaal schrijven. Ieder zijn stijl.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eens met alle bovenstaande reacties: even pauzeren en daarna de draad weer oppakken. Je kunt het, je hebt er plezier in. Dus waarom zou je stoppen?

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Het is een teleurstellende en frustrerende ontdekking - maar deze hoeft je niet te blokkeren. Het feit dat iemand anders over 'jouw' historisch personage heeft geschreven, wil zeggen dat hij of zij kennelijk interessant genoeg is om een boek over te publiceren. Dat deze andere auteur zelfs dezelfde invalshoek heeft gekozen, wil ook zeggen dat daar iets bijzonders mee aan de hand is. Maar... je kan - op basis van alle informatie die jij verzameld en bijeen geschreven hebt - een ándere invalshoek kiezen. Daarmee kun je ook een ánder verhaal vertellen. De gegevens zijn hetzelfde, maar de uitwerking van de schrijver en dus de beleving van de lezer kan met een andere invalshoek heel anders worden. Hoe vaak zie je in non-fictie niet de andere kant van een verhaal? Dat komt doordat een goed verhaal, een sterk personage zo veel mogelijkheden biedt. Zelfs dezelfde informatie kun je van allerlei andere kanten belichten. Ik zou al je werk nog niet meteen weggooien; ik zou eerst eens goed kijken of er ruimte is voor een nieuwe benadering (en ik kan me niet voorstellen dat die er niet is).