Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 5 oktober 2017 - 19:48

#163 Beroepsethiek

Ik staar naar de vlammen in de open haard en laat mijn blik dwalen over de kunst aan de muren. Ik keur het interieur met de blik van een bezoeker. Smaakvol. Warm. Behaaglijk. Betaald met bloed. Dat laatste weet mijn belastingadviseur niet. Mijn vaste advocaat zal een vermoeden hebben, maar er is nooit bewijs. Althans, niet overtuigend. Een advocaat is wat dat betreft net een psycholoog; hij moet in beginsel voor waar aannemen wat ik zeg. Hij mag kritische vragen stellen, dat wel. Beroepsethiek. Ik staar naar de vlammen en zie de blik in zijn ogen weer, op het moment dat Rico hem een stroopwafel aanbood. Ik zag angst, afschuw, minachting, hoop tegen beter weten in en een smeekbede, gevangen in één kort moment; een ogenblik. Een mooi woord. Ik staar naar de vlammen en vraag me af of het ogenblik niet een spiegel was. Toen hij begon te kauwen, op die stroopwafel, sloeg hij zijn ogen neer. Hij zag mijn minachting niet, evenmin als mijn mededogen. Ik ben geen monster, ik laat mensen niet nodeloos lijden. Ik hou niet van vernedering. Ik niet. Rico genoot ervan. Hij keek me glimlachend aan. Hij schrok toen hij de kilte zag; dat hij wist dat ik hem gelezen had. Toen het ook voor hem zichtbaar was dat het laatste stukje was doorgeslikt en ik hem quasi vragend aankeek, aarzelde hij. Ik maakte er een einde aan. Beroepsethiek. En Rico? 'Even pissen,' zei ik, en reed de parkeerplaats op. 'Dus jij vond het ook wel spannend?' Hij leek gerustgesteld. Ik knikte, stapte uit, liep naar een onverlichte plek, belde, deed verslag en gaf mijn mening. Mijn oordeel. 'Je hebt gelijk,' klonk het. 'Regel het. Je krijgt zijn deel.' 'Met bonus,' antwoordde ik. 'Okay, vijfentwintig procent.' Ik stapte weer in het licht en wenkte Rico. Hij had niets door. Het was snel, pijnloos. Beroepsethiek. (Direct vervolg op https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… en de eerdere belevenissen van mijn alter ego)

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 5 oktober 2017 - 20:41
Angus, Het verhaal begint bizarre vormen aan te nemen - de afkeer van de ik voor het genot dat Rico voelt, geef je goed weer. Het moorden is prima zolang de beroepsethiek wordt gevolgd. De uitvoering vind ik deze keer wat zwaar aangezet met de herhalingen van de ik - wat mijn betreft volstaat 'ik ben geen monster,' en door met de handeling. Hij is toch in de 1e plaats een man vd daad, denk ik.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 5 oktober 2017 - 21:04
Dag janp,
De uitvoering vind ik deze keer wat zwaar aangezet met de herhalingen van de ik - wat mijn betreft volstaat 'ik ben geen monster,' en door met de handeling. Hij is toch in de 1e plaats een man vd daad, denk ik.
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Ik leer mijn alter ego kennen als iemand die zichzelf vragen stelt, die de blik in de ogen van zijn slachtoffers - in ieder geval dit slachtoffer - als een spiegel van zijn gedachten ziet. Zich vragen stelt en zich zelf probeert te overtuigen van het tegendeel van die spiegel. Vandaar ook het noemen van de psycholoog. Hij is een man van de daad, zeker. Maar niet een- of tweedimensionaal. Maar dat is in mijn beleving, omdat ik hem in gedachten steeds meer vorm aan het geven ben, met de twijfel dat ik wellicht de inspiratie voor de bron van een langer schrijfproject heb aangeboord. Neemt niet weg dat ik je reactie en kritische kanttekening op prijs stel. Zoals altijd van toegevoegde waarde, janp. Dank je.

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 5 oktober 2017 - 21:26
Angus, Voor het idee, als je de herhaling schrapt is het dit: Ik staar naar de vlammen en vraag me af of het ogenblik niet een spiegel was. Toen hij begon te kauwen, op die stroopwafel, sloeg hij zijn ogen neer. Hij zag mijn minachting niet, evenmin als mijn mededogen. Ik ben geen monster. Rico genoot ervan. Hij keek me glimlachend aan. Hij schrok toen hij de kilte zag; dat hij wist dat ik hem gelezen had. (de zelfreflectie komt op mij dan serieuzer over)

