Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fantasy microschrijfwedstrijd - Retourbeleid

Retourbeleid

(door Sarah de Waard)

De vrouw droeg te veel lippenstift. Er zaten rode vlekken op haar tanden, en de verf liep uit in de rokerslijntjes rond haar mond. Belletjes speeksel vormden zich in haar mondhoeken.
Janna glimlachte beleefd terwijl ze haar oren sloot voor de tirade. Haar hand dwaalde naar haar ketting, vijf overlappende halve manen aan een koord. Petri moest vandaag weer eten. En ze moest eraan denken haar telefoonrekening te betalen.

‘... en ik wil mijn geld terug!’
Janna schrok op. ‘Het spijt me, mevrouw, maar ...’
‘Hij is kapot!’ De vrouw smeet een doosje over de toonbank. ‘Kijk dan!’
Deze sensi een gladde bodem en een licht gebogen deksel. Janna streek voorzichtig langs de randen. Kleine gouden scharniertjes en een goudkleurige sluiting hielden de twee helften stevig op elkaar. ‘Ik zie geen defecten ...’
‘Ben je blind? Welke idioot zet een dweil van een meid als jij achter de toonbank?’
‘Mijn manager is er niet vandaag. Maar als u mij vertelt wat het probleem is ...’
‘Dat ding heeft mijn ringen opgegeten!’
De sensi trilde in Jenna’s handen. ‘Shh.’ Voorzichtig klapte ze hem open en tastte langs de voering. Die voelde warm en gezwollen aan. ‘Waar waren de ringen van gemaakt? Edelmetaal?’ Ze drukte wat harder. Een paar druppels transparante vloeistof liepen over haar vingers. De sensi sidderde, en haar ketting rilde in sympathie. ‘Hè. Wat is dat?’
‘Wat denk je? Ik heb hem opengesneden. Ik wou mijn sierraden terug.’
‘Mevrouw! Dat we sensi de vorm kunnen geven van levenloze objecten, betekent niet dat ze geen gevoel hebben. Ze zijn er om ons gezelschap te houden. Niet om ze onderin een tas te proppen en te gebruiken als juwelendoos.’
‘Ik wil mijn geld terug. En een schadevergoeding.’
‘Ik moet u vragen weg te gaan.’
De vrouw haalde naar haar uit. Janna deinsde instinctief achteruit en sloot haar ogen. Ze voelde hoe haar ketting van haar hals gleed en hoorde de vrouw gillen.

Toen ze weer opkeek, lag de vrouw op de grond. De vijf halve manen sloten dreigend om haar nek. ‘Mevrouw, dit is Petri. Mijn sensi.’
‘Roep hem terug!’
‘Het spijt me, maar hij besluit zelf wanneer ik niet meer in gevaar ben.’ Met haar voet drukte ze het alarm in. Troostend sloot ze haar handen om de afgedankte sensi. ‘De politie komt zo. Tot die tijd zou ik stilliggen als ik u was. Hij heeft honger.’

Jurycommentaar
Origineel gegeven, goed opgezet en filmisch geschreven. Een situatie van alledag en toch ook weer niet. De sensi en hun plek in de wereld zijn mooi bedacht en beeldend neergezet. Ondanks de beperkte omvang, weet de schrijver hier toch twee karakters neer te zetten, waar je onmiddellijk een beeld bij hebt. Jammer van enkele slordige zinnen en een ietwat afgeraffeld einde.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit verhaal vind ik de leukste van de drie. Het doet me een beetje denken aan enkele kortverhalen van Philip K. Dick, dezelfde sfeer een beetje. Heel goed gedaan vind ik!

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Fantasievol. Een verhaal van max. 400 woorden kan alleen maar een kort einde hebben.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hartstikke goed, gefeliciteerd, Sarah de Waard! (Hoewel ik als roker wel bezwaar maak tegen die "rokerslijntjes rond haar mond" - Déesse direct naar de spiegel gerend, pfffff, opluchting: ze heeft ze niet. :rolleyes: )

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jurycommentaar. Origineel gegeven, goed opgezet en filmisch geschreven. Een situatie van alledag en toch ook weer niet. De sensi en hun plek in de wereld zijn mooi bedacht en beeldend neergezet. Ondanks de beperkte omvang, weet de schrijver hier toch twee karakters neer te zetten, waar je onmiddellijk een beeld bij hebt. Jammer van enkele slordige zinnen en een ietwat afgeraffeld einde.
Ik ben het niet eens met dit jurycommentaar. Ik zit daarom, niet in een jury, noch zal ik ooit een jury-lid worden. Dit verhaal is gruwelijk eng. Het contrast tussen de sensi-gelover en de sensi-niet-gelover is hier dodelijk beschreven. Dit is zo mooi filmisch beschreven dat ik direct mijn Labradoriet gezuiverd heb en inmiddels weer opgelucht adem haal. Een situatie van alledag? En toch ook weer niet? Neh, het is een bovennatuurlijke beschrijving van bovennatuurlijke krachten. Een ietwat afgeraffeld einde? Tja, als je als jury het woord 'ietwat' gebruikt in een jurycommentaar ben je in mijn beleving als jury ietwat tekort geschoten om dit verhaal te beoordelen. Ik vind dit verhaal een hebbedingetje. In mijn beleving dus een fantastisch verhaal. Of begrijp ik dit verhaal niet? Dat is ook, heel goed mogelijk.