#250 Hemels
De scherpe punt lacht me toe en uit. De band strak om mijn linker bovenarm doet aderen kloppen. Mijn rechterhand reikt uit, grijpt mis, herhaalt, raakt en omsluit. Pijnlijk zacht dringt het binnen. Ik voer de druk op, weiger pijn. Mijn ogen sluiten. Deze naald is mijn minnaar, mijn redder. Lest zuigende dorst, slurpt mijn vlammende ziel. Ik dank hem. Ik val in amberkleurig violet en vergeet.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Stella, Een hele beeldende beschrijving van een personage dat een shot heroine neemt. Ik vind het sterk dat je begint met de punt van de naald en dan naar de ader gaat en vervolgens naar de beleving van de heroine. Corine
17 juni 2019 - 14:17

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Stella, Een hele beeldende beschrijving van een personage dat een shot heroine neemt. Ik vind het sterk dat je begint met de punt van de naald en dan naar de ader gaat en vervolgens naar de beleving van de heroine. Corine
Het was de meest logische volgorde. Dankjewel voor het compliment, Corine.
18 juni 2019 - 21:50