Ik vind dat altijd zo'n onzin... De lezer snapt de taal toch niet, als je achterin of met voetnoten de vertaling gaat posten raakt a) je lezer uit het verhaal door het opzoeken en b) als belangrijk is wat ze zeggen, kun je het net zo goed in het Nederlands doen. Als je alleen de taal neerzet en de hoofdpersonen het ook niet begrijpen, kun je het opvangen door "De elf zei iets in zijn onverstaanbare brabbeltaaltje". Richt je op het plot en de karakterontwikkeling, veel belangrijker in een fantasy-verhaal. Overigens gebruik ik in mijn eigen fantasy wel een paar woorden uit de taal van de andere wezens, maar die zijn belangrijk. Da's echter geen hele taal en het speelt een rol, het is niet zomaar mooie franje en opsmuk. Een beetje zoals "Muab'Dib" in Dune.

Gjotr piri prrr poe pa ka lili boem boem gna gna :D Vertaling: Ik ben het helemaal met MichaM eens. Als ik een boek lees en er lekker in zit en dan plots moet kijken achterin het boek voor de vertaling van wat woorden, leg ik hem gauw weer aan de kant. Lezen moet (voor mij) ontspanning zijn en geen inspanning. ;) Maar....ja er is een maar.(Nou ja een tip voor als je toch per se verzonnen taal in je boek wilt gebruiken.) Wat denk je van een vertaler in het verhaal zelf. Ik weet natuurlijk niet of dat wel in je verhaal past, maar dat komt zo ineens in me op. Bijv(ik zeg maar wat he.): Lulu liep naar de hoofdelf. 'Gamela gameo ding dang,' zei ze. Lisa kon het natuurlijk niet verstaan, ze sprak immers geen elfs, maar Jeroen kende de taal van de elfen maar al te goed.' Lisa keek hem met grote ogen aan en kon niet wachten tot hij het voor haar ging vertalen. 'Lulu zei dat de thee klaar was,' fluisterde Jeroen. 'Goh, was dat het? Het klonk veel spannender.' Nou is dit natuurlijk een belachelijk voorbeeld, omdat ik totaal niet weet waar je boek over gaat, maar ik hoop dat je mijn tip er wel uit hebt begrepen. ;) In ieder geval veel succes :thumbsup:

Wat je zou kunnen doen, plong, is werken met steekwoordjes, pling. Dan strooi je als het ware plong, woordjes in de vreemde pling taal door je tekst heen. Je lezer plong zal dan zeker weten dat hier een bijzonder wezen aan het woord is pling pling maar hoeft niet vertalende en wel door het boek heen te plongen. Als je naar iets als star trek kijkt, zal je ook zien dat ze een of enkele woorden in de vreemde taal spreken, en vervolgens verder gaan in de verstaanbare taal. Dat die vreemde taal niet verstaan wordt is een onderdeel van het verhaal, er is geen sprake van vertalen omdat de andere HP´s het ook niet weten. Dat het clingon een eigen taal is geworden ... tja, ik zou dat ook niet kunnen weerstaan, om bij gelijksoortige situaties dan ook de woorden terug te laten komen. Als de lezer dat dan uitpuzzelt is dat een bonus. Hij moet het verhaal ook kunnen blijven volgen zonder die woorden. Wat betreft de spreuken, daar kan je natuurlijk van alles en nog wat op verzinnen. Fantasiewoorden lijken me geen probleem daar, maar veel mensen verwachten van een spreuk rijm, dus daar kan je ook meespelen; gewoon een snedige nederlandse rijmregel. Succes, klinkt als een leuk verhaal om te schrijven :nod:

Schrijf je spreuk in het Nederlands, ga naar Google translate en kies een exotische taal. Een taal met ons alfabet is dan wel het handigst. Vervolgens kun je het zelf aanpassen, bijvoorbeeld door het uitspreekbaar te laten zijn in het Nederlands.
Tolkiens talen zou ik niet gebruiken, dat lijkt mij plagiaat.
Verder zou je kunnen kiezen voor een gemeenschappelijke taal, met dezelfde functie als het Engels bij ons. (Bij Star Trek maken ze gebruik van de 'universal translator', waardoor bijna elk buitenaards ras ineens vloeiend Engels spreekt. Valt in dezelfde categorie als de compensator die ervoor zorgt dat de bemanning niet tegen de muur van de Enterprise geplakt zit als het schip in een seconde van stilstand naar warpsnelheid gaat. Handig dingetje dat één van Newtons wetten kan neutraliseren.)

