hdvug, Een schrijfcursus kan zijn nut hebben afhankelijk van de inhoud. Indien het over de theorie gaat: wat is perspectief? e.d., volstaat een schrijfboek. Als het echt over schrijven gaat, is zo'n cursus mogelijk zinvol. Voorbeeld:

'Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar de reden waarom je zo'n cursus dan wel beoordeling zou 'moeten' volgen.'

De cursus ;) Waarom begin je de zin met 'Eigenlijk' en waarom gebruik je het woord 'wel'. Bedoel je: Ik ben benieuwd naar de reden ... Zo ja, waarom schrijf je dat dan niet? enz. Over manuscriptbeoordeling: ja, dat is altijd de mening van een persoon. Als je dat gaat doen, wees dan heel specifiek in je opdracht. Voorbeeld: Mijn manuscript is een thriller, ik beoog geen visie of engagement. Mijn doel is de lezer slapeloze nachten te bezorgen. Slaag ik daarin? enz. Ik heb meerdere malen gebruikt gemaakt van dergelijke bureau's en vond het nuttig qua tips over compositie. (Zie elders op het forum bij boekpresentaties). Voor wat betreft beoordelingen op stijl e.d. op het niveau van een scene heb ik veel gehad aan 'proeflezen' op deze site. Probeer het eens. :)

Omdat de zzp'er met een tekstbureautje ook moet eten? :rolleyes: Serieus: als je wil weten of je schrijfstijl uniek genoeg is om professioneel te gaan schrijven, doe dan mee aan grotere schrijfwedstrijden - die met een vakjury. Heb je als beginner een roman geschreven, staat die geheid vol met beginnersfouten. Dan heb je niet zoveel aan een overall manuscriptbeoordeling. Samen met iemand die op hetzelfde niveau als jij bezig is, dat is dan wel weer iets waar je beter van gaat schrappen. Proeflezen onderling uitwisselen, soms in een schrijfgroepje. Succes in ieder geval!

Het is puur voor mijn plezier

Daar is niets mis mee. Wel echt even goed kijken hoeveel geld je aan schrijven als hobby wil uitgeven. Waarom zou je dan een manuscript laten beoordelen, bijvoorbeeld? Dat is echt eenrichtingsverkeer.

Beste hdvug, De voordelen van een goede schrijfopleiding zijn toch vooral dat je alle aspecten van het schrijven nog eens onder de loep neemt. Van de gewone basisvaardigheden zoals het schrijven van een flashback tot, hoe vind ik inspiratie en wat moet ik doen als ik last heb van een writersblock? Ook als schrijven je hobby is en je niet van plan bent om uiteindelijk een uitgever te benaderen, is een schrijfopleiding erg leuk om te doen. Je leert immers gelijkgestemde mensen kennen die allemaal graag schrijven. Je leert van de schrijfopdrachten en je leert van elkaar. Je komt er al snel achter dat er heel veel verschillende schrijfstijlen zijn en dat de één gaat voor de romantiek terwijl de ander ruimteschepen laat ontploffen. Ben je van plan om een opleiding te volgen, oriënteer je dan wel goed. Er is veel kaf en weinig koren en dat zie je meestal wel terug in de prijs. Een goede opleiding begint bij de basis en eindigt bij een synopsis (of manuscript).

Zelfs ervaren schrijvers pikken nog wel eens een schrijfcursus of een rondje met een coach mee. Niet omdat ze het nog niet kunnen, maar om weer eens op een andere manier naar het eigen werk te kijken of iets te leren over een vaardigheid die ze nog niet helemaal in de vingers hebben. Zo vind ik zelf spanningsopbouw nog erg moeilijk, omdat het zo lastig te zien is in je eigen verhaal. Je weet immers al wat er komt? Als ik een cursus zou kiezen, zou ik er dus voor eentje kiezen waarin ruimte is voor dat stuk en niet een die vanaf de basis alles opnieuw behandeld. Want wat absoluut van groot belang is, is de aansluiting met je eigen werk en karakter. Daarmee bedoel ik niet iemand die alles wat jij schrijf meteen fantastisch vindt :-) maar iemand die aan je uit kan leggen wat je nodig hebt, op een manier die bij je past. Met instandhouding van je auteursstem, dus. Veel coaches bieden aan om een proefstukje met je te doen, zodat je even kan kijken of het is wat je ervan hoopt. Waarom zou je dat doen, als je alleen voor hobby schrijft? Heel simpel: omdat je het leuk vindt, het wilt ontwikkelen, er plezier in hebt. De een neemt privé-tennislessen, de ander privé-schrijflessen. Als je er van te voren al niet blij van wordt, dan zou ik het zeker laten en het houden bij schrijfboeken.

Stel je voor: je hebt als hobby het bakken van brood. Op de basisschool heb je de basis geleerd, het abc van het bakken van wit brood. Op de middelbare leerde je van kadetjes, bruin brood en volkoren. Je klasgenoten leerden samen met jou brood bakken, en jullie behaalden allemaal je basisdiploma brood. Nu, als volwassenen, gebruiken de meeste van jouw klasgenoten net als miljoenen anderen, die basiskennis abc-brood dagelijks in hun verschillende beroepen. Maar jij vond het bakken van brood zo leuk, dat je naast je beroep, het bakken van brood - als hobby - bent blijven uitoefenen. Jij hebt dus geen cursus broodbakken nodig. Want jij bakt al vaker en beter brood dan anderen die datzelfde abc van brood hebben geleerd. Omdat je geen professionele bakker wilt worden, hoef je ook geen vijf jaar brood te gaan studeren. Leuk: een workshop brood bakken in geometrische vormen, workshop kadetjes bakken volgens recept van wijlen Hermanus Brood, yoghurtcrackers versieren inclusief een proefles yoga, of een workshop: bak een rondeel in Tietjerksteradeel. Oftewel: kies vooral iets wat je leuk lijkt. Je investeert in een hobby. Er zijn ook professionals die hun geld verdienen aan mensen met een hobby. Niet dat daar iets mis mee is, die mensen moeten ook eten. Als de bakker op de hoek al eens een workshop geeft, is dat meestal een workshop bonbons maken. Omdat bonbons maken leuk is. Iemand die uit hobbyisme een workshop volgt, wil namelijk niet voor een paar honderd euro leren hoe hij een middelmatig smakend halfje gesneden wit van € 1 moet inpakken. Kies iets leuks, niets moet. En bak ze :)