Hallo Bastiaan, aardig beschreven tafereeltje. Ik snap alleen niet wat de bedoeling is van het vangen van een vis, die je direct terug in het water laat. Je bezorgt dat beest een hartverlamming en een gekwetste bek, puur voor jouw pleziertje. Nu hoop ik maar dat alleen je personage een visser is en niet jijzelf en ik je met mijn opmerking beledigd heb.

Hoi Bastiaan, een mooi verhaal. Ik zie je zo bij de waterkant zitten. Mooie overpeinzing en waarnemingen. Graag gelezen.

Misschien kun je in het eerste gedeelte eens kijken of je bepaalde zinnen op een nieuwe regel kunt beginnen. Bijvoorbeeld de zin "Er zit een libelle op mijn hengel." Hij hoort wel bij het eerste gedeelte, maar voor mijn gevoel niet bij de zin die ervoor staat.
Ook de zin "Een week geleden is mijn dochter geboren." zou naar mijn idee op een volgende regel kunnen beginnen.

Mijn dagdroom wordt ruw verstoord, want de dobber schiet hard omlaag. ---> het woordje "want" kun je in veel gevallen gewoon weglaten. De zin na de komma verklaart hier waarom de dagdroom verstuurd wordt.
"schiet hard omlaag" leest wat vreemd. Misschien iets anders formuleren? Bijvoorbeeld: 
Mijn dagdroom wordt ruw verstoord: de dobber verdwijnt met kracht onder water.

ook in de zinnen hiervoor kun je "want"  weglaten door de zin iets anders te formuleren.
Het was wel even schrikken nadat de gynaecoloog ons tot drie keer toe had verzekerd dat wij een zoon zouden krijgen. 

Snel dompel ik mijn handen in de emmer om te voorkomen dat zijn schubben aan mijn handen blijven plakken, als ik hem van het haakje af haal.  -->  de komma mag weg.

Beeldend geschreven, ik zag de plek helemaal voor me. 
Ik sluit me aan bij de opmerking van Fief over het hard onder water schieten van de dobber, met kracht lijkt mij ook passender. En ik was wat verbaast dat de vis meteen teruggezet werd, maar dat zal mijn persoonlijke niet begrijpen van het doel van vissen zijn. ;) 

Hoi Bastiaan, een mooi beschreven inkijkje hoe je HP naar binnen kijkt en daarbij wordt gestoord door een bijtende vis.
Je onderwerp lijkt wat los te maken op het morele vlak, maar ik beperk me tot schrijftechnisch commentaar; dit is tenslotte een schrijf-forum. Bij een verhaal over een moord verwacht ik tenslotte ook geen oordeel over het al dan niet mogen doden ... 😉
Ik sluit me aan bij de complimenten over het beeldend schrijven.
In aanvulling op de goede suggesties van Fief wil ik je nog één opmerking meegeven; je schrijft in het begin van de 3e alinea ' ... dat het een grote is ...' en ik begrijp dat je daar een vis mee bedoelt. Omdat het kort daarvoor gaat over een dobber, lijkt de opmerking op het formaat van de dobber te slaan. 

Bastiaan, je hebt helemaal gelijk, ik had ook wel begrepen dat het een grote vis betrof, maar bleef er zelf bij eerste lezing heel even kort bij hangen. Dat zal aan mij liggen. 

Dag Bastiaan

Erg leuk tafereeltje dat je beschrijft. Voor mij had het nog iets beschrijvende gemogen, ik zie in de tekst niet meteen de hele omgeving, maar dat counter je zelf enigszins door te schrijven dat je eerder naar binnenkrijgt vandaag.

Fijn om te lezen.

Johanna

Dag Bastiaan.

Net nieuw aangemeld hier en een beetje aan het rondkijken. Mooi dat hier proeflezers zijn die commentaar geven. Daar ga ik in de toekomst zeker gebruik van maken als ik weer aan een nieuw verhaal begin.

Goedbedoelde opmerkingen (ik ben een muggenzifter, ik weet het).

Een libelle zweeft niet. Zweven veronderstelt stille vleugels, glijdend op de wind. Een libelle is altijd druk in beweging bij het vliegen, ook al lijkt het rustig en gracieus.

Hij baant zich een weg naar de diepte. Waar doorheen? Waterplanten? Riet?