Katana, vraag eens aan Waus, die weet wel hoe het gaat.

Ik denk dat je het beste een paar Elf-achtigklinkende woorden kunt verzinnen waarmee je dan bijvoorbeeld de zin begint.

Als er in een boek ineens Frans gesproken wordt staat er ook vaak zoiets als: "Bonjour, wilt u misschien nog een kopje koffie, mademoiselle?" Als de setting dan een terrasje in Parijs is begrijpt de lezer ook wel dat de hele zin eigenlijk in het Frans gesproken is.

Ik sluit me aan bij de tips.
Ik had overigens over Tolkien begrepen dat de "Lord of the Rings" juist begon met het ontwerpen van een taal. Als je een echte taal wil ontwerpen ontkom je niet aan geschiedenis. en zo ontstond midden-aarde. in dat boek is de taal dus niet alleen maar franje.
Als extra tip: je kunt ook een bepaalde manier van spreken gebruiken en het daarbij gewoon in het Nederlands houden. Misschien door de elfen soms wat archaïsche woorden te laten gebruiken.

Dat kan best leuk zijn, die fantasiewoorden. Zo was er een eerder topic met de vraag naar een fantasiedier wat de Leernek werd. Geweldig toch?

Leuk, ik schrijf ook fantasy - net als velen hier heb ik de indruk - en heb ook het probleem van de (gesproken) talen gehad. Er zijn uiteraard meer wezens dan alleen elfen, dus meer talen! (mensen hebben ook meerdere talen).
Ik heb het opgelost, maar kan er helaas niets over zeggen, want dan maak ik inbreuk op mijn eigen copyright ;)

Voor mijn wereld maak ik nu ook een eigen taal. Ik gebruik hem eigenlijk niet echt in het verhaal voor het spreken, ik gebruik alleen de woorden voor namen van plaatsen, steden, bijnamen etc. Dat kan natuurlijk altijd. Maar het is inderdaad irritant om steeds dingen te moeten opzoeken tijdens het lezen.

Ah....het fenomeen "exotische talen gebruiken" is natuurlijk onontkoombaar als je fantasie schrijft. Ik kan het weten, ik schrijf momenteel ook een gigantisch verhaal met verschillende volkeren die ieder hun eigen grammatica hebben. Helaas ben ik een bezige bij die ook nog eens fulltime werkt en op zijn tijd gek is op gamen, oftewel....ik heb geen tijd om een volledige taal te verzinnen. Laat staan meerdere talen. Je geeft zelf aan dat je latijns als basis gebruikt, ideaal natuurlijk. Maar latijns is niet de enige taal, iemand had het al over exotische talen. Je kan ook eens gaan kijken naar bv. grieks. Of scandinavische talen, afhankelijk wat voor soort volk het is. Even een praktisch voorbeeld, in mijn verhaal gaat het om een volk waar de mens vanaf stamt. Kortom, het heeft overeenkomsten met onze taal. Maar omdat het volk van oudsher een regelrechte "strijdersvolk" is, heb ik besloten om hun taal een beetje ruwer te maken. Ik ben zelf nog aan het experimenteren hoe ik dit ga doen, maar het is wellicht een tip voor jou. Probeer verschillende stijlen te creeëren afhankelijk van het wezen. Zo heb ik in mijn verhaal ook een volk dat leeft voor god (of kami in hun taal). Dat zijn dus hele timide wezens, dus zij zullen ook een hele zachte stijl hebben van spreken met de nodige "onderdanigheid" en niet te vergeten dat zij dus altijd heel respectvol zijn. Dat zijn dingen die je naar voren kunt brengen in de stijl van de taal. Ik zou zeggen, succes met het experimenteren!