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 5 oktober 2017 - 21:44
Angus, Voor het idee, als je de herhaling schrapt is het dit: Ik staar naar de vlammen en vraag me af of het ogenblik niet een spiegel was. Toen hij begon te kauwen, op die stroopwafel, sloeg hij zijn ogen neer. Hij zag mijn minachting niet, evenmin als mijn mededogen. Ik ben geen monster. Rico genoot ervan. Hij keek me glimlachend aan. Hij schrok toen hij de kilte zag; dat hij wist dat ik hem gelezen had. (de zelfreflectie komt op mij dan serieuzer over)
De herhaling behelst de ontkenning tegen beter weten in. Het geeft de worsteling weer. Mijn alter ego ziet zichzelf (al dan niet bewust) als monster. Hij heeft ergens het besef dat hij in wezen geen haar beter is dan Rico. Hij omgeeft zich met kunst in een smaakvolle omgeving, streeft naar stijl en professionaliteit. Ziet zichzelf als een uitvoerder; 'It's a dirty job but somebody 's got to do it.' (Althans dat is mijn idee) Dit is geen poging om je te overtuigen, maar een uitleg waarom ik het zo geschreven heb. Dank ook voor deze reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 5 oktober 2017 - 22:28
Even met een schuin oog bovenstaande gedachtenwisseling gelezen. Voor mij is de herhaling juist dat waardoor de gedachtenscheiding en daarmee zijn verschillende kanten/belevingen goed worden weergegeven. Zo komt het bij mij binnen in ieder geval. Het werkt voor mij goed omdat het mijn beeld dat ik al over je HP had gevormd bevestigd. Los daarvan bevalt je serie mij omdat ik de film voor me zie. Als het ooit wordt verfilmd mag ik dan helpen met de casting ;) Ik hoop dat dit verhaal nog lang niet klaar is. De opdracht overigens slim verwerkt.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 5 oktober 2017 - 23:26
Dag Nancy, Dat is dan ook weer de extra meerwaarde van de schrijfopdrachten voor mij; hoe passen ze in het verhaal van mijn hp? Het doet me plezier om te lezen dat mijn invulling op deze manier jouw beeld van mijn alter ego bevestigt. Dat bevestigt mij weer in mijn gevoel dat ik hem steeds beter leer kennen en hem geloofwaardig weet neer te zetten. Ik hoop dat jij me ook laat weten als ik er naar jouw mening naast kleun. Dank voor je reactie. (Qua casting: Jacob Derwig overweeg ik voor de hoofdrol :) )

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 6 oktober 2017 - 10:12
Angus als je er naar mijn mening naastkleunt dan hoor je het. In eerste instantie was ik het met JanP eens. Zijn voorgestelde aanpassing is meer in de lijn van wat ‘mooi’ is. Maar nadat ik het op die manier las miste ik de ‘ziel’ van je HP. Kwam ‘hij’ verder van me af. ( Wat betreft de casting, Jacob Derwig prima keuze. Ik dacht eigenlijk groot, Hollywood of Netflix. Jonathan Banks , Mike uit Breaking Bad, zou perfect zijn maar ja die kan onmogelijk roepen dat hij Limburger is ;) )

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
c.v.berendonk 6 oktober 2017 - 11:56
Angus, Begrijp dat dit een langer lopend project is/wordt. Leest daardoor anders, wetend dat het geen kv is maar deel van een groter geheel, waar ik nu een tweede aflevering van zie. Voor wat betreft de voorgaande reacties over de herhalingen: voor mij tekenen ze de intelligente crimineel met zelfreflectie. Maakt hem intrigerend en boeiend. Cora

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella M. 6 oktober 2017 - 14:06
Hallo Angus, ik dacht even dat ik een week terug in de tijd werd geworpen tot ik de monsters in je serie herkende. Ik hoop nog heel veel afleveringen te mogen lezen.

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 6 oktober 2017 - 16:40
@Angus, heerlijk voor je te lezen dat je wellicht - of wellicht wel zeker - een schrijfader hebt aangeboord met jouw alter ego. Wat ik bij jou met name opmerk is je stijl. De korte afgemeten zinnen. Zinnen van een of enkele woorden, afgewisseld met enkele meer geëlaboreerde zinnen. Dat is m.i. een kwestie van persoonlijke smaak, van de schrijver én de lezer. Lach niet maar ik mis geluid in je tekst. Hoe wordt er (snel/pijnloos) een einde aan gemaakt? Er is geen terugslag of detonatie en ook bijvoorbeeld niet het zoevende geluid van een machete. Persoonlijk vind ik de volgende emoties te veel emoties om in één blik te ontwaren: [Ik zag angst, afschuw, minachting, hoop tegen beter weten in en een smeekbede, gevangen in één kort moment; een ogenblik.] Wens je alle succes met deze serie.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 6 oktober 2017 - 17:57
Dank voor de aanvulling over de grotere afstand, Nancy. En:
[...] Jonathan Banks , Mike uit Breaking Bad, zou perfect zijn maar ja die kan onmogelijk roepen dat hij Limburger is ;) )
Hij zou qua type perfect zijn, maar helaas te oud. Als hij roept: 'I 'm a Limburger.' gaan mensen denken dat hij zich nooit wast :)

