Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 22 december 2016 - 22:02

#127 Niet voor mij

Het is de 24ste, ik sluip naar huis. Iedereen heeft haast lijkt het wel. Allemaal hebben ze kennelijk mensen om hen heen en haasten zich daar naar toe. Ik heb niemand. Ben door niemand gevraagd. Ik kom straks thuis in mijn lege flat. Ik heb gelukkig wel een dak boven mijn hoofd. Geld om in te richten heb ik niet. De bijstand is niet alles. Je kan makkelijk in tweedehands winkels kopen. M’n hoela! Eerst eten, mijn gas, licht en huur betalen. Dan blijft er niet veel over. Nu mag ik naar de voedselbank. Dat helpt echt. Ik ben er blij mee. Van een lieve mevrouw daar kreeg ik drie kerstballen. Ik heb ze op een bordje gelegd in mijn woonkamer. Ik kan daar echt van genieten. Het mist op straat of zou het van de smog zijn? Het is druk met autoverkeer, de dampen grauwen om me heen. De schaduwen zijn diep en lang in het vage licht van de lantaarnpalen. Een tijd lang heb ik het gevoel gehad er niet te mogen zijn. Het donkere weer deprimeert me, maar toch voel ik me beter dan eerst. Ik ga daarom naar buiten om te wandelen en kom zo ook onder de mensen. Als ik naar de winkels kijk, zie ik zoveel mooie dingen. Het is alleen niet voor mij… Laatst heb ik een sollicitatiegesprek bij een uitzendbureau gehad. Het meisje daar was echt aardig voor me. Maar ja, iemand van zestig en dan werkzoekend met alleen basisschool en ervaring met standverkoop op de markt? Ik heb fruit verkocht. Als er ‘s avonds over was, mocht ik dat meenemen. Daar heb je nog eens wat aan! De markt loopt ook niet meer zo lekker tegenwoordig. Het internet, daar gebeurt het allemaal. Daar kom ik niet aan te pas. Hoe zou ik dat moeten fixen? Ik heb geen idee. Was nooit zo briljant met ideeën. Zo ben ik nu eenmaal. Ach het wordt vanzelf weer nieuwjaar en dan gaat alles weer gewoon zijn gangetje…

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dreaming 23 december 2016 - 11:36
De praktische insteek van de hoofdpersoon komt goed naar voren en het niet passen in de huidige maatschappij ook. Fixen kan ik niet zo goed rijmen met iemand van zestig, maar dat is misschien ook mijn persoonlijke invulling. Ik kwam er wat moeilijk in en moest even zoeken wat de sfeer van het verhaal ging worden: was het nou sarcastisch bedoeld of niet? Positief of negatief bedoeld?

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 23 december 2016 - 16:53
@mw.Marie, ik denk dat je sfeer beschrijvend is, zoals het is, zoals het kan zijn. Je maakt voor mijn gevoel veel korte zinnetjes en hier en daar zou je zinnen best in elkaar kunnen laten overlopen. Ik heb een tikkeltje moeite met het naar huis 'sluipen', waarom, je loopt toch gewoon, ook op de 24e en dampen die grauwen. Een mens grauwt naar mijn idee. Een eenzaam verhaal. Hoe het is en kan zijn.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 25 december 2016 - 12:17
Als ik 'Zo ben ik nou eenmaal" spring de therapeut in mij los. Houden zo, denk ik dan. Lekker slachtoffer zijn van je eigen ellende en je er lekker in rond rollen. Nee, mw. Marie! Fix internet (kan hoor Dreaming op de leeftijd van 60), ga een pretpilletje halen bij de huisarts voor een paar maanden, zoek contact, lach tegen mensen, denk positief, zoek bij de gratis internet in de bibliotheek naar sites met gratis spullen. Doe wat! Zo. Dat je verhaal wat losmaakt is duidelijk. Kerst is ook maar een datum.

