Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht #39 - Met olijf

Deze handcrème kostte 90 cent bevat volgens de kleine letters onder andere panthenol, ethylhexyl, butylphenyl en citroenzuur. Volgens de grotere letters op de tube ontspant en beschermt dit dermatologisch geteste product de droge huid volledig. De voorkant van de verpakking toont een tekening van een onwerkelijk glimmende olijf. Als de crème ingetrokken is, stop ik met lezen en kijk ik naar mijn handen. De herinneringen die zich laten voelen zijn allemaal van de laatste twee jaar. In februari 2013 verkocht een 74-jarige weduwe ons haar huis. Bij alle drie de bezichtigingen droegen we een roze bril: we zagen de veranda die uitzicht bood op een bijna vijftig meter diepe tuin, we werden verliefd op de oude rode pannen die het dak bedekten en op de enorme serre die baadde in het licht. We kochten het huis en sindsdien staat ons leven in het teken van dat huis. De oude rode pannen lieten sneeuw, water en wind toe en bij elke regenbui vormde zich langzaam een waterlaag op de vensterbank onder de ramen van de serre. De veranda stond uit het lood en was thuis van vier klaaglijk jammerende zwerfkatten. Een bijgebouw stortte in en onder de goot van de garage hing een wespennest van veertig centimeter doorsnee. Elk vrij uur, elk weekend, elke vakantie werkte ik aan het huis. Vriendschappen verdwenen in de ijskast en er ontstond een algemene, blijvende vermoeidheid. Mijn handen werden grof en lelijk van beton, spijkers, hamerslagen en houtsplinters. Voor andere, oudere herinneringen moet ik naar foto’s kijken: mijn handen, zacht en slank op de toetsen van een instrument of rustend op de stugge vacht een hond.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Deze handcrème kostte 90 cent bevat volgens de kleine letters onder andere panthenol, ethylhexyl, butylphenyl en citroenzuur. Volgens de grotere letters op de tube ontspant en beschermt dit dermatologisch geteste product de droge huid volledig. De voorkant van de verpakking toont een tekening van een onwerkelijk glimmende olijf.
Geweldige intro. Goed dat je deze opsomming van de woorden op de verpakking niet schrapte. Want het maakt de overgang naar het volgende stuk van je tekst sterker (zie volgende quote). Ik hou vooral van het beeld van de olijf.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Als de crème ingetrokken is, stop ik met lezen en kijk ik naar mijn handen.
Deze zin is fantastisch, en zorgt ervoor dat de lezer hoge verwachtingen krijgt. De focus gaat naar de handen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
[quote harryp/]De herinneringen die zich laten voelen zijn allemaal van de laatste twee jaar. In februari 2013 verkocht een 74-jarige weduwe ons haar huis. Bij alle drie de bezichtigingen droegen we een roze bril: we zagen de veranda die uitzicht bood op een bijna vijftig meter diepe tuin, we werden verliefd op de oude rode pannen die het dak bedekten en op de enorme serre die baadde in het licht. We kochten het huis en sindsdien staat ons leven in het teken van dat huis. De oude rode pannen lieten sneeuw, water en wind toe en bij elke regenbui vormde zich langzaam een waterlaag op de vensterbank onder de ramen van de serre. De veranda stond uit het lood en was thuis van vier klaaglijk jammerende zwerfkatten. Een bijgebouw stortte in en onder de goot van de garage hing een wespennest van veertig centimeter doorsnee. Elk vrij uur, elk weekend, elke vakantie werkte ik aan het huis. Vriendschappen verdwenen in de ijskast en er ontstond een algemene, blijvende vermoeidheid. [/quote] Maar dan verschuif je de focus van je handen naar ... het huis! En dan krijgen we een jammerklacht te lezen. Je handen verdwijnen volledig naar de achtergrond (jammer).

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit een passend verhaal. Je handen waren mooi de dupe geworden van jullie ogen. Een realistisch kijkje in de wereld van verbouwingen. Mooi! Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het ook een geslaagd verhaal; het nuchtere realisme van de inleiding maakt de rest geloofwaardig; daarbij kloppen voor mij de omschrijvingen van het huis zoals je het ziet en zoals het werkelijk blijkt te zijn en de gedachtesprong van de handen naar het huis (dat waarschijnlijk uiteindelijk toch alle gedachten beheerst, gezien de tijd en aandacht die het vergt).

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor het lezen en jullie reacties. @janpmeijers: je hebt helemaal gelijk. Ik lees en herlees en herlees altijd, maar dan blijft er blijkbaar toch zoiets doms staan. @ schrijfcoach joey: dank voor de complimenten en ook voor de kritiek. Net als Tja vind je dat er te veel huis en te weinig handen is. De handen zijn voor mij zoals ze zijn door het huis en ook na weer een paar keer lezen vind ik het nog steeds een evenwicht. Als het helpt: in een van de eerste versies schreef ik nog veel meer over het huis en werden de handen alleen in de eerste zin genoemd. Dank ook dat het beeld van de olijf bleef hangen, dat vind ik een heus schrijfcompliment! @schrijvenmaar: Dank je en fijn dat je de connectie en overgang tussen handen en huis goed vindt. In het algemeen: dit vind ik fijne schrijfopdrachten, dat je je dient te focussen op iets kleins als je handen koesteren, waardoor er veel ruimte voor jezelf en je eigen verhaal is en je fantasie en je gedachten alle kanten op kunnen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor mij geeft juist het verdwijnen van de handen naar de 'achtergrond' juist aan hoe ernstig de HP de situatie rond het huis vindt. Ik vind het een mooi contrast. Originele invulling! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor mij geeft juist het verdwijnen van de handen naar de 'achtergrond' juist aan hoe ernstig de HP de situatie rond het huis vindt. Ik vind het een mooi contrast. Originele invulling! :thumbsup:
Dank, Marietje, voor het lezen en het commentaar!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het ook een geslaagd verhaal. Je laat zien hoe jullie droom in duigen viel. Aan het einde kom je nog even op je handen terug. Ik vind niet dat je teveel uitweidt over je huis, aangezien het huis juist de reden is dat je handen nu zo 'lelijk' zijn geworden.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het goed. Jestuk beschrijft een desillusie en dat doe je zo dat ik het als lezer denk: waT een ramp.