Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#169: de theedoek

De theedoek wapperde in de gure novemberwind aan zijn vishengel. Vaatdoeken zaten opgerold in zijn laarzen, de spons stak in zijn kraag en thuis stond zijn vrouw vertwijfeld aan de afwas. De borstel had hij ten minste ongemoeid gelaten. Waar ze het toch allemaal aan verdiend had, vroeg ze zich wel eens af, maar nooit lang. Van te veel denken kreeg ze hoofdpijn. Ze kon hun huwelijk niet slecht noemen, echt niet, en ze was van nature een tevreden mens, maar af en toe twijfelde ze wel. Niet aan haar liefde voor haar man, maar aan de beproevingen die aan die liefde werden opgelegd door zijn gedrag. Daarover las ze immers nooit in de bladen. Er waren natuurlijk altijd mannen die vreemdgingen, die dronken, of hun vrouw sloegen, maar nooit mannen die gingen wandelen met het keukengoed. Juist wanneer je het nodig had. Daarover hoorde je nooit iemand. Soms wilde ze hem wel met een ander in bed betrappen, of een flinke klap van zijn dronken hand incasseren, zodat ze welgemeend kon schreeuwen dat hij verdwijnen moest en heel acceptabel kon huilen, nachtenlang, om wat haar aangedaan was. Ze zou minstens tien kilo afvallen en donkere kringen onder haar ogen hebben, zodat alle vrouwen in het dorp haar begripvol konden aankijken en bemoedigend toespreken. Borden en schotels stonden te druppen in het afdruiprek. Ze stak haar hand in haar mouw en veegde over het aanrecht. Het werd tijd dat hij thuiskwam. Het bonkte al behoorlijk achter haar slapen.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
O wat had ik graag zo’n gierend grappig verhaal verteld, jij doet het gewoon! Ik heb de wijn uit mijn glas gelachen :lol:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Lisette, wat een geweldig originele insteek! Chapeau! Hoe die man het voor elkaar krijgt dat zijn vrouw zou wensen dat zij hem met een ander in bed betrapt, hilarisch! Ik heb van je verhaal genoten en moest er hard om lachen, nou ja, meer grinniken dus. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
:lol: :lol: wat een geweldige invulling van de opdracht. Ik moet zo hard lachen dat ik ook geen andere meer ga lezen nu. Deze smile neem ik mee naar bed. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:lol: Maak dat mee! Ik zit hier te schaterlachen, en val (bijna) van mijn stoel. Wat een schitterende insteek, schrijvenmaar. Heeft op stap gaan met keukengoed ook een naam? :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En ik kan ook weinig anders dan deze geweldig te vinden. En met de hoofdpijn maak je er ook een mooi afgerond geheel van. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Met een grijns van oor tot oor gelezen. :thumbsup: :thumbsup: Een vreemde vorm van fetisjisme. Gebruikt hij Dubro i.p.v. koffiemelk en smeert hij Vim op zijn boterham?

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar, in dit verhaal klopt weer alles. De originele invulling. de manier waarop je het verteld en een geode plot. Toevallig las ik een oude Fay Weldon, ik hou van haar vertelstem en jouw toon deed mij er een beetje aan denken: 'Ze kon hun huwelijk niet slecht noemen, echt niet, en ze was van nature een tevreden mens, maar ...' :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heerlijk verhaal. Mooi geschreven. Je neemt mij als lezer helemaal mee in de gedachten van de vrouw. Ik las hierboven (van Marceline) een vergelijking met Fay Weldon, daar sluit ik mij bij aan. Begin, midden en eind, in balans, een evenwichtig origineel verhaal.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Genoten van deze bijzonder originele en mooie invulling. Heerlijke vertelstijl.
Ze kon hun huwelijk niet slecht noemen, echt niet, en ze was van nature een tevreden mens, maar af en toe twijfelde ze wel.
Deze zin springt er voor mij uit. Waarschijnlijk omdat het personage door 'echt niet' levensecht wordt. Door de stijl en de gedachten van de vrouw - denk ik - komt het gedrag van de man over als vreemd, maar mogelijk, en niet absurdistisch en wordt het hoofdthema verlegd naar de tragiek en het verlangen van de vrouw.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Genieten je verhaal en een man die met het keukengoed vreemd gaat, aan de wandel! Wat een prachtige fantasie heb je. Fijn weekend.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijvenmaar, Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen om je tekst. Dat komt door de derde alinea, dat het me ook een beetje verdrietig maakt. Sommige relaties zijn zo, dat je zou willen dat het er bij jou net zo aan toegaat als bij anderen, zodat je niet dat buitenbeentje bent. Alleen heb je dat hier absurdistisch neergezet. Maar misschien reageer ik nu te gevoelig en is het alleen grappig bedoeld. Maakt ook niet uit. Het is wat ik eruit haal. Erg mooi geschreven. En origineel bedacht, dat ook. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bijzonder, apart en bizar. En zo origineel. Humor, mooie zinnen en een heerlijk verhaal. Hoe kom je op dit verhaal, ik heb het met veel plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties. Heerlijk dat er gelachen wordt! Ook fijn dat die andere kant opgemerkt wordt, want inderdaad spreekt er volgens mij grote eenzaamheid uit de gedachten van de hp. Maar laat het zeker aan eenieder zijn om erin te lezen wat hij wil. (En dan zal ik ook Fay Weldon gaan toevoegen aan de lijst ook-ooit-nog-eens-te-lezen-auteurs. Als er maar meer tijd was ...)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weergaloos mooie vertelling en ik ben het helemaal eens met Bartsnel dat jij de winnaar bent van deze week. Superorigineel, zo tragikomisch en die laatste zin maakt het zo'n rond geheel. Ik vermoed dat we van jou nog heelveel gaan horen. Weet je al welke uitgeverij je kiest?

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijvenmaar, Dit verdient een award. Welke, er zijn er zoveel. Maar als het moet, dan maken we een speciale voor de originele idee en perfecte uitwerking ervan. Heel graag gelezen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijvenmaar, wat een fijne tekst. Heerlijke absurde beelden, geestig en hilarisch terwijl de tragiek toch zo duidelijk en fijntjes door de theedoek sijpelt. ;) '..., maar nooit mannen die gingen wandelen met het keukengoed.' :lol: :crybaby: Het stille drama van de sleur, van de ontbrekende hartstocht. Je volhardt tot het einde in het ontbreken van het keukengoed: 'Ze stak haar hand in haar mouw en veegde over het aanrecht.' Fantastisch! :thumbsup: :{}