Schrijfstemming

Zelf heb ik vaste tijden waarop ik schrijf, maar als ik heel enthousiast ben gaat het een stuk sneller.

Ik ben op mijn best als ik weet dat mijn script een boek gaat worden. Het herschrijven aan de hand van de opmerkingen van de redactrice gaat dan super! Het doel is dan zo dichtbij. Als ik net aan een nieuw boek begin gaat het wat stroef. Na de 25.000 woorden gaat het weer vlotter. Ik schrijf eigenlijk altijd 's avonds en soms een uur, soms wat langer en soms helemaal niet. Als ik verdrietig ben dan schrijf ik niet, hoewel soms ook wel. Lekker je gedachten ergens anders op richten.

Ik moet niet te emotioneel zijn als ik schrijf. Mijn gevoelens lekken dan gewoon teveel door in mijn verhaal. Als ik mijn woede bijvoorbeeld, nog heb terwijl ik schrijf, heb ik de neiging die af te reageren op mijn personages (wat - helaas - het verhaal niet ten goede komt).

Ik heb de laatste tijd wat slecht nieuws gehad. Normaal zou ik afleiding gezocht hebben, maar mijn Wii geitaar is me afgepakt (omdat anders mijn boek nooit afkomt) en toen ben ik dus maar gaan schrijven. Bleek perfecte afleiding. Ik kan geloof ik in elke stemming schrijven, dan zit ik in mijn boek en verdwijnt de rest naar de achtergrond.

Ik stuur mijn emoties tijdens het schrijven van heftige scenes wel eens met muziek. Als ik te veel bezig ben met eigen, acute emoties - positief of negatief - kom ik niet in het verhaal.

Ik krijg mijn beste ideeën 's nachts, rond 02.00 uur!

de inspiratie komt soms gewoon bij mij met de deur in huis vallen. Het maakt niet uit op welk tijdstip, dat is precies het zelfde met het schrijven het maakt mij niet uit waneer ik het doe en hoe ik me voel, ik sluit me af van elke emotie of ik gebruik die emotie juist weer om de scene te maken.

Bij mij komt de inspiratie ook heel onregelmatig, maar ik merk wel dat ik niet al te geëmotioneerd moet zijn, wil ik een goed verhaal neerpennen.

Iedere emotie geeft juist zijn eigen kleur aan mijn verhaal.

Ik kan niet schrijven als mijn hoofd gevuld is met dingen die ik nog moet doen (en waarvoor ik te weinig tijd heb). Met zo'n opgejaagd gevoel kom ik niet in een goede schrijfmood. Teveel tijd is echter ook funest, dan komt er niets uit mijn handen. :mad:

Ik verwerk mijn emoties juist in het verhaal. Hoe ellendig ik me voel zie je terug in hoe ellendig de hoofdpersoon zich voelt :nod: Mijn ideale stemming is als ik die emoties wel voel maar niet teveel, dat ik me gewoon kan richten op het verhaal. En met een muziekje erbij - waardoor ik me ook wel eens laat leiden - komt het verhaal uit mijn vingers.

Ik heb redelijk vaste tijden vanwege mijn gezinssituatie: mijn kinderen moeten niet in de buurt zijn. Als ik heel erg verdrietig of opgefokt ben ga ik minder snel schrijven. Inspiratie wacht ik niet op, die dwing ik.

Ik schrijf heel erg onregelmatig. Ik kan lleen schrijven wanneer een stukje tekst (het begin voor die dag) woord voor woord in mn hoofd zit. Dan lukt het pas. De rest wat ik daarna ga schrijven gaat allemaal vanzelf. Mijn stemming moet dan meestal enthousiast zijn.... enthousiast over het verhaal dat ik ga schrijven, waarvan ik weet dat het goed begint.

Ik verwerk mijn emoties juist in het verhaal. Hoe ellendig ik me voel zie je terug in hoe ellendig de hoofdpersoon zich voelt :nod: Mijn ideale stemming is als ik die emoties wel voel maar niet teveel, dat ik me gewoon kan richten op het verhaal. En met een muziekje erbij - waardoor ik me ook wel eens laat leiden - komt het verhaal uit mijn vingers.

Dat heb ik nou ook. Nu heb ik het geluk dat ik momenteel bezig ben met een verhaal waarin behoorlijk wat verschillende emoties voorkomen en ook uitgediept moeten worden, dus voor elke stemming heb ik wel een stukje wat ik kan schrijven. Het is ook wel handig dat een gedeelte van mijn verhaal op mezelf is gebaseerd, dus ik kan de emoties die daarbij komen kijken erg goed verwerken. Ook bespeur ik een soort wisselwerking. Juist omdat delen van het verhaal uit mijn persoonlijke ervaring komen kan het ook zo zijn dat ik juist door het schrijven in een bepaalde stemming kom...

Ik heb hetzelfde als Zjaan. Ik moet ook rust in mijn hoofd hebben. Ik kan niet werken als ik het idee heb dat ik de was nog moet ophangen (die zit al een dag in de wasmachine) en de planten water moet geven (de ficus hing al slap) want dan voel ik me veel te onrustig en opgejaagd. Ik ben ook het type dat niet tegen rommel op mijn bureau kan. En ja... er gaat soms veel kostbare tijd zitten in het in orde maken van de randvoorwaarden van mijn schrijven. En wat ook niet lukt is teveel tijd. Een beetje druk werkt bij mij wel prettig. Ik heb twee kleine kinderen. Ik moet dus volgens een strakke planning aan mijn uren komen. Maar als zomaar twee dagen de tijd heb (kinderen naar opa en oma) om er eens lekker voor te gaan zitten dan ga ik allerlei andere leuke dingen doen. Ik heb immers tijd genoeg. En voor ik het weet zijn er alweer anderhalve dag verstreken.

Zo iest als een schrijfstemming heb ik niet. Ook geen vaste tijden waarop ik schrijf en ook geen 'ik moet zoveel woorden schrijven'. Het enige wat standaard bij mij nodig is, is rust in mijn hoofd en het liefste ook in mijn omgeving. Dus liever geen rondslingerde troep. Helaas is dat bij mij vaak onmogelijk. :o

Ik zou het eigenlijk niet weten... Ik heb sowieso niet echt last van uitzinnige (naar boven of naar beneden) stemmingen... Ik denk dat ik als ik somber ben wat melancholischer stukken schrijf dan als ik blijer ben... Ik zal er eens op letten.

Ik schrijf altijd als ik in mijn hoofd weer een nieuw idee heb voor mijn boek wat ik kan gebruiken. Ik werk het liefst in de avonden of op een vrije dag. Met stemmingen moet ik oppassen, haha. Daar kunnen mijn personages van meegenieten. Ook helpt het vaak om muziek erbij aan te zetten. Als ik bijv. een fantasyverhaal schrijf doe ik daar keltische muziek bij. Dan zit je er helemaal 'in'.