‘Somberen is de grootste indoor sport van het land geworden en ik werp hierbij een dam op tegen deze veenbrand,’ sprak Heite en stak zijn arm in de barbecue, die inderdaad buiten stond. De hitte die zijn huid teisterde was iets groter dan waar hij op geanticipeerd had, de pijn ook, uiteraard, dus trok hij hem snel terug, net voordat de vellen autonoom een weg richting het aardoppervlak zochten. Het doel van zijn protestactie was niet voor iedereen duidelijk daar hij tijdens de aftocht per ambulance geen verstaanbare tekst meer uitbracht. Maaike, tot dat moment heel erg verliefd op Heite, sprak de profetische woorden dat zij Heite niet kende en herhaalde dat voor de zekerheid nog twee keer. Tevreden keek zij rond in de veronderstelling dat haar vader vanzelf zou accepteren dat zij door de barbecue geen huiswerk kon maken, zoals alle voorgaande weekenden, en dus zou blijven zitten. Waarom hij niet wilde inzien dat het veel voordelen had om als negentienjarige tussen kinderen van vijftien te zitten, snapte zij niet. Maar wellicht was haar uitleg niet helder en zij besloot onmiddellijk te stoppen met blowen. Of in ieder geval na dit schooljaar, want de herfstvakantie kwam eraan en dan wilde zij zichzelf niet te veel belasten met het bijspijkeren van haar vader over jeugdcultuur. Hem voor nazi uitmaken was ook gewoon veel efficiënter. Dat had ze laatst ook bij de dominee gedaan, toen oma begraven werd. Helaas was het niet zijn beslissing geweest om oma pas ’s avonds te begraven, maar moeders, “Ik had toch bingo,” en bleek hij achteraf een broer te hebben gehad die kampbeul was geweest. Maar hij had zo staan pushen voor een toespraak dat zij uiteindelijk maar satan aangeroepen heeft. Iedereen zweeg wijselijk om verder onheil te voorkomen. Al met al een mooie begrafenis.