Profile picture for user jules du lac

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
jules du lac 25 december 2016 - 12:32
Een somber kerstverhaal van een triest persoon. Maddbrug heeft gelijk. Er zijn voor iedereen zoveel mooie dingen om van te genieten, ook als je alleen bent. Ik weet niet hoe het voelt om zo somber te zijn, maar het lijkt mij verschrikkelijk. Als het stukje over jezelf gaat: kop op, Mw Marie en sterkte. Zo niet, dan heb je een prachtige sfeer geschept over de HP.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 25 december 2016 - 19:19
Ik vond het prettig lezen. Het onderwerp is natuurlijk niet prettig. Je geeft de eenzaamheid van de kerst goed weer. Veel mensen zijn blij als die dagen voorbij zijn. Toch kan de hoofdpersoon nog genieten van de kleine dingen. Van het uitzendbureau vond ik wel grappig. Ongetwijfeld was dat niet de bedoeling. Ik heb nu eenmaal een vreemd gevoel voor humor. (Ik slenter naar huis.)(?) (De uitlaatgassen dampen om me heen)(?(mee nemen. - meenemen.)

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
liza 27 december 2016 - 15:15
Een triest verhaal. Je openingszin 'Het is de 24e, ik sluip naar huis.' zet de sfeer voor de rest van het verhaal. Ik zie hier het beeld van iemand die er niet durft te zijn, niet gezien wil worden. Is dat ook wat je met 'sluipen' wilde verwoorden? Het gevaar in gebruik van woord 'sluipen' is wel dat het ook associaties op kan roepen met iemand die stiekem iets doet, bijvoorbeeld een inbreker. Mogelijk is er nog een beter woord om hier te gebruiken? Er zijn ook mooie lichtpuntjes in het verhaal, het gaat weer beter met de hoofdpersoon, die lieve mevrouw en de drie kerstballen waar de hoofdpersoon van geniet, en het wordt vanzelf weer nieuwjaar. Het zijn wel lichtpuntjes die het verhaal tegelijkertijd schrijnend maken. (gelukkig is kerst inmiddels voorbij!;-)) Tip voor een zin die nu nog teveel vragen oproept; 'de dampen grauwen om me heen,' bedenk goed wat je met deze zin wil zeggen. Is het alsof de dampen naar de hoofdpersoon grauwen, of voelt het alsof ze grauwen, of? Of ziet de lucht grauw van de autodamp? Of?

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 27 december 2016 - 16:30
'de dampen grauwen om me heen', vind ik dan weer mooi. Waarom? In combinatie met het naar huis sluipen, roept dat bij mij het beeld op van iemand die met de kraag omhoog en met opgetrokken schouders - een beetje voorovergebogen - niet gezien door de straten gaat. Dat is volgens mij de kern van het verhaal: de hp voelt zich niet gezien, en berust daar in. Niet alleen de dampen grauwen, het leven ook.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 16:34
@ Dreaming. Ja je mag als lezer kiezen, welke toon het verhaal heeft. Het is bedoeld zoals Tja en Liza het verwoorden. De mijmeringvorm past bij mij. Dank voor je bezoek Dreaming

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 16:39
@Mili. Ik ga zeker studeren op langere zinnen. Mooi dat je dat aangeeft. Fijn dat de eenzaamheid van deze hp goed overkomt op jou. Dat is de kern van het verhaal. Samen met de acceptatie van niet opvallen in deze maatschappij qua werk en 'zijn' en dan toch de eigen weg vinden hierin. Dank voor je opbouwen commentaar!

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 16:43
@Maddbrug. Je krijgt er de kriebels van lees ik. Mooi dat de tekst zoveel los maakt. Mijn bedoeling is om te 'raken'. Dat is goed gelukt. Wanhoop niet, de hp redt zich prima, accepteert het lot! Dank voor je reactie aan mij!

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 16:45
@Jules. Nee de hp ben ikzelf gelukkkig niet. Dank voor je warme reactie, want idd mensen schrijven soms levensecht! Fijn dat je mijn tekst wilde lezen!

