Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#390 Hollow boy

23 februari 2022 - 10:16

Ik staar naar het standaardformulier. Fysiek, psychisch, energetisch, anders. Ik heb het hele toelatingsformulier voor de Uni probleemloos ingevuld. Alleen dit ene vinkje kan ik niet zetten. Story of my life. De sorteerhoed past mij niet.

Ik ben Zacharias Q. en je kent me misschien als de jongen die niet manifesteerde. Ik ben van alles genoemd: 'nikskunner', 'anomalie', 'freak'. 'Hollow boy' is de naam die uiteindelijk bleef pakken.

'Het komt vanzelf,' zeiden ze toen ik naar school ging, 'heb geduld. Papa manifesteerde ook pas toen hij zeven was.'

Toen ik elf werd, vertelden ze me dat er genoeg mensen pas in de puberteit manifesteerden. Toen ik zestien werd, was het verhaal dat er een meisje in China pas manifesteerde op haar zeventiende.

In iedere groep ben ik het buitenbeentje. Het begon al in groep 3, waar we voor het eerst in klassen werden verdeeld. Eerst zetten ze me in de groep van de pyrokineten. Dat leek logisch met mijn moeder Fenicia. Op verzoek van de schoolverpleegster hebben ze me daar uiteindelijk maar weg gehaald. Niet voordat ik littekens voor het leven had opgelopen helaas. Die kale plek op mijn achterhoofd doet mijn toch al gammele imago ook geen goed.

'Laten we jou bij de mentalisten onderbrengen. Dat kan in ieder geval geen kwaad,' zei hoofdmeester Escavier.

Dat liep anders. De complete afwezigheid van een cerebraalschild was koren op de molen van de pestkoppen. Voordat juffrouw Bulstronk in de gaten had dat ik haar niet moedwillig herhaaldelijk 'meneer' noemde, maar dat mijn gedachten gemanipuleerd werden, lag ik al uit het raam.

UIteindelijk dumpten ze me bij de empathen, de laagste kaste die er is. Mijn vader wist het te verbergen, maar ik weet dat het een teleurstelling was voor hem. Iedereen wist dat hij droomde dat ik El Colosso junior zou worden. 

Zelfs bij de voelertjes werd ik gepest, maar inmiddels had ik geleerd mijn mond erover te houden. In alle eerlijkheid denk ik dat hun beïnvloeding van mijn gevoelens weinig uitmaakte. Ik was van mezelf al depressief genoeg. Ik leerde hoe ik zo min mogelijk opviel. Mond houden, niet te hoog scoren op toetsen, niet excelleren bij de gymles (nog best lastig in een klas vol empathen). If you can't blend in, blend out.

Gisteren was mijn achttiende verjaardag. Officieel ben ik geen Hollow boy meer, maar Hollow man. Ik ben 1.90 en 90 kilo en scheer me al vijf jaar. Als ik überhaupt ooit nog manifesteer ben ik officieel de laatste in de geschiedenis. Kunnen ze de kinderen na mij vertellen dat er ooit een jongen van 18 was. Dikke troost. 

Ik kruis 'anders' aan en vul in: onzichtbaar. 

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2022 - 12:00

Sakura, ondanks dat de clue pas in het laatste woord 'zichtbaar' wordt, hou je me vanaf het begin bij de les. Een prachtige mix van bekendheid en onbekendheid die me in het verhaal houdt. En het laatste woord is een verrassing voor me. Heel goed gedaan! Met plezier gelezen. En een grote glimlach bij het laatste woord.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2022 - 12:10

Erg knap verhaal! Leuk geschreven. 

juffrouw Bulstronk

Dan kan het niet anders dan goed zijn! Erg grappig dat uitlachen terwijl je nog niet gemanifesteerd bent, de hoop blijft hangen.

ZG.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2022 - 16:35

Hoi Sakura, 

Als eerste: Juffrouw Bulstronk: heb je vroeger ook graag Roald Dahl gelezen? ;) 

Je hebt de opdracht heel goed aangepakt. Het kastesysteem dat je benoemt, heeft een logische en duidelijke volgorde met betrekking tot de superkracht die iedereen hoort te hebben. Bovendien helpt het ook dat een kastesysteem nou niet bepaald een manier is om mensen gelukkig te maken. Als je 'laag' geboren bent, blijf je de rest van je leven maatschappelijk gezien waardeloos. Dat koppel je erg mooi aan het pestgedrag van de klasgenoten en aan de zin: De sorteerhoed past me niet. 


Het einde van je verhaal verklaart een hoop, maar ondanks dat het als een plottwist komt, werkt hij ook in de figuurlijke zin. Je personage is letterlijk en figuurlijk onzichtbaar. Knap dat je dat op deze manier in de opdracht weet te verwerken. 

Goed gedaan!

Groet,

Nadine

Lid sinds

2 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2022 - 18:41

Hoi Sakura,

Ik ben vanaf de eerste zin geïntrigeerd en de intrige laat me zelfs na het lezen van de laatste zin niet los. Buitengewoon interessante invalshoek heb je gevonden. Het ontleden van je verhaal laat ik aan anderen over - ik hou het bij een korte, maar gemeende 'bravo'. 

 

Groetjes, Siebe.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2022 - 20:05

Dank, Nadine.Wat een fijne reactie. 🤗 Matilda is inderdaad één van de vele intertekstualitentakeltjes in het stuk. Ik heb het flink in de superkracht-literatuur verankerd. Leuk voor de oplettende lezer. 

Siebe, dank ook! Ik vreesde juist dat ik zo dicht op de opdracht zat dat het te fantasieloos zou worden.

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 februari 2022 - 12:31

Ik kwam bij het lezen aardig wat knipoogjes naar boeken en films tegen en dan vraag ik mij nog af of ik ze wel allemaal gespot heb. Ik denk het niet 

Genoten van je verhaal. Mooie clou.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 februari 2022 - 15:59

 

Hallo Sakura, prachtige invulling van de opdracht en zeker niet fantasieloos, integendeel. Ik zie de beschreven scenes zo voor mij. Ik zou wel heel graag willen weten wat de hp gaat studeren aan de universiteit.