Ze draait om de paal alsof ze gewichtloos is. Mijn hart bonkt. Ik weet het zeker: het is Katinka. Tijdens ons examenjaar zoenden we achter het fietsenhok. Ze springt op de vloer en schudt met haar borsten. Een paar mannen lopen naar het dansvloertje en vouwen vijfjes en tientjes om haar string. Mijn vriend ook. Hij glundert als hij terugloopt naar ons tafeltje. 'Nou, is het een goede club of niet?' Traag knik ik. Katinka heeft me herkend, ze steekt een hand op en heupwiegt op de harde house beats naar ons tafeltje. Mijn vriend tikt me aan. 'Krijg nou wat!' Katinka gaat op een hoek van ons tafeltje zitten, haar huid glanst. 'Hé, wat leuk dat ik jou hier tref.' 'Inderdaad. Bijzonder.' Mijn vriend kijkt me met grote ogen aan. 'Ken je haar?' Ik negeer hem. 'Tijd niet gesproken. Hoe is het ermee?' 'Ik moet helaas weg.' 'Wat jammer! Ik had graag nog even bijgekletst.' 'Lijkt me leuk! Ik bel je wel.' Ik check mijn portemonnee, mijn sleutels en sta op. 'Wacht even, je hebt mijn nummer niet.' Op de taxistandplaats staat een gure wind. 'Hé, man, wat heb je? Ben je dronken? 'Nee, ik ben nog nooit zo nuchter geweest.'