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ccscharl 27 december 2016 - 18:45
Voor veel mensen is de eenzaamheid in de decembermaand groot. Net als de hp doen ze er van alles aan om er een andere wending aan te geven, en te genieten van de kleine dingen die er wel zijn. De zwaarte voor de hp is voelbaar. Gelukkig komt het nieuwe jaar er aan! Goed opgebouwd, graag gelezen. Goede jaarwisseling, Connie

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 18:44
@Tja. Mooi dat je schrijft dat je het prettig om te lezen vindt, terwijl het onderwerp niet prettig is. Vind ik een groot compliment van jou! Uitzendbureau: ik wil een rampcv bedenken. Nu ik het nalees moet ik zelf ook glimlachen. mee nemen heb ik veranderd. De hp mag bijna niet bestaan van zichzelf, daarom; sluip. De uitlaatgassen grauwen om me heen: de hp heeft niet een eigen grens en daardoor komen de uitlaatgassen dichtbij en intimideren de hp. Leuk dat je zo gedetailleerd schrijft hetgeen je opvalt, dank je wel!

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 27 december 2016 - 18:50
@Liza. Dank voor het zo uitgebreid behandelen van mijn tekst. Ik heb hier boven al het één en ander gezegd. Idd grauwen naar de hp, letterlijk zo bedoelt door mij. Fijn dat je ook de positieve delen uit de tekst leest. dat is idd de bedoeling, zo'n eenzame hp, die toch ondanks de ellendige situatie, toch tot acceptatie kan komen en zelfs vooruit kan kijken naar de toekomst (de laatste zin). Heel hartelijk dank voor je fijne reactie, zeker voor mij leerzaam!

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 28 december 2016 - 20:01
@ Connie. Dank voor je begripvolle reactie. Idd de eenzaamheid in december is dikwijls erger dan de normale eenzaamheid, voorzover dat normaal is natuurlijk ( niet!). Fijn dat je de opbouw waardeert. Fijne jaarwisseling ook gewenst met mooie teksten hier op deze site!

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Imena 12 januari 2017 - 10:15
Hai, Een late reactie van mij. Knap hoe je springt tussen positief en negatief en het negatieve niet de overhand krijgt. Soms kreeg ik het gevoel dat het in een klaagzang zou verzanden en dan kwam er weer iets positiefs. Ik stel me bij deze persoon een vrouw voor, wiens leven puur om overleven en financiele ellende draait. En dat doet het. Al haar taal is erop gericht. Zoals bij mensen in schuldhulpsanering en bij de voedselbank. Alle gesprekken draaien uit op die onderwerpen. Consequent en geloofwaardig neergezet, vind ik. Bij sluipen naar huis (figuurlijk; onzichtbaar (willen) zijn) kan ik mij veel voorstellen en vind ik passend in je context. Ik ervaar alleen een kleine discrepantie tussen ik sluip naar huis en nu gaat het beter met me. Sluipen impliceert voor mij je niet prettig voelen in deze context. De persoon benoemt ook dat zij alleen/eenzaam is. En dat dit met kerst juist meer voelbaar is. Ze heeft een lange tijd het gevoel gehad er niet te mogen zijn. Dat correspondeert met sluipen. De donkere tijd deprimeert en dan die ene zin 'nu gaat het beter met me'. Die valt voor mij buiten de logica. Want de kerstperiode deprimeert en roept van alles op. Zelf zou ik zeggen dat het beter ging met me. En dat ik neig terug te vallen naar... Maar, het wordt vanzelf nieuwjaar en is ook deze periode weer achter de rug. (En kan het weer beter gaan). Mooi geschreven. Groet, Imena

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 15 januari 2017 - 11:57
Dank je Imena voor je zeer uitgebreide reactie op mijn tekst. Ik voel me gesteund en na je lezing ga ik nadenken over 'nu gaat het beter met me'. Misschien moet ik het weg laten. Ik wil er mee zeggen dat in alle ellende het toch wel weet wat beter gaat. Of zou: 'nu gaat het weer wat beter met me' iets kunnen zijn? Door het woord 'wat' is de overgang van het negativistische naar het positieve, die de hp toch ook nog kan zien, minder abrupt?

