Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 476 Herfstkilte (met herschrijf)

 

Herschrijf

De zomer is als water tussen vingers weggegleden
Ik dacht we zijn weer opgeladen voor de wintertijd
Maar eerst komt nog de kille herfst  hoe kon ik het vergeten

De tijd binst welke het gemoed als steeds een deukje krijgt

Hoe prachtig hij is uitgedost in geelbruinrode tinten
Zijn donkerblauwe wolkenmantel is met goud omrand

De dwarrelende bladeren het poffen van kastanjes
Hoe mooi ook dit alles, mij brengt het geen soelaas

Heeft het te maken met de pijn die afscheid met zich meebrengt?
Komt het door striemen van stormen die hevig kunnen zijn?

Waar ooit vreugde was, rest enkel  maar het diepe hartenleed
Heeft iemand ergens nog een sprankel hoop  voor mij gespaard?

Net als vroeger weerklinkt het lied van roodborst en van lijster
Het allerlaatste vlinderpaar fladdert  argeloos voorbij
Mijn  bange hart rilt en vindt nergens rust in deze schoonheid
Net als weleer rest mij nog  enkel kommer en chagrijn

 

(vorige versie)

De zomer is als water tussen vingers weggegleden
Ik dacht we zijn weer opgeladen voor de wintertijd
Maar eerst komt nog de herfst, hoe kon ik het vergeten

De tijd dat het gemoed als steeds een deukje krijgt

Hoe prachtig hij is uitgedost in geelbruinrode tinten
Zijn donkerblauwe wolkenmantel is met goud omrand

De barstende bolsters, de poffende kastanjes
Hoe mooi dit alles, maar mij brengt hij geen soelaas

Heeft het te maken met de pijn die afscheid met zich meebrengt?
Komt het door striemende stormen die hevig kunnen zijn?

Waar ooit vreugde was, rest enkel  maar het hartenleed
Heeft iemand ergens nog wat hoop voor mij gespaard?

Net als vroeger weerklinkt het lied van roodborst en van lijster
Ook de allerlaatste vlinder vliegt zorgeloos voorbij
Mijn  bange hart vindt nergens rust in deze schoonheid
Net als weleer blijft enkel kommer en chagrijn

 

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

In een bijna lichtvoetige toon proef ik toch steeds een melancholieke ondertoon. Mooi, die mengeling van gevoelens: 'Mijn bange hart vindt nergens rust in deze schoonheid'.

Graag gelezen!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi,

Heel fraai. Mooie zinnen in een mooie cadans, versterkt door de afwisseling van lopende en staande verzen. Omdat het metrum zo lekker strak is, vallen kleine onvolkomenheden wel op. Zo vind ik de zevenvoetige verzen mooi, maar de zesvoetige halen mij er uit. Ik denk dat het mooier wordt als je de zevenvoeters consequent toepast. Hier en daar zorgt het metrum voor verkeerde beklemtoningen: bolSTERS, storMEN, etc. Deze zijn vast wel weg te poetsen.

Erg mooie mijmering, een van de weinige verzen die echt over een herfstdip gaat en niet de herfst als decorum gebruikt. Na wat metrumaanpassingen kan het uitstekend getoonzet worden en uitgevoerd.

De dichtcoach

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, dank je voor de feedback. Ik ben absoluut niet zeker of deze herschrijf een verbetering is, maar ik heb mij vooral om de versvoeten bekommerd. Mocht je een idee hebben om het toon te zetten, ga je gang!

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Verwacht van mij geen deskundig commentaar op gebied van dichttechniek, ik wilde alleen even kwijt dat ik vind dat je de spanning tussen schoonheid en afscheid mooi hebt verwoord.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nee, Gi, er moet nog wel wat aan geschaafd worden, bv:

Ook de allerlaatste vlinder vliegt zorgeloos voorbij

is gewijzigd in

Het allerlaatste vlinderpaar fladdert  argeloos voorbij

maar dat loopt evenmin lekker. Het is eenvoudig op te lossen::

De allerlaatste vlinder vliegt ons zorgeloos voorbij
Het allerlaatste vlinderpaar vliegt argeloos voorbij

De allerlaatste vlinder fladdert argeloos voorbij

En zo zijn er nog wat verzen die aandacht vragen.
Tel bij elk vers het aantal versvoeten (dus niet het aantal lettergrepen) en kijk of de klemtonen goed zitten. Even knutselen loont zeker de moeite, want het is een mooi lied.