Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht 375: Elke dag opnieuw

9 november 2021 - 12:26

‘Koppen dicht!’ schreeuwt hij. Ik knijp m’n ogen dicht. Ik voel hoe de zwarte tie-rip in mijn polsen schuurt. M’n hart zit in m’n keel. ‘Waar? Waar is die kluis?’ Er volgt een trap in mijn buik. Ik schreeuw van de pijn. ‘WAAR?’ Zijn stem is indringend. 
Ik wil praten, maar het lukt me niet om iets te zeggen. Het voelt alsof mijn lippen zijn vastgelijmd en m’n brein bevroren is. 
Weer een trap in mijn buik. Een gevoel van misselijkheid schiet door m’n lichaam heen. ‘Het is hier niet..’ zegt mijn collega zachtjes. Ze ligt naast me op de vieze koude grond. 
Ik draai m’n hoofd naar haar om. ‘Niet hier.’ Zegt ze angstig tegen de man. Haar lichaam gaat hevig heen en weer door haar snelle ademhaling. ‘JE LIEGT!’ Zijn donkere ogen staan bedreigend, de rode aderen in zijn oogwit zijn beangstigend. Hij knielt naast haar. Uit zijn zak haalt hij een glimmend mes met een zwart handvat. Ik schrik en houd m’n ademhaling in. ‘Je liegt..’ fluister hij nogmaals. 
Hij streelt haar wang met de punt van het mes. Ik moet haar helpen. Ik moet iets zeggen. Maar ik kan geen woorden vinden. Het lijkt alsof mijn brein niet meer werkt. Alsof het enige wat ik kan doen, ademhalen en angstig uit mijn ogen kijken is. 
‘Ik lieg niet..’ zegt ze zachtjes. ‘Ik..’ 
Hij streelt haar haren met zijn hand en heft het mes. ‘Aan meisje zoals jij kan ik zien dat ze liegen.’ 
De grijnzende blik die volgt op zijn gezicht maakt me duidelijk dat hij meer van plan is dan haar slechts bedreigen. 
‘Die verdienen het niet om te leven..’ zegt hij zachtjes. Hij heft zijn mes nog hoger. Ik zie hoe mijn collega haar ogen dichtknijpt. ‘Nee..’ zegt ze zacht. 
Doe iets. Doe nou iets. 
Maar het enige wat ik doe is mijn ogen sluiten. De schreeuw die uit haar komt, doet me mijn ogen nog verder dichtknijpen. De bloedspetters die in mijn gezicht belanden laten me schreeuwen. 
Schreeuwend ontwaak ik. De dekens die nat van het zweet zijn pak ik paniekerig vast. Ik kijk om me heen en tast in het duister naar mijn collega. Maar ze is er niet. Ik ben alleen in mijn bed. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en begin te huilen. ‘Wanneer stopt dit…’ fluister ik.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2021 - 13:41

Hoi En9oya, welkom op het forum. Wat een heftig verhaal. Het effect van een gijzeling heb je hier levensecht beschreven. Knap gedaan, met kippenvel gelezen. Dit verhaal had ook prima bij de vorige opdracht gepast.

Een paar zeurtjes over de tekst:

 ‘Niet hier.’ Zegt ze angstig tegen de man. ---> de punt achter hier moet een komma zijn en zegt met kleine letter.

Ik moet iets zeggen. Maar ik kan geen woorden vinden. ---> de punt achter zeggen moet een komma zijn en dan maar met kleine letter. Maar is hier een voegwoord.

