Stel dat ik een groot succes zou hebben met een boek, dan ga ik niet naar de tv of de radio. Misschien dat ik één journalist thuis ontvang of telefonisch te woord sta (ook liever niet). Daar houdt het voor mij dan mee op. Ik zou helemaal daas worden van al die aandacht. Dus gewoon weigeren. Ik moet die poespas niet. Dat ze rare dingen over je zeggen kun je waarschijnlijk weinig aan doen. Als ze leugens verkondigen kun je ze aanklagen, maar dan zit je wel weer met die aandacht. Ook kun je een krant mailen over eventuele laster. Gewoon lekker vanachter je computer. Mediatraining zie ik niet zo zitten. Daardoor word je niet je zenuwen de baas, maar leer je standaardantwoorden te geven. Niet op uitnodigingen ingaan.

Ik weet niet waar je op doelt in verband met Saskia Noort, tantebetje. Zou je dat kunnen uitleggen?

Je kunt in die zin zelf je PR in de hand houden dat je zelf kunt bepalen met wie je wel en niet wilt praten, en waar dan, welke vragen je wilt beantwoorden en hoe. Als je geïnterviewd wordt kun je zeggen dat je de vragen van tevoren wilt. Je kunt nee zeggen als je iets niet wilt.

Als anderen laster willen verspreiden kun je dat niet voorkomen, maar je kunt er wel tegenin gaan, zoals Tja al zegt bijvoorbeeld, door de krant te mailen. Die kan een rectificatie plaatsen. Echter, meestal vestig je dan tweemaal de nadruk op het gebeurde, denk ik.

Ik weet ook niet op welk incident met Saskia Noort je doelt.
Als ik gepubliceerd zou worden zou ik er veel voor doen om het betreffende boek te promoten en als kranten of tv-programma's er dan iets mee willen vind ik dat prima. Mochten er ooit vervelende dingen over mij geschreven worden, dan zal ik dat vervelend vinden, maar het lijkt me niet het eind van de wereld.

Je zult eerder zélf de media op moeten zoeken, dan dat ze achter je aan komen lopen.

Vanwaar die angst, Tantebetje? Je bent toch helemaal niet in dat stadium van je schrijversschap bezig, schrijf je. Ik weet niet waar je op doelt bij Saskia Noort, (die journalist die bij de slijter gaat vragen hoeveel ze inkoopt?) maar besef wel dat de meeste dingen die wij zo 'zielig' vinden voor de bekende Nederlanders door henzelf zorgvuldig zijn geregisseerd.

(...) besef wel dat de meeste dingen die wij zo 'zielig' vinden voor de bekende Nederlanders door henzelf zorgvuldig zijn geregisseerd.

Is dat zo, Zjors? Ik zie niet heel veel zieligs bij de bekende Nederlanders, maar als je bedoelt dat de paparazzi achter hen aanzitten, dan lijkt mij dat niet geënsceneerd.

hoewel ik nog steeds geen uitgevers benaderd heb, en ook nog niet heb meegedaan met serieuze wedstrijden, beginnen ze voor mij nu wel beangstigend dichtbij te komen: de pers, de media.

Dat begrijp ik niet, tante betje. Waar komen de pers en de media dan ineens vandaan?

Een mens lijdt het meest
Door het lijden dat hij vreest
En dat niet op komt dagen.

Heb zelf wat ervaring met journalisten en TV-programma's. Het hangt er een beetje vanaf met wie je te maken hebt. De meeste media-mensen die ik heb gesproken waren heel relaxed. Ze houden echt wel rekening met je, want ze willen zelf ook geen slechte naam krijgen. Hangt er natuurlijk wel een beetje vanaf waar je terecht komt. RTL-Boulevard zou ik zelf nooit (willen) doen. Beetje crap, zeg maar.
Maar als je met de minder commerciele omroepen te maken krijgt, wordt er - naar mijn mening - gewoon respectvol met je omgegaan.

Succes ermee!

En...ik denk dat het voor de verkoop wel handig is om interviews te geven. Dan heb je toch wel het e.e.a. aan extra PR.

Doel je op dat DWDD stuk met Saskia Noort? Ik vond juist dat ze daar sterker uitkwam.

Als je eenmaal zo bekend bent als zij gebeuren dat soort dingen. Hoge bomen enzo. Dan zou ik als ik haar was gewoon denken: Dit gebeurt [u]omdat[/u] ik succes heb.

Er zijn hier ook al wat topics over hoor, Tantebetje. Snuffel eens rond. Ik herinner me er een van Kim over mediatraining.
En er zijn verschillende boekentopics waar je heel veel over promotie vindt. Onder andere dat van Roos Boum Valse Salie.