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Imena 15 januari 2017 - 20:43
Hi mw.Marie, Ik denk niet dat je het weg hoeft te laten. Je alternatief met het woord 'wat' is het ook niet gevoelsmatig. Ik snap wel dat je het ervaart als minder abrupt van negatief naar positief. Wat is echter een soort loos bijwoord, waarvan men soms zegt dat schrijvers het moeten proberen te vermijden. Lastig. Ik neig ernaar het woord 'maar' voor je zin 'deze donkere tijd doet me geen goed' te plaatsen. Dat is echter hetzelfde als het bijvoegen van 'wat'. Misschien iets als 'deze donkere tijd deprimeert me en toch gaat het beter met me dan voorheen'? Of 'en toch gaat het nu niet zo slecht met me als voorheen'? Lastig nog. Groet, Imena

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 18 januari 2017 - 21:55
Dank je Imena voor nogmaals je reactie. Het woord 'toch' is net zoiets als 'maar' en 'wat'. Ik heb het ook nog niet hoor, wel heel erg bedankt voor je mee denken, zeer leerzaam!

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 19 januari 2017 - 18:36
Dag mw.marie, ,Het leven gaat niet altijd over rozen. Fijn dat er personen zijn die zich kunnen inleven in de eenzaamheid van een medemens. Dat wijst op de aanwezigheid van een tere ziel. Natuurlijk is deze tekst niet "leuk"; maar het is goed om er soms bij stil te staan en onder de aandacht te brengen van de meer nuchtere mens. Dat is dan weer positief. Ik heb in mijn woelig leven heel veel mooie "kerstmissen" mogen vieren, maar er waren er ook dat ik me voelde als de hp in jouw verhaal. Dit jaar zat er zo'n beetje tussen in. Vreugde en verdriet gingen hand in hand. Maar de derde maandag van januari is voorbij; dat schijnt een heel moeilijke dag te zijn! Het licht komt al terug, hoera. :o

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 19 januari 2017 - 20:57
Dank Blavatski voor uw lieve woorden. Zeker het is voor iedereen lang niet altijd schone schijn! Fijn dat mijn woorden bij u wat losmaken. Ik denk stiekem wel eens aan u, hoe het met u gaat daar in het Franse nu toch? Ik hoop dat het jaar 2017 weer veel mooie pennenstreken van u mag geven. Ik lees ze graag!

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 19 januari 2017 - 21:11
Imena. Ik heb het veranderd. Ik heb er een goed gevoel over. Beetje van jou en een beetje van mezelf! Een tijd lang heb ik het gevoel gehad er niet te mogen zijn. Het donkere weer deprimeert me, maar toch voel ik me beter dan eerst. Ik ga daarom naar buiten om te wandelen en kom zo ook onder de mensen. Attent hoor dat je me zo blijft volgen!

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 20 januari 2017 - 20:59
Dank U wel, mw.Marie voor Uw reactie op mijn reactie. Er is weer veel gebeurd, mw.Marie, ik ben terug in Antwerpen. Te veel heimwee en andere negatieve zaken. Woon nu even in bij mijn jongste dochter, met hond en kat en dat moet je niet onderschatten, maar we hebben samen al zoveel meegemaakt, ik heb uren nodig omdat allemaal te vertellen. Lief en leed, vreugde en verdriet, maar dat we nu tijdelijk weer samenwonen, is zalig....wat de toekomst gaat brengen, ik weet het niet. :o

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 22 januari 2017 - 8:01
Dank u Blavatski. Dank voor uw openhartigheid, kijkend naar de toekomst hoop ik dat liefde en voorspoed op uw weg mag komen. Lekker veel schrijven, schrijft u het lekker van u af! Sterkte! Fijn dat u uw situatie 'zalig' omschrijft. Dat geeft moed en is heel leerzaam voor de jongere mens, ook al zit het tegen, leeftijd is geen excuus om je leven een nieuwe draai te geven! Ik ga het meenemen, mooie boodschap voor 2017!