 ‘Aan meisje zoals jij kan ik zien dat ze liegen.’  ---> hier moet denk ik staan: meisjes zoals jij

Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2021 - 14:18

Ik sluit me aan bij Fief: een spannend verhaal. Wat ik mis is de aansluiting met de opdracht, d.w.z. ik zie de gebeurtenis en de transformatie niet.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2021 - 15:52

Dank voor de feedback! Ik denk dat ik die wat beter had moeten laten doorschemeren. Het gaat erom dat de hoofdpersoon een trauma heeft meegemaakt, waardoor ze nachtmerries heeft. Hierdoor is haar leven niet meer hetzelfde. Ze transformeert in een angstig persoon met haar PTSS klachten. Maar dank voor de feedback, goed om te weten dat dit dus niet voldoende duidelijk naar voren kwam. 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2021 - 16:01

Hoi En9oya, ik vind dat je dat juist wel duidelijk maakt. Zeker door de laatste zin. 
Nog een tip:  In je reactie even de naam noemen van degene op wie je reageert. 

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 november 2021 - 14:08

Hoi En9oya, 

Mooi verhaal! Ik vond het wakker worden echt een opluchting, dus de angst heb je goed overgebracht.

Je zou de transformatie van de hp met PTSS nog duidelijker kunnen maken door er iets in te stoppen waaruit blijkt hoe die persoon vroeger was. Volgens mij kan dat in een bijzin, bij een van die zinnen die de verstijfde toestand benadrukken, als 'terwijl ik vroeger de ene na de andere karatewestrijd won'. 

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 november 2021 - 10:42

GG, voor mij was het ontwaken een beetje een 'lachja' moment, maar dat is persoonlijk. Spannend geschreven.

 

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 november 2021 - 14:52

Mooi verhaal.

Fief wees je al op wat verschrijvinkjes. Ik twijfel wat over 'bedreigend kijken', ik zou voor 'dreigend' kiezen. Bij de 'ademhaling inhouden' twijfel ik ook, ik zou de 'adem inhouden' kiezen of 'mijn ademhaling stokt'. 

De zin voor 'Schreeuwend ontwaak ik.' eindigt ook met schreeuwen. Ik zou één van die schreeuwen anders formuleren.

Ik had net als Tony het 'Ach ja' moment, alweer een verhaal waar de hoofdpersoon uit een droom ontwaakt. Toch heeft het in jouw verhaal een goede functie. Misschien kun je het eind iets scherper schrijven. Iets als: 'Schreeuwend ontwaak ik. Ik ben alleen in mijn bed. Elke nacht opnieuw keer ik terug naar die plek, die gebeurtenis. 'Wanneer stopt dit,' fluister ik.'

Lange reactie, maar vooral, omdat ik dit een geslaagd verhaal vind, dat met wat kleine aanpassingen nog beter kan worden.

Mocht je je verhaal willen aanpassen. Dat kan door in te loggen, naar dit verhaal gaan en het tabblad 'bewerken' aanklikken.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 november 2021 - 14:13

Wow, wat heb je dit goed en beeldend geschreven, je wordt als lezer echt in het verhaal gezogen. Knap gedaan!

Wat denk ik het verhaal nog sterker zou kunnen maken is door sommige aspecten meer te omschrijven in plaats van expliciet te benoemen. Bijvoorbeeld de ogen van de gijzelaar die 'bedreigend' zijn en 'beangstigend', dat zou je ook kunnen omschrijven als bloeddoorlopen ogen die op onweer staan, oid. Dat geldt ook voor de grijnzende blik die weggeeft dat hij meer van plan is dan alleen bedreigen, misschien kan je dit ook net anders beschrijven om het wat meer kracht bij te zetten, bijv. 'Hij grijnst zonder dat zijn ogen meebewegen en ik weet het zeker: hij speelt geen spelletjes'. 

Tip: je omschrijft in de gehele tekst dat je hoofdpersonage niet kan schreeuwen, maar vervolgens gebruik je het woord 'schreeuwen' drie keer achter elkaar. Misschien kan je de collega wel laten schreeuwen, maar je hoofdpersonage haar stem laten terugvinden? Dan spreekt het ook niet tegen dat ze eerst geen geluid uit haar keel kreeg.

Goed gedaan!