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 6 oktober 2017 - 18:11
Dag Cora,
Begrijp dat dit een langer lopend project is/wordt.
Ik denk dat ik nu ergens tegen de twintig stukjes zit met mijn alter ego. (Ik ga ze binnenkort eens printen.) Bij zo'n aantal ontstaat er op den duur een concreter beeld en een idee over zijn mogelijke achtergrond, zijn twijfels en hoe dat in een verhaal is in te passen. Zit nu nog in mijn hoofd. Maar dat wil ik eens schematisch uitwerken om te kijken of ik er iets mee kan. Goed om te horen dat de (mede) de herhalingen hem voor jou intrigerend en boeiend maakten. Want dat is toch een vereiste voor een hp. Dank voor je reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 6 oktober 2017 - 18:27
Dank voor je reactie, Mili. Inderdaad wel leuk om iets aan de horizon te zien.
Wat ik bij jou met name opmerk is je stijl. De korte afgemeten zinnen. Zinnen van een of enkele woorden, afgewisseld met enkele meer geëlaboreerde zinnen. Dat is m.i. een kwestie van persoonlijke smaak, van de schrijver én de lezer.
Inderdaad een kwestie van smaak. In dit verband ook vaak ingegeven door de woordenlimiet. Maar ergens vind ik het ook wel bij de hp passen. Maar ik sluit niet uit dat hij wat breder van stof wordt als hij meer ruimte krijgt.
Lach niet maar ik mis geluid in je tekst. Hoe wordt er (snel/pijnloos) een einde aan gemaakt? Er is geen terugslag of detonatie en ook bijvoorbeeld niet het zoevende geluid van een machete.
Ik lach niet. Ik kan me dat voorstellen. Maar in dit stukje vind ik het niet zo relevant. Het gaat mij - en vooral mijn hp - meer om de kern van de handelingen en de reflectie daarop, dan de manier waarop ze - pijnloos en snel - worden uitgevoerd.
Persoonlijk vind ik de volgende emoties te veel emoties om in één blik te ontwaren: [Ik zag angst, afschuw, minachting, hoop tegen beter weten in en een smeekbede, gevangen in één kort moment; een ogenblik.]
Vind ik ook. Mijn hp idem dito. Maar het kan volgens mij. Omdat de interpretatie van blikken vaak een spiegel is van eigen invulling en twijfel. Tijdens het schrijven, dacht ik nog dat ik de verbazing van hp - over die mengeling van emoties - moest weergeven, met korte uitleg. Vergeten. Da's een blunder.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline 6 oktober 2017 - 19:57
Angus, Je weet , ik ben fan van jouw schrijfstijl en jouw alter ego. Maar wat mij inmiddels intrigeert, is dat jij jouw altereego als een psychopaat zijn za ken laten afhandelen Gewetenloos. Maar je geeft hem steeds meer gevoelens die een geweten veronderstellen Psychologisch klop tv dat m.i. niet. Ik ben benieuwd hoe dit uitpakt als je alle stukjes onder elkaar zet. En praktisch: je eindigt de eerste alinea met een opmerking over jouw advocaat, als de tweede alinea naar 'hij' refereer, denk ik in eerste instantie dat dat ook die advocaat is i, pas later begrijp ik wat het het laatste slachtoffet is. Wellicht de tekst daar op aanpassen?

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 6 oktober 2017 - 20:42
Dag marceline,
Maar wat mij inmiddels intrigeert, is dat jij jouw altereego als een psychopaat zijn za ken laten afhandelen Gewetenloos. Maar je geeft hem steeds meer gevoelens die een geweten veronderstellen Psychologisch klop tv dat m.i. niet. Ik ben benieuwd hoe dit uitpakt als je alle stukjes onder elkaar zet.
Goed punt. Dat moet ik verder uitdiepen. Is hij een psychopaat die zich rationeel vragen stelt over zijn gedrag (en is het mogelijk dat een psychopaat dat doet) of is hij iemand die empathische vermogens heeft; schakelt hij zijn geweten uit op momenten en klopt dat naderhand aan de deur.
En praktisch: je eindigt de eerste alinea met een opmerking over jouw advocaat, als de tweede alinea naar 'hij' refereer, denk ik in eerste instantie dat dat ook die advocaat is i, pas later begrijp ik wat het het laatste slachtoffet is. Wellicht de tekst daar op aanpassen?
Weer een goed punt. Maar zou de tekst een aantal weken moeten laten liggen om daar als schrijver een objectief antwoord op te kunnen geven, Bedankt voor je reactie, vooral over de hp :thumbsup:

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 11 oktober 2017 - 22:55
Ik vind het herhalen van de beroepsethiek passend bij (mijn beeld van) de hp, van het staren in de vlammen niet -dat is mij net wat te pathetisch. Ik vind het tekenend wat hij allemaal in dat ene ogenblik in de ogen van het slachtoffer meent te zien. :thumbsup: En ik vind je hp het grootste monster van allemaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 11 oktober 2017 - 23:52
de hp, van het staren in de vlammen niet -dat is mij net wat te pathetisch.
Kan ik me iets bij voorstellen. Van de andere kant heb ik die neiging ook, in de winter. Uiteraard. En hij is wel mijn alter ego :)
En ik vind je hp het grootste monster van allemaal.
:thumbsup: Dank voor je reactie, schrijvenmaar.