Wekelijkse schrijfopdracht 27 - twintig
Twintig vingertjes en twintig teentjes. Ze zijn zo klein, te klein, maar alles is in verhouding met het aantal weken. De eerste haartjes zijn al zichtbaar, donkere haren, zoals mama en papa. Hun wipneusjes hebben een gelijkaardige vorm, maar hun hoofdjes zijn zo verschillend. Het ene hoofdje is uitgerekt door de lange arbeid. Het andere hoofdje is volmaakt, geen plekje te bespeuren. Hun rode huid is beangstigend voor anderen, maar niet voor ons. Voor ons zijn ze perfect. Ze lijken vredig te slapen, maar hun huid is als ijs.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een veel te vroeg geboren tweeling, die vredig lijkt te slapen met een huid als ijs. Ik ben bang dat ze beiden zijn overleden. Hoe treurig! Maar, waarom zijn ze voor de HP's perfect en wat is het verboden verlangen? Lijkt mij een triest verhaal.
22 oktober 2014 - 14:25

Profile picture for user Indrany

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

- - Sprakeloos. Mooi geschreven. Hoe oneerlijk is het als twee kleine mensjes, in zo'n vroeg stadium het leven niet langer gegeven kan worden. Als piepkleine mensjes moet er eigenlijk een mooi en verwachtingsvolle toekomst voor ze weggelegd zijn. Ze slapen enkel maar, tot je ze aanraakt en voelt hoe de kilheid van ijs jullie droom kapot heeft gemaakt. Een verboden verlangen om te denken dat je ouder zult worden van twee opgroeiende kinderen. Mijn diepste medeleven aan de hoofdpersoon.
22 oktober 2014 - 14:28

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Lili, Je schreef:
@Jan, neen hoor ijs staat voor dood. Waarom is dit in strijd met de voorgaande zinnen?
Nou:
Hun rode huid is beangstigend voor anderen, maar niet voor ons. Voor ons zijn ze perfect.
Dat ''perfect' kan ik niet rijmen met de dode baby's.
22 oktober 2014 - 14:38

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Ik wilde snel doorlezen om te weten hoe het met hen afliep. Ik leefde helemaal mee. Ik heb nog wel twee kleine dingetjes. Wat mij betreft had je niet hoeven te melden dat de ene baby in een stuit lag. Je schrijft al dat ze hard had moeten werken, dat is voor mij al voldoende uitleg. Je schrijft dat ze een rode huid hebben, maar volgens mij is een ijskoude huid niet rood. Ik ben gelukkig geen kenner dus misschien heb ik het mis.
22 oktober 2014 - 14:40

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

- - Sprakeloos. Mooi geschreven. Hoe oneerlijk is het als twee kleine mensjes, in zo'n vroeg stadium het leven niet langer gegeven kan worden. Als piepkleine mensjes moet er eigenlijk een mooi en verwachtingsvolle toekomst voor ze weggelegd zijn. Ze slapen enkel maar, tot je ze aanraakt en voelt hoe de kilheid van ijs jullie droom kapot heeft gemaakt. Een verboden verlangen om te denken dat je ouder zult worden van twee opgroeiende kinderen. Mijn diepste medeleven aan de hoofdpersoon.
@ Idrany. Je bent helemaal mee met dit korte verhaal. Dat doet deugd.
22 oktober 2014 - 14:59

Profile picture for user bartsnel

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Doordat dit vanuit een ik-persoon is beschreven ("voor ons zijn ze perfect") kan ik me er nog wel iets bij voorstellen — hoewel het tegenstrijdig is met het ene hoofdje dat uitgerekt is, en het andere volