Naar aanleiding van dit topic:

Mijn antwoord daar was: positief leren, jezelf verbeteren door mee te doen aan andere wedstrijden en blijven schrijven voor jezelf, wat jíj wilt vertellen. Ik schrijf korte verhalen, gedichten, en die schrijf ik niet speciaal voor een specifiek doel. Ik schrijf dat verhaal omdat dát nu eenmaal uit mijn pen kwam, want zodra ik ga schrijven, bedenk ik een verhaal. Als ik wil deelnemen aan een wedstrijd, kijk ik welk van mijn verhalen ik bij wedstrijd, doelgroep, organisatie, thema vind passen. Soms pas ik dat verhaal dan nog aan, en dien het in. Wint het, dan krijgt het verhaal een validatie, soms een publicatie. Het verhaal is dan wat mij betreft 'ondergebracht' en ik laat het los. Wint het niets, dan ben ik nog steeds even tevreden met mijn verhaal, want in elk van mijn verhalen verwerk ik mijn eigen favoriete thema's, mijn visie op mensen, leven, de maatschappij. Misschien vindt het ergens anders een plaats, misschien herschrijf ik het, of verwerk ik de verhaalkern tot iets anders, bijvoorbeeld een gedicht, een voordracht. Ondertussen schrijf ik allang weer aan iets nieuws.

Wat ik me afvraag, is hoe je leert van verliezen (bij schrijfwedstrijden). Ik heb tot nu toe nog maar één keer feedback gehad van de jury. Bij Zin en Waanzin kreeg ik natuurlijk feedback van andere lezers, maar niet van juryleden.

Maak het jezelf niet onnodig moeilijk door 'wedstrijden', hun organisaties, al die juryleden, te zien als één geheel. (je won deze niet, je hebt zo hard je best gedaan, dus je 'verdient' het om de volgende wél te winnen, 'ze' zijn je iets schuldig, al dat werk voor niets, wat willen 'ze', wat doe ik fout). We beginnen allemaal elke keer opnieuw, wedstrijdorganisaties en juryleden net zo goed. Van een jurycommentaar leer je net als hier op proeflezen. Je pakt de commentaren waar je iets aan denkt te hebben, mee. Uiteindelijk ben jij altijd degene die schrijft. Jij brengt iets. Anderen kunnen je enkel aanreiken, proeflezen, coachen, adviseren, maar niet vóór je schrijven. Want daar ging het tenslotte allemaal om. Jij schrijft. Jij zoekt een platform en/of publicatie voor jóúw verhaal.

Ik koop de bundel waar ik aan mee heb gedaan en niet bij heb gewonnen om zo van die verhalen te leren. Dan leg ik mijn verhaal er naast en zie vaak wel de verbeter punten. En het is leuk om de winnende verhalen te lezen.

Je kunt aan verhalen meedoen die sowieso een juryrapport opsturen. Ik heb van mijn Fantastels 2013 rapport best wat geleerd en hoop dat van mij 2014 inzending ook te doen. Volgens mij doet PHP ook juryrapporten voor elke deelnemer, dus ik hoop daar ook wat uit te halen. Verder kun je inderdaad winnende verhalen lezen. Ik vrees dat als je helemaal geen feedback krijgt dat je er niet veel aan hebt. He hebt dan namelijk geen idee op welke plaats je geëindigd bent en waarom je verhaal niet hoger is gekomen. Wie weet zit je er net tegenaan, of je denkt gewoon helemaal op een (voor die wedstrijd) verkeerde manier.

Van wedstrijden waar je geen juryrapport krijgt, en ook de winnende verhalen niet te lezen krijgt, leer ik alleen maar "volgende keer beter".

AllieCalhoun, Meedoen aan een wedstrijd is altijd winst voor jezelf. Heb je de wedstrijd niet gewonnen, sta je niet in de bundel, enz. Vermijd de term verliezen. Lees de verhalen die wel gepubliceerd zijn. Bij veel wedstrijden volgt een juryrapport. Het afgelopen jaar las ik met interesse het rapport van FS Brugge, ook al sta ik niet in die bundel - en onlangs een uitgebreid rapport van Treksagae. Ik lag er bij de 1e selectie al uit en neem de opmerkingen mee voor een herschrijf. Kortom, gewoon doorgaan, jezelf ontwikkelen. En over Zin en waanzin: ik kreeg ook geen feedback van de redactie, dat zegt dus niets want mijn verhaal komt wel in de bundel. En binnenkort zullen wel weer afwijzingen komen: HP, Fantastels, Sofamonologen, enz. Maakt niet uit. Er komt ooit een klapper. :)

