Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 12 juli 2009 - 12:14

Hoe nu verder?

Hallo lezers en lezeressen, Ik wil me eerst even in het kort voorstellen, voor ik aan de vragen kom. Ik ben een man van 44 jaar en al 24 jaar werkzaam bij defensie. Ik heb de nodige uitzendingen achter me naam staan, waarvan 1 met nadelige gevolgen. Ik ben in 1993 zes maanden op uitzending geweest in voormalig Joegoslavië. 14 jaar na dato kreeg ik de diagnose PTSS. Na een langdurig proces van therapie en medicatie ben ik "genezen"verklaard. Tijdens deze periode, van therapie, ben ik achter een aantal dingen gekomen. Het taboe wat erop rust binnen defensie en de zeer zwakke hulpverlening. Gelet op het feit dat er steeds meer collega's op uitzending gaan naar afschuwelijke gebieden, is de kans op collega's die PTSS ontwikkelen groot en ik durf zelfs te zeggen 100%. Nu ben ik begonnen om mijn verhaal op papier te zetten, om verschillende redenen: 1 Uiteraard voor mezelf als een vorm van therapie. 2 Voor mijn directe omgeving, gezin, familie en vrienden/ kenissen 3 Voor collega's, niet de sensatiezoekers, maar de oprechte geïnteresseerden 4 Als waarschuwing voor defensie, dat ze in mijn ogen nog steeds achter de feiten aan lopen. Nu ben ik geen schrijver, ja ik kan schrijven maar niet op een dusdanige manier, dat er een logische lijn inzit. Niet op een manier dat het "lekker"weg leest. Ik schrijf wat in me opkomt, maar spring van de hak op de tak, om het zo te zeggen. Ik heb wel de wens om het in boekvorm te laten drukken. Niet om er geld aan te verdienen, maar voor de bovenste 3 genoemde groepen. En mocht het een dusdanige verhaal zijn, wat ik zelf niet denk, dat het verder gaat dan verwacht, zie ik dan wel weer hoe verder. Wie is bereid, om mij te helpen, danwel sturing te geven zodat het goed inelkaar zit? Wat ik op deze site heb gelezen, wordt zo iemand proeflezer genoemd. Misschien is iemand bereid om mij te helpen met schrijven? Ik hoop dat ik duidelijk heb kunnen maken wat mijn bedoeling is en wat voor een soort hulp ik zoek. Ik gebruik nu nog mijn bijnaam "Karpie100", maar mocht er een serieus contact onstaan met iemand, gebruik ik uiteraard wel mijn eigen naam. Ik bedank een ieder die de moeite heeft genomen om dit bericht te lezen en hoop dat er ook mensen zijn die me kunnen en willen helpen. Met vriendelijke groeten Karpie100

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ing 12 juli 2009 - 12:32
Hallo Karpie100, je vraag is duidelijk en ik vind je streven bewonderenswaardig! Heb je al een basis geschreven of zou je begeleiding vanaf het eerste moment willen? Zowel proeflezen als schrijfbegeleiding kost heel veel tijd, ik denk dat de meeste mensen hier het daar te druk voor hebben of het professioneel aanpakken, dus tegen betaling. Heel veel succes!

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Regina 12 juli 2009 - 12:40
@Karpie100, Ik heb met veel interesse je bericht gelezen en ik zal je boek, als het zo ver komt, ook zeker lezen. Dapper dat je je ervaringen op papier wilt zetten! Zelf ben ik bezig met een boek dat zijn basis heeft in mijn eigen leven en alles wat daarin gebeurd is. Ook ik heb te kampen gehad, en in een bepaalde mate nog steeds, met een PTSS. Helaas kan ik je niet helpen als proeflezeres omdat ik zelf een beginnend schrijfster ben. Hopelijk reageren er anderen op je bericht die je wel verder kunnen helpen. Mijn proeflezeres ben ik toevallig tegen het lijf aan gelopen, bofkont dat ik ben! Ik wens je veel moed en kracht toe tijdens het schrijven van je boek en hoop hier nog veel van je te lezen!

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
tantebetje 12 juli 2009 - 13:00
Hallo Karpie100, Om te beginnen sluit ik me aan bij wat Ing zegt. Verder: het is goed dat je je doelgroep(en) bepaald hebt. Het is belangrijk om te weten voor wie je schrijft, en met welk doel. Als ik jou was, zou ik, om te beginnen, in de eerste plaats voor mezelf schrijven, a.h.w. om het allemaal helder te krijgen. De meeste boeken worden meerdere malen herschreven; in latere versies kun je je dan meer richten op je andere doelgroepen. Het is niet nodig om de gebeurtenissen te beschrijven in de volgorde waarin ze zich voordeden. Je begint gewoon maar ergens. Later kun je de boel dan weer aan elkaar breien. Een methode die je zou kunnen helpen, vermoed ik, is het boek "Schrijven vanuit je hart" van Natalie Goldman. Verder kun je natuurlijk cursussen en workshops volgen. Dat je nu niet kunt "schrijven" betekent nog niet dat je het niet kunt leren. Succes!

