Gouden Stropauteurs geïnterviewd

Vijf auteurs strijden traditiegetrouw weer om de Gouden Strop - de grootste prijs op het gebied van spannende literatuur, die begin juni tijdens The Power of Plots zal worden uitgereikt. Op de site van De Gouden Strop staan interviews met de vijf genomineerden: René Appel, Hans Declerq, Bram Dehouck, Lineke Dijkzeul en Carla de Jong. Interviews over spannende verhalen, de gouden strop, en het werk van de spannende schrijver. Hier enkele citaten: René Appel: "De Gouden Strop ís al een volwassen literaire prijs. Er zijn alleen veel mensen, met name degenen die behoren tot 'de literatuurpolitie', die dat nog niet willen erkennen." Lineke Dijkzeul: "Wanneer het thrillergenre eindelijk serieus genomen wordt? Dat kan alleen maar wanneer thrillerauteurs zichzelf serieus nemen, in die zin dat ze willen laten zien dat ze meer in hun mars hebben dan een spannend verhaaltje verzinnen. Stijl, diepgang, psychologie, maatschappijbeeld, een thema dat het verhaal overstijgt, het zouden normale eisen moeten zijn. Hoe meer zelfkritiek, hoe beter." Hans Declercq: "Ik weet niet of misdaadauteurs iets als een aparte categorie vormen. Voor sommige schrijvers gaat dat op, voor anderen niet. Laat mij in de filmwereld het voorbeeld geven van de Coen-broers; die maakten misdaadfilms, maar ook gans andere dingen." Bram Dehouck: "Ik houd ervan als de schrijver angst, ontroering of opwinding opwekt bij de lezer. Maar ook als die emoties beschreven worden bij een personage levert dat vaak mooie passages op. Ian McEwan is daar een meester in. Net zoals Stephen King. Sterke beschrijvingen of slimme plotwendingen, ik smul ervan. Soms gaat het om één enkele zin, zoals de openingszin van 'Kind 44' door Tom Rob Smith: 'Toen Maria had besloten om dood te gaan, moest haar kat verder maar voor zichzelf zorgen.' Prachtig!" Carla de Jong: "Ik combineer mijn schrijverschap met mijn baan als bestuursadviseur en tot nu toe inspireren en voeden die twee elkaar. In mijn reguliere werk ben ik voortdurend met mensen bezig, wat een appel doet op mijn extraverte en empatische kant. Bovendien voel ik me er maatschappelijk door verankerd. Schrijven geeft me de kans om te reflecteren op alle dingen die ik waarneem en meemaak. In beide beroepen kan ik mijn creativiteit kwijt en word ik gedreven door een fascinatie voor menselijk gedrag en de drijfveren die daaraan ten grondslag liggen. Mijn schrijfproductie is ondanks (en misschien zelfs dankzij!) twee banen hoog, dus zolang het me lukt om beiden te combineren, doe ik dat graag."