Afbeelding
Pixabay
Pixabay
De Nederlandse taal bestaat voor een groot deel uit Engelse leenwoorden en ook de spreektaal raakt steeds meer gevuld met Engelse uitspraken. Het blijft echter lastig om deze woorden goed te vervoegen. Vaak leveren goed vervoegde leenwoorden een lelijk woordbeeld op, waardoor de twijfel toeslaat. Schrijven Online legt hieronder de basisregels uit.
Engelse leenwoorden worden vervoegd volgens de standaard Nederlandse regels. Soms komt er echter een extra e bij voor de uitspraak van het woord of wordt er juist een letter weggenomen. Dit levert af en toe wat aparte woordbeelden op, waardoor het woord misschien fout lijkt.
Deze woorden zijn vergelijkbaar met Nederlandse woorden met –ks, zoals beheksen. De Nederlandse uitgang komt meteen na de stam van het woord, dus bijvoorbeeld: hij faxt. Je kunt ’t sexy fokschaap toepassen bij dit soort woorden. De klanken [sj] en [tsj] krijgen –t(e), bijvoorbeeld: wij hebben gebruncht.
Dit soort woorden zijn vergelijkbaar met de bovenstaande, behalve dat er hier wel een extra –e nodig is. Als dit niet gebeurt is de uitspraak niet correct. Ook hier blijft ’t sexy fokschaap van toepassing, bijvoorbeeld: zij racete.
De laatste klank van de stam van deze woorden komt niet in ’t sexy fokschaap voor en dus worden zij vervoegd zoals het werkwoord temmen. Bijvoorbeeld: jij hebt geblowd..
Schrijf je nu vrijblijvend in en krijg iedere dinsdag:
✅ Schrijfoefeningen en inspiratie
✅ Tips voor beginnende & gevorderde schrijvers
✅ Taaltips om beter te leren schrijven
✅ Het laatste nieuws over uitgeverijen
✅ De nieuwste schrijfwedstrijden
Ja, ik ontvang graag de nieuwsbrief!
Dit soort woorden worden vervoegd zoals hierboven, maar wederom met een extra –e omdat anders de uitspraak van het woord verandert. Bijvoorbeeld: ik timede.
Engelse leenwoorden die eindigen op een dubbele medeklinker behouden deze medeklinker in de vervoeging alleen als dat nodig is voor de uitspraak van de voorafgaande klinker. Een voorbeeld van zo’n werkwoord is appen. De uitspraak van dit woord is [eppen] en om deze uitspraak te behouden, moet ook de dubbele p blijven staan: hij heeft geappt.
Een voorbeeld waar dit niet het geval is, is het werkwoord stressen. De dubbele s is niet noodzakelijk voor de uitspraak, waardoor het woord als volgt wordt vervoegd: ik was gestrest.
Bron: Onze Taal
Het komende nummer van Schrijven Magazine niet missen, maar nog geen abonnee? Meld je aan vóór vrijdag 23:59 u.
In deze romantisch getinte workshop laten we de harten sneller slaan. Meld je nu aan!
De inciting incident: de gebeurtenis die het plot in gang zet. Hoe je het aanpakt, lees je in het komende nummer van Schrijven Magazine!
True crime-auteur Marja West helpt je aan de hand van zes tips op weg in het genre. Meld je aan voor 22 maart 23.59 u. en ontvang dit nummer!
Dit nummer niet missen? Neem vóór 22 maart 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Dit nummer niet missen? Neem vóór 22 maart 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Dit nummer niet missen? Neem vóór 22 maart 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!