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marjet 12 juli 2009 - 13:32
Hoi Karpie, Er zijn allerlei mensen die je schrijfwijs willen maken en die ook een beroep hebben om mensen zoals jij te helpen met het schrijven. Ik heb het afgelopen jaar een familiegeschiedenis voor iemand geschreven, dat betekende een zeer intensieve tijd van emailen en vragen maken en antwoorden verwerken. Voor mijn opdrachtgever was het zwaar om op mijn directe vragen eerlijke antwoorden te geven, inderdaad het heeft gewerkt als therapie voor haar. Voor mij was het heel moeilijk om los te komen van haar taal en een vorm te vinden die aanspreekt. Het boek is nog niet klaar het gaat weer herschreven worden, ik zou het nu anders aanpakken, dus niet meer haar verhaal schrijven en ik zou het ook niet meer voor niks doen. Misschien moet je nu eerst voor jezelf bedenken of je het zelf wil schrijven of het wil laten schrijven door een soort biograaf. In het eerste geval ga je met een goeie schrijfcursus aan de gang, ze zult zien hoeveel je dat gaat brengen, in het tweede geval misschien wat adressen verzamelen van mensen die familiegeschiedenissen en levensverhalen schrijven, Succes.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 12 juli 2009 - 17:43
Hallo, In eerste instantie een ieder bedankt voor her reageren. Er staan dingen bij die ik zeker ga bekijken en lezen. Voor Ing een antwoord op de vraag of ik al bezig ben: Ja ik ben al een tijdje bezig en heb nu een bladzijde of 15 geschreven. Ik ben nog helemaal vooraan met het hele gebeuren. Ik schrijf alleen als de drive er is, soms levert het me nog wat probleempjes (mentaal gezien) op en dan stop ik gewoon een tijdje. Ik wil zeker het boek zelf schrijven, maar het gaat me eigenlijk om hoe verder als ik alles op pappier heb staan. Een blik die erover gaat of het grammaticaal gezien een beetje klopt. Ik ga zeker de sites bekijken die me worden aangereikt. Nogmaals bedankt alvast een ieder.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marjet 12 juli 2009 - 17:58
karpie zei: Ik wil zeker het boek zelf schrijven, In dat geval Karpie gewoon schrijven, doorgaan, en lees over schrijven, leer en als je ergens bent aangeland dat je denkt, jaaa, dan laat je het lezen aan mensen die ook schrijven en weten en eerlijk kunnen oordelen.

Profile picture for user Ariadne

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ariadne 12 juli 2009 - 18:06
Indrukwekkend verhaal, Karpie100. Knap dat je dat gaat schrijven. Een goed initiatief ook, zulke verhalen zijn belangrijk om door te geven. Ik heb verder geen andere adviezen dan de posters hierboven, maar ik wil je in elk geval erg veel succes wensen.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marria 12 juli 2009 - 18:23
Mocht je als je manuscript klaar is, geen vrijwilliger vinden die voor je wil proeflezen dan kun je je manuscript eventueel aan een manuscriptbeoordelingsbureau aanbieden voor een objectieve opinie. Of je kunt een professionele redacteur in de arm nemen. Van beiden struinen er hier wel een aantal rond. Succes.

Geen afbeelding

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjors 12 juli 2009 - 18:55
Ik wil zeker het boek zelf schrijven, maar het gaat me eigenlijk om hoe verder als ik alles op pappier heb staan. Een blik die erover gaat of het grammaticaal gezien een beetje klopt.
Dat is straks makkelijk te regelen, Karpie. Er zitten hier verschillende mensen die dat (tegen betaling) voor je willen regelen. Die kunnen er alle eventuele fouten en onlogische zaken uitfilteren. Je kunt dan als je klaar bent eventueel een bericht hier plaatsen met de vraag of mensen je een persoonlijk bericht willen sturen. Ook staan er in een gids op deze site manuscriptbeoordelaars.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 12 juli 2009 - 21:41
Karpie, ik zou als ik in jouw schoenen stond, zo snel mogelijk een stukje laten (gratis) proeflezen: hier en/of op Zinniger Zinnen (daar mag je wat langere documenten plaatsen). Dan krijg je al in een vroeg stadium een idee van waar je leerpunten liggen en kun je daar rekening mee houden voor de rest van je verhaal. De betere uitgeverijen helpen je op hoofdlijnen met het aanpassen van je manuscript tot een publiceerbaar verhaal met tips over hoe ze het verhaal liever zouden zien. Je hoeft dus lang niet altijd de weg van een betaald beoordelingsbureau of betaalde proeflezer te bewandelen. Uiteraard kan dit wel zeer zinvol zijn als je alsmaar nul op het rekest zou krijgen bij de uitgevers van jouw keuze. Ga er voorlopig maar vanuit dat je al veel kunt leren van de proeflezers op dit forum en dat van ZZ. Het is natuurlijk wel tweerichtingsverkeer: zij kijken naar jouw verhaal en jij kijkt naar hun verhaal. Je zult dan ook zien dat proeflezers soms tegengestelde opvattingen over een bepaald fragment hebben. Datzelfde heb je met uitgevers. Kortom, schrijf wat je wilt schrijven en laat hier of op ZZ zo snel mogelijk een stukje proeflezen. Later kun je altijd nog besluiten of je betaalde proeflezers wilt inschakelen.
Hallo Scrijverke, Ik zit nu op 19 A4-tjes. Ik lees dat je hier iets kunt laten proeflezen. Misschien kan je me vertellen hoe ik dat kan laten plaats vinden. Hetgeen wat ik nu allemaal doe is nieuw voor me. Ik wil het wel goed doen, omdat het voor mij iets belangrijks is. Zowel voor de mensen dicht bij me, maar zeker ook voor eventuele collega's. Al is er maar 1 die het leest en zich zelf erin herkent en op tijd hulp gaat zoeken. Dus hoe kan ik iets laten proeflezen? en Hoeveel kan ik plaatsen? Is dat 1badzijde of mogen dat er meer zijn. Met vriendelijke groeten Karpie

