Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 16 november 2017 - 20:27

#169 De verrader

De theedoek wapperde in de gure novemberwind aan zijn vishengel. Halfstok. De boodschap was duidelijk. Ik vloekte. Ik liep het pad af, naar de oever. Ik concentreerde me op de heldere klanken van het snelstromende riviertje dat een duet zong met de laatste ruisende bladeren. Ergens aan de overkant klonk het dof droge geluid van een brekend takje. Omdraaien was geen keuze, stug doorlopen wel. Ik hurkte naast de viskoffer en legde mijn hand op de levenloze schouder, boven de grote uitgangswond in zijn rug. Hij was ergens anders neergeschoten, hierheen gebracht, op zijn koffer gezet. Als boodschap. Ik kneep even. Het leer van zijn jas gaf mee. De huid en de spieren daaronder voelden keihard aan. 'Kut, Karel. Je had gelijk. Ze hadden je door,' mompelde ik. Terwijl ik me rechtte, spuugde ik in het water. Ook een boodschap, naar de man die ergens aan de overkant al uren kou zat te lijden. Maar toen ik de helling weer beklom, stak ik mijn hand op. Wapenstilstand, voor het moment. Er moest gepraat worden, onderhandeld. De boodschap moest worden doorgegeven. Achter me klonken de geluiden van een wapperende theedoek, een snelstromend riviertje en brekende takjes. Voor me dwarrelden bladeren neer. (Na twee weken aan de Costa 8) gewoon door met een vervolg op https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… en eerdere pulp)

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 20 november 2017 - 18:15
Om aan het eind te beginnen.
Zelfde beeld, nog steeds mooi detail in de beleving van de hp, maar net iets minder ... tja, ik weet niet wat, minder aanwezig, ofzo. Snap je wat ik bedoel of is dit een hopleoos on-poëtisch-Lisette-ding?
Ik snap wat je bedoelt. Of dat een hopeloos-on-poëtisch-Lisette-ding is, daar ga ik mijn vingers niet aan branden. Of het een tamelijk vergezochte formulering is voor de hp zijn gedachten, die uit de pas lijkt te lopen met de situatie? Die vraag is voor mij moeilijk te beantwoorden, want ik kan er moeilijk objectief over oordelen. Vanuit mijn perceptie: - hp vertelt in de ovt. Hij blikt terug. - hp heeft al vaker - naar mijn idee - a-typische kenmerken laten zien. - hp heeft door dat hij een in situatie terecht is gekomen die bedreigend is, dat maakt adrenaline vrij en scherpt de zintuigen en waarneming. Of hij 'in duet met' zou gebruiken, daar zou ik - objectief gezien - eerder vraagtekens bij plaatsen. Maar omdat hij terugblikt, lijkt me mogelijk dat hij die formulering gebruikt. Last but not least: hij vertelt. Het is zijn taak om sfeer en beelden op te roepen bij zijn verhaal. Dat hij dat op die manier doet, vind ik ergens wel passen bij het karakter dat ik in gedachten heb en de dilemma 's van de hp zoals ik hem ken. Dank voor je reactie en kritische kanttekening, schrijvenmaar.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pindarots 20 november 2017 - 18:54
Spannende scène en na elke zin wil ik de volgende lezen/weten. Intrigerend vind ik de brekende takjes: het geluid ervan duidde ik als naderend onheil. Maar bij 2e lezing twijfel ik daar aan. Wat bedoel je ermee te zeggen?

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 20 november 2017 - 19:10
Intrigerend vind ik de brekende takjes: het geluid ervan duidde ik als naderend onheil. Maar bij 2e lezing twijfel ik daar aan. Wat bedoel je ermee te zeggen?
Ergens aan de overkant klonk het dof droge geluid van een brekend takje.
Dat duidt mijn hp als iemand die hem vanaf de overkant gadeslaat, gaat verzitten - na uren wachten gebeurt er iets - en daarbij een takje breekt. Daar zit een dreiging in, want hij weet niet wat degene aan de overkant gaat doen. Maar omdraaien is geen optie meer, hij is gezien, dus als degene aan de overkant een goed wapen heeft (voor de middellange afstand, is hp ook in het vizier. De theedoek halfstok lijkt een boodschap, dus doorlopen. (Als het de bedoeling was geweest hp af te schieten was Karel zonder signaal/boodschap op de viskoffer gezet). Maar je weet maar nooit. Stug doorlopen naar de viskoffer.
Achter me klonken de geluiden van een wapperende theedoek, een snelstromend riviertje en brekende takjes.
HP heeft zijn hand opgestoken. (Hij laat zien dat hij weet dat er iemand zit.) Boodschap ontvangen, zal worden doorgegeven. De krakende takjes geven aan dat degene aan de overkant - die beseft dat hp weet dat hij daar zit - opstaat en wegloopt.. Hij kan lawaai maken, takjes breken, want zijn aanwezigheid is bekend. Dank voor je reactie en je vraag, Pindarots.

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 20 november 2017 - 21:35
Last but not least: hij vertelt. Het is zijn taak om sfeer en beelden op te roepen bij zijn verhaal. Dat hij dat op die manier doet, vind ik ergens wel passen bij het karakter dat ik in gedachten heb en de dilemma 's van de hp zoals ik hem ken.
ja, het is wel een verteller, ja. Laatst viel me ook al zijn gevoel voor drama op ... Bedankt voor je uitgebreide toelichting (blijf ik alleen zitten met mijn eigen onvermogen een rivier te horen zingen :( )

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 20 november 2017 - 21:50
[quote=schrijvenmaar]
blijf ik alleen zitten met mijn eigen onvermogen een rivier te horen zingen :( )
Zal wel meevallen, als je het tot het aangaan van een duet in staat acht :nod:

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfgraag72 21 november 2017 - 14:49
Ik lees voor het eerst een verhaaltje van je, Angus. Erg mooi geschreven en voor mij was het absoluut niet verwarrend dat je 'stug doorloopt en hurkt, ik lees het hurken als een tijdje later na het stug doorlopen. Knap van je zo een kort stukje zo'n geheel te maken! Ben benieuwd naar je volgende brouwsels.