Niet! het komt en het gaat 't is als eb en vloed..... Daarom ben ik steeds wel met meerdere dingen tegelijk bezig. Begin ik nieuwe stukken, of herschrijf ik een oud stuk. (wel 'n klus om daar orde in te houden, maar door met verschillende mappen en snelkoppelingen te werken heb ik daar nou toch een aardig systeem in. Ik schrijf columns die samen ook als een MS kunnen worden omgebouwd als 'de bladen' me geen van allen willen. Dus qua orde erin houden is mijn probleem groter dan bij iemand die met een roman bezig is.) En soms zijn er van die dagen dat het helemaal niet wil. Zoals vandaag. Teveel andere dingen in het hoofd? Dan ga ik maar strijken, of sollen, of :crybaby: afwassen. Zie topic over 'sollen ipv productief zijn'. Na wat ik daar gelezen heb hoe het anderen soms vergaat, denk ik dat ik het zo slecht nog niet doe. Dit, mailen, en andere teksten maken, da's ook allemaal oefenen, immers? En door de bank houd ik me wel aan mijn afspraken met mezelf.

Uiteraard heb ik ook wel dagen waarop de inspiratie gewoon weg is, maar gelukkig zijn dat er altijd maar een paar in de maand en die hebben dan ook te maken met mijn hormoonhuishouding. Andere dagen stamp ik gewoon door. Oogkleppen op en gaan. Ik laat mijn teksten wel regelmatig lezen door anderen. Ik heb echt positieve feedback nodig om door te gaan met een tekst en ik vind het belangrijk om het met mensen (voornamelijk mijn man) te praten over welke kant mijn verhaal op moet gaan. Het belangrijkste is voor mij 'in het ritme blijven'. Als ik een schrijfpauze neem, bijvoorbeeld een vakantie of een schrijfproject dat zo veel vraagt dat ik niet kan werken aan mijn manuscript, dan vind ik het lastig om weer veel aan mijn manuscript te werken. Ik heb trouwens ook nog een post-it op de muur gehangen waarop staat: 'Ik kan schrijven. Dus het enige dat ik nog moet doen is doorzetten'. Sneu hè. Maar het werkt wel.

Ik zit een beetje met hetzelfde, lila. En dan herken ik me ook gelijk in de reactie van Janheij; het komt en het gaat als eb en vloed. Mooi gezegd. De ene dag zakt de moed me in de schoenen en vind ik mijn manuscript simpelweg niet goed, andere dagen zie ik er weer wat in en hoop ik dat het ooit een echt boek zal worden. Afgelopen zondag heb ik voor het eerst mijn eerste versie op papier doorgelezen en toen ik het 'uit' had, had ik er geen fijn gevoel bij. Vanochtend ben ik gaan beginnen met het herschrijven van een aantal stukken eruit en nu zie ik het ineens weer wel zitten. :)

Ik laat mijn teksten wel regelmatig lezen door anderen. Ik heb echt positieve feedback nodig om door te gaan met een tekst en ik vind het belangrijk om het met mensen (voornamelijk mijn man) te praten over welke kant mijn verhaal op moet gaan.

Ik praat ook met mijn vriend over mijn verhaal. Soms vraagt hij er zelf naar, hij wil weten waar in het verhaal ik nu aan het schrijven ben. Hij kent namelijk de grote lijnen en heeft ook aardig wat ideeën bijgedragen. Zijn specialiteit is oorlog, zowel modern als in de oudheid, middeleeuwen e.d. en daar weet ik nu juist weinig van. Inmiddels wel wat meer, door hem. Wat discipline betreft, ik werk aan mijn verhaal als ik er zin in heb. Gelukkig komt dat vaak voor. Soms levert het me niet meer dan één nieuw idee op, soms schrijf ik (zoals in de post-nanowrimo) makkelijk 1000 woorden in een paar uur. Door de weeks heb ik het meeste zin om te schrijven, in het weekend zijn er vaak dingen die me afleiden. Ik had mijn laptop meegenomen op wintersport om 's avonds na het snowboarden te schrijven, maar daar is haast niets van gekomen. Ik heb wat sfeerbeschrijvingen gedaan van een winterberglandschap, daar is het bij gebleven.

ik zit met het probleem dat ik ook nog studeer. dit betekent dat ik soms weken niet aan het schrijven toe kom omdat ik uiten mijn lessen thuis ook gewoon te veel moet doen. geukkig zit ik op een school waar ik vaak tussenuren heb waarin ik dan soms een half uurtje aan schrijven toe kom maar als ik er dan in kom is het weer tijd te stoppen. ik kan dus niet wachten tot het weerzmervakantie is:D en dan heb ik ook zeker wel dagen dat ik er totaal geen zin in heb.

Hallo Lili, Ik zit op dit moment ook vast. De teskt zit in mijn hoofd, maar ik probeer toch iedere dag een stuk tekst in te typen, maar heb problemen met het zoeken van woorden, spreekwoorden, gezegdes. Zijn er andere leden, die tips hebben. Groetjes André

Ik heb altijd dagen dat ik meer schrijf, ik heb bv ook nog andere dingen dan schrijven. De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Een echte manier om me te dwingen heb ik niet en ik twijfel of ik die wil hebben. Geforceerd schrijven, komt dat het verhaal wel te goede?

Elke dag een vaste tijd om te schrijven helpt echt. Deze maand doe ik dat ook weer, en het verhaal schiet heerlijk op :) Dat is één maand per jaar, waar nog een aantal andere mensen aan mee doen. En buiten die maand is het gewoon ervoor gaan zitten wanneer mijn hoofd rustig genoeg is, en herschrijven maar.

Lila, misschien helpt het als je tusssendoor mensen laat proeflezen? Is het een lang of kort verhaal? Misschien even het verhaal wegleggen en dan de draad weer oppakken. xsg