Ik bedank alle journalisten die me een interview in hun blad of magazine hebben gegeven altijd netjes, zoiets werkt in je voordeel. Een mediatraining verknalt je spontaniteit. Ze wilden mij die ook één geven maar na het eerste feit bleek dat ik toch wel goed overkwam... ahum. Als je alles te goed wilt regisseren komt het een beetje plastic over. Fouten maken is niet erg. Daardoor komen jij en je product eerlijk over. Je moet wel altijd normaal reageren, niet bot of zo. Ik ga er altijd maar vanuit dat iedereen in principe zijn best doet. De eerste keer iets in het openbaar doen is altijd eng maar daarna wen je eraan, hoe gek dat ook klinkt. Daarna wordt het zelfs heel erg leuk! Sommigen raken heus verslingerd aan deze vorm van adrenaline... Zie het als een spreekbeurt. Als je die uit je hoofd kent dan kan je niets gebeuren en laat het gewoon over je heenkomen, geniet ervan. Zulke aandacht en erkenning voor je werk is heerlijk!

http://www.schrijvenonline.org/forum/100530

Btw, als je die media-aandacht zo vreest, is het dan niet beter eruit te blijven? Het komt allemaal aan op de keuzes die je maakt. En die angst zal je niet helpen de goede keuzen te maken zodra je die angst expres tegenover zijn vijand zet. Snap je wat ik bedoel?

In mijn ogen heb je twee keuzes:
1.Je gaat de confrontatie aan met je angst en loopt risico door het slijk te worden gehaald maar hebt ook kans op groots succes.
2. Je schrijft gewoon lekker veilig voor jezelf, je vrienden en je familie.

Akkoord het is Saskia Noort overkomen (ik heb juist via uitzendinggemist Villa Felderhof gekeken), maar het overkomt niet iedere Nederlandse schrijfster. Met het boek de eetclub dachten de journalisten onterecht dat er meer te halen was. Uit haar relaas proef ik wel dat zij gewoonweg wilde schrijven, ze wilde geen beroemdheid worden. De hype rond het boek en haar eigen persoon verraste iedereen.

Als je achter je eigen woorden blijft staan, ook nadat ze gedrukt staan kan het volgens mij niet fout gaan.

[quote=Jommeke]Als je achter je eigen woorden blijft staan, ook nadat ze gedrukt staan kan het volgens mij niet fout gaan.[/quote]
Vergeef me mijn kille botheid, maar is dat niet hetzelfde als stomkoppig zijn? Bij degenen die ervoor kiezen onwetend te zijn gaat het ook nooit fout. Omdat ze niet weten wat fout is.

"Wijsheid begint met te weten dat je het fout kunt hebben." Wat boeit het als het groot uitgemeten bewezen word dat je fout zit? Als je maar groot uitgemeten bewijst dat je ervan geleerd hebt en er meer voor in de plaats terugbrengt.

DAT is wijsheid. 'Ik steek mijn kop in het zand' brengt enkel waanzin, omdat het op zich alleen al van waanzin uitgaat.

@ Azakura, je hebt mij niet goed begrepen. Ik ben niet stomkoppig, maar ik heb geleerd mijn woorden af te wegen voordat ik ze aan de buitenwereld toevertrouw. Als je achter je woorden blijft staan, kun je later nog inzien dat het achteraf gezien 'een beetje dom' was, maar doet niets af aan de oprecht van de woorden destijds.

je hebt mij niet goed begrepen. Ik ben niet stomkoppig, maar ik heb geleerd mijn woorden af te wegen voordat ik ze aan de buitenwereld toevertrouw. Als je achter je woorden blijft staan, kun je later nog inzien dat het achteraf gezien 'een beetje dom' was, maar doet niets af aan de oprecht van de woorden destijds.

Helaas is oprechtheid niet hetgeen dat mensen vandaag de dag interesseert, ze zullen zich verwonderen over de rechtvaardiging van je woorden, en als die niet juist blijkt te zijn ben je hoe dan ook de pineut.

Helaas is oprechtheid niet hetgeen dat mensen vandaag de dag interesseert, ze zullen zich verwonderen over de rechtvaardiging van je woorden, en als die niet juist blijkt te zijn ben je hoe dan ook de pineut.

Dan kan ik alleen maar concluderen dat jij in een andere wereld leeft dan ik. Ik heb oprechtheid nog nooit geassocieerd met de pineut zijn. Dit lijkt mij eerder een wereld waarin leedvermaak en iemand expres onderuit halen hoogtij viert.

[quote=Jommeke][quote=Azakura] Helaas is oprechtheid niet hetgeen dat mensen vandaag de dag interesseert, ze zullen zich verwonderen over de rechtvaardiging van je woorden, en als die niet juist blijkt te zijn ben je hoe dan ook de pineut.[/quote]

Dan kan ik alleen maar concluderen dat jij in een andere wereld leeft dan ik. Ik heb oprechtheid nog nooit geassocieerd met de pineut zijn. Dit lijkt mij eerder een wereld waarin leedvermaak en iemand expres onderuit halen hoogtij viert.[/quote]
Ik heb hier geen ander antwoord op dan: "Sterkte als je ooit succesvol word."

@Eve: ik denk ook dat je het moet doen, interviews toestaan en zo. Wil alleen nog leren hoe je dat dan het beste kunt aanpakken. Mag ik jou een pb-tje suren?

Tuurlijk...! Beetje late reactie...sorry:)

Ik heb nog nauwelijks over de media nagedacht en waarom zou ik eigenlijk ook met tot nu toe een paar verhalen op mijn conto plus een dun jeugdboek 'in de pijplijn'? Volgens mij speelt het probleem pas als je zelf op zoek bent naar publiciteit. Zo lang je zelf niet het initiatief neemt, zullen de media echt niet op je af komen, zelfs niet als je al verschillende boeken gepubliceerd hebt. Ik vermoed dat je pas als je in de lijstjes met meestverkochte boeken gaat verschijnen ongevraagd verzoeken om interviews kunt verwachten.