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Gjaia_z 12 juli 2009 - 21:58
Je kan het best even de regels bekijken, maar normaal kan je 1x per dag, tot 3x per week een stuk van 500 woorden laten lezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Helga 13 juli 2009 - 0:32
Karpie, je mag me een persoonlijk bericht sturen (gewoon op het envelopje drukken). Ik heb twintig jaar ervaring als journalist, ben docent geweest op een HBO-opleiding Journalistiek en mijn derde kinderboek verschijnt na de zomervakantie. Voor een vakblad heb ik net een artikel geschreven over een verpleegkundige in Kamp Holland. Ik bied aan naar je eerste pagina's te kijken. Op de langere termijn wil ik je alleen helpen als ik het idee heb dat je streven realiseerbaar is. Ik lever rechtstreekse en constructieve feedback. Je zou je even moeten afvragen of je daartegen kunt, voor je op mijn aanbod ingaat. Ik heb al een uitgeverij in mijn gedachten dat een fonds heeft waarin jouw manuscript waarschijnlijk past. Ik merk het wel aan mijn mailbox of je iets met dit aanbod doet. In elk geval wens ik je veel volharding.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 13 juli 2009 - 21:51
Hallo, ik heb een aantal mensen een berichtje gemaild als reactie op een reactie hier boven. Ik ben in ieder geval voorlopig al wat verder geholpen en zal zeker alle tips bekijken en de beste die bij mij past gaan gebruiken. Ik zal jullie in ieder geval op de hoogte houden van de stand van zaken. Met vriendelijke groeten Karpie100

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjaan 13 juli 2009 - 23:21
Veel succes Karpie. Ik ben erg geïnteresseerd in het onderwerp (heb een zoon en een stiefzoon in het leger). Hopelijk wordt hen deze ellende bespaard.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 15 juli 2009 - 21:30
Veel succes Karpie. Ik ben erg geïnteresseerd in het onderwerp (heb een zoon en een stiefzoon in het leger). Hopelijk wordt hen deze ellende bespaard.
Hallo Zjaan, Ik hoop het ook, maar het feit dat het mij is overkomen, wilt niet zeggen dat het hen overkomt. Er zijn zoveel factoren die mee spelen, dat het voor een ieder anders is. Vriendelijke groeten Karpie100

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Karpie100 12 maart 2011 - 8:49
:D Na ruim een jaar ben ik weer even terug voor de laatste up-date. Na mijn eerste bericht op deze site is er veel gebeurd. Dankzij reacties ben ik in contact gekomen met iemand die bereidt was om mij te helpen. Na intensief contact zijn we aan de klus begonnen en mag ik met trots zeggen dat sinds drie weken mijn boek te koop is. Het is precies geworden wat ik wilde. Geen spannend jongensboek, maar een ervaringdeling (om het zo te zeggen.) De reactie's stijgen al mijn verwachtingen te boven. Ik krijg als militair reactie's vanuit mijn eigen werkomgeving (defensie), maar ook vanuit de burgermaatschappij. Mensen werkzaam in de maatschappelijke werkomgeving, ziekenhuis, maar ook familie van collega's en mensen die op één of andere manier betrokken zijn bij PTSS. Mijn doelstelling die ik beoogde met dit schrijven heb ik allang behaald en alles wat ik nu nog meer haal is pure "winst". De titel: "De verborgenwaarheid.(over PTSS)" is verzonnen door mijn vrouw, de kaft is ontworpen door mijn beste maat en (zeker niet onbelangrijk) Helga heeft mijn Brabants om gezet naar het Nederlands. Ik heb dit project nooit te licht opgevat en gelukkig maar, want het was een behoorlijke klus, als niet schrijver zijnde. Dankzij hulp van anderen ligt er nu een mooi (vind ik zelf) boek, wat een grote meerwaarde kan betekenen voor anderen. Ik wil nogmaals iedereen bedanken voor alle steun en reactie's. Met heel veel vriendelijke groeten, Raoul (ook wel bekend als Karpie100)