Allen hartelijk dank voor de reacties. Ik kom er deze week slecht aan toe, al lees ik jullie wel stiekem tussendoor. Over haikus heb ik sowieso weinig te zeggen. Ik weet eigenlijk niet of zacht slaan aardiger is dan het 1 flinke mep. Ik vroeg me af wat en waarom hij nou precies deed, daar het een naaktslak betrof. (Inmiddels heb ik het meerdere malen zien gebeuren, en snap ik het nog niet ...) een om en om slaande beweging, alsof hij hem wilde paneren, of eigenlijk vooral alof hij geen idee heeft hoe hij hem naar binnen moet krijgen. Gezien de regen had ik de indruk dat de merel met zijn gekke bewegingen nog meer regen dan slak binnenkreeg, maar hij dipte ook de slak keer op keer in de plassen, dus zag het er ook uit alsof hij die hapjes/ slokjes daarvan liet nemen. Wie er hapt in de regen is inderdaad de vraag. Allemaal vrij letterlijk dus. Zelf vroeg ik me daarbij af of ik nu juist met zorg of met onvermogen gehandeld zag worden, en dan kun je je natuurlijk afvragen in hoeverre je dat verschil ooit vanaf een afstand kunt beoordelen ... maar ik juich van harte toe dat eenieder er zijn eigen ding in leest, en bovendien dat merels positieve eigenschappen worden toegedicht. :) Ik had in de tweede haiku in eerste instantie 'ontstaan' maar dat dekte niet de lading van mijn verwondering. Ik,schrijf nooit op de iPad en ik schrijf nooit haikus; het was echt iets wat me overviel (te meer daar ik merel twee dagen eerder zag en ik eigenlijk uit het raam keek om te zien of ik door de regen naar de dokter moest fietsen in wiens wachtkamer ik een verhaal voor de wekelijkse opdracht had willen uitbroeden, als de opdracht daar maar naar geweest was.) Sindsdien overvallen ze me meer trouwens, de hele dag blijkt erin samen te vatten: de schone luier onwaarschijnlijk veel lichter dan de gebruikte kind in de fietskar een voor- en een achterop dat is flink trappen groene asperges met broccoli en penne, beetgaar het lekkerst ik ben bij deze af van het vooroodeel dat haikus vergezocht en pretentieus moeten zijn ;)