Zij is lelijk als de nacht

Wie had dat van haar verwacht

Geen maan die haar bevlekt

Of wolk die haar bedekt

Slechts schaduw die haar betracht

Zo lelijk is zij als de nacht

 

Lelijker als de nacht

Maar in haar ziel zo zacht

Ik wil haar graag bevrijden

Een glimlach laten glijden

Zodat zij onverwacht

Minder lelijkt als de nacht

 

Want lelijker als de nacht

Is nog nooit iemand voortgebracht

Ook duivels op haar kussen

Kunnen de lelijkheid niet blussen

Vandaar mijn wens en klacht

Bevrijd haar lelijk van de nacht

 

Nimmer meer lelijk als de nacht

Een inner soul die lacht

Ja zelfs duivels verhoren gebeden

Weten schoonheid te smeden

Kortom zij is een pracht

Nooit meer lelijk als de nacht