‘Tjonge, tjonge, wat een verrassing.’ Ze frommelt het papier in elkaar en gooit de prop met een vinnige beweging naar haar man. ‘Niet zo kribbig reageren, schat. Hij heeft meerdere functies.’ ‘Mijn dag kan niet meer stuk.’ ‘Ik kom naast je op de bank zitten en leg uit hoe het werkt.’ ‘Niet geïnteresseerd.’ ‘Het is toch wel handig dat je het weet. Kijk, als je dit schuifje naar boven duwt, komt er een zakmes tevoorschijn en als je het andere naar beneden duwt, zie je een nagelvijl. Altijd gemakkelijk.’ ‘Dit overtreft de verrassing van vorig jaar, toen je mij verwende met een gereedschapskist. Is het de bedoeling dat ik in het donker met de zaklantaarn het bos in ga, wat takken van de bomen snij en daarna in het schijnsel van de lantaarn mijn nagels vijl? Inderdaad een heel praktisch cadeau.’ ‘Jij bent altijd degene die zegt dat je geen geld moet uitgeven aan zinloze dingen. Mijn zaklantaarn is echt aan vervanging toe.’ ‘Mijn, dat zeg je goed. Je hebt gewoon weer iets voor jezelf gekocht. Wacht,’ ze stak haar hand op, ‘ik weet nu al wat ik volgend jaar krijg: een reserveband. Stel me niet teleur.’