Vooruitgang. In de prehistorie trekken de mensen in kleine groepen rond. Ze jagen op dieren en verzamelen planten. De mensen hebben behoefte aan ontwikkeling en experimenteren. Zo’n 20.000 jaar voor Christus vinden ze de landbouw uit. Ze bouwen steden en geven verhalen door aan de volgende generatie. Zo leren ze hoe ze samen kunnen leven. In de Oudheid worden de steden tot rijken. De mensen schrijven hun verhalen op. Er komen wetten en elites. En de mensen worden steeds slimmer. Ook worden het er steeds meer. Verschillende volken vermengen zich en de grote rijken verbrokkelen. In de Middeleeuwen ontwikkelen vele stammen zich los van elkaar, totdat zij zich uiteindelijk door leenmannen laten verenigen. Adel en kerk consolideren de orde in naam van één God. De andere mensen zuchten onder het juk en hopen op een beter leven na de dood. Dan gaat het licht aan en begint de Nieuwe Tijd. Ideeën van andere tijden en andere rijken inspireren het werk van wetenschappers en kunstenaars. Er komen fabrieksarbeiders en een bourgeoisie, die elk hun deel van de macht opeisen. Door alle ontwikkelingen hebben de mensen zoveel kennis, dat ze het niet meer allemaal kunnen weten. Zoveel keuzes, dat ze niet meer kunnen kiezen. Zoveel te doen, dat ze er moe van zijn geworden. De mensen bouwen een robot die de economie draaiende houdt en ze rusten honderd jaar uit. Na honderd jaar rusten kijken ze om zich heen. Ze hebben alles wat ze nodig hebben en leven nog lang en gelukkig.