Wat leer ik als ik verlies? Niets. Ik zie het niet als verliezen. Wel vraag ik me altijd af, waarom zit ik er niet bij? Dan ga ik de geselecteerden verhalen lezen en vind ik ze goed, maar niet beter. Klinkt arrogant. Dat ben ik juist niet, anders zal ik niet mee doen. Dan hoef ik niet steeds mezelf te bevestigen door mee te doen aan een wedstrijd. Dus verliezen, maakt me onzeker. Terwijl ik een compliment, goede kritiek van een deskundige in eens, even naast me neer leg. Waarom? Misschien door dat willen winnen? Het winnende verhaal springt er duidelijk uit. Meestal door originaliteit, niet door kwaliteit. Daar heb ik respect voor. Echt leren doe ik er niet van, omdat ik mezelf nooit kan vergelijken met een ander, omdat hij anders is en dus totaal anders schrijft. Ik leer dus het meeste van deskundige kritiek en dat krijg je niet na het verliezen van een wedstrijd of de pech hebben, dat je er niet tussen zit. Bij Literairwerk vind ik de uitwisseling en reacties op elkaars verhalen meer stimulerend, dat blijft een uitdaging.

Ik denk niet dat je veel leert van schrijfwedstrijden waarbij je de eindstreep niet haalt. Tenzij je juryrapport krijgt. Dan kun je nagaan of je de punten die de jury aanstipt herkent. Anders moet je het doen met het lezen van de verhalen die wel in de prijzen vielen. Maar als die niet jouw stijl of smaak zijn, schiet je er weinig mee op. Ik sta altijd achter het verhaal dat ik inzend. Ik zie het als mijn beste verhaal, op dat moment, bij het thema. Als het dan niet het beste is. Jammer.

Ik sta altijd achter het verhaal dat ik inzend. Ik zie het als mijn beste verhaal, op dat moment, bij het thema. Als het dan niet het beste is. Jammer.

Het verhaal verdwijnt niet enkel omdat het niet wint. ;) Een juryrapport is niet zaligmakend - een jury is ook maar een mens. Ik doe ook weleens mee aan wedstrijden met een juryrapport, maar ik zou liever opteren om enkel mee te doen zonder opname in het rapport. Wint het, prima, dan beviel het. Wint het niet, staat het plot in dat openbare rapport, en dat vind ik zonde. Maar goed, het is niet anders. Soms heeft een organisatie een dubbele agenda, ziet het thema liever op een andere manier ingevuld dan het thema doet vermoeden. Soms profileert een jury zich als schrijfcoach, of voorvechter van een genre. En dan past jouw verhaal daar toevallig minder in. Soms gaat het om hoeveel publiciteit de winnaar de organisatie zal geven of om hoeveel bundels de winnaars af gaan nemen. De top van de inzendingen bij een goede wedstrijd zijn over het algemeen allemaal publicabel en behoeven vaak amper redactie. De laatste schifting ligt dan ook geheel aan de persoonlijke voorkeur van jury of organisatie en is daarmee subjectief. Net als dat schiften tussen best en beste bij een uitgeverij is trouwens, neem ik aan. Vat een afwijzing niet persoonlijk op en schrijf lekker verder :)

Pff

Je stelde een valide vraag. Ik denk dat het wel een jaartje en regelmatige deelname duurt voordat je echt goed weet wat voor jou waardevol is. Vooral in het begin kun je met wedstrijden en binnen een opgelegd thema schrijven goed je eigen stijl ontwikkelen - en die leren kennen. Wat vind je echt leuk, welke verhalen vloeiden zo uit je pen, waar heb je moeite mee? Dat kost niets, en win je iets, is dat heel mooi meegenomen :)

Samengevat zeggen jullie: - als je een juryrapport krijgt, kun je daarvan leren - lees de winnende verhalen en vergelijk de kwaliteit met je eigen verhaal

De kwaliteit van de winnende verhalen vergelijken met je eigen verhaal, vind ik subjectief. Net zoals er ook subjectiviteit zit in de keuze van de jury. Waaruit iedereen zou kunnen leren zijn de juryrapporten van de winnende verhalen, de duiding waarom ze precies voor die verhalen kozen. Bestaan dergelijke schrijfwedstrijden? Ik heb geen idee eigenlijk.

- soms leer je er gewoon niks van, behalve de ervaring van het schrijven.

Zonder feedback leer je inderdaad niks, ofwel heel langzaam.