Hoi Jurrit, mooi hoe je het proces van de zandloper gebruikt om het verstrijken van de tijd weer te geven, toch krijg je me pas in de laatste alinea echt mee.

Jaren vol zorgen hebben groeven achtergelaten in mijn gezicht. ---> als je een zin als deze actiever schrijft, leest het beter.
Jaren vol zorgen lieten groeven achter in mijn gezicht. 

Alle keren dat ik lief heb gehad of bemind voerde mijn mond het hoogste woord. ---> deze zin klopt niet helemaal volgens mij. Achter "bemind" hoort naar mijn idee nog het woord "werd", anders klopt de samentrekking niet of het is dubbelop. Er moet in ieder geval een komma vóór "voerde" staan.
Misschien mooier: Alle keren dat ik liefhad of bemind werd, voerde mijn mond het hoogste woord.

Genadeloos gaat de tijd verder en laat mij achter. Slechts een vage schim echoot nog in het lege reservoir.   ---> Je beschrijft in het verhaal hoe je beetje bij beetje verdwijnt, maar als je achterblijft, ben je nog niet verdwenen. Het woordje "nog" mag je weglaten, het voegt niets toe. Misschien:
Genadeloos gaat de tijd verder tot slechts een vage schim echoot in het lege reservoir.  

Hoi Jurrit, 

mooie insteek van de opdracht. Je had mij vanaf het begin mee. 
Wat betreft spelling heeft Fief alles al benoemd, denk ik.

Hoi Jurrit, Dat een glazen zandloper zo'n hoop los maakt, goede vondst en mooie beschrijving. 

Graag gelezen en het ouder worden heel beeldend gemaakt. We krijgen pas in het laatste alinea meer over de levenswandel door details over de neus en de mond te horen. Ik denk dat je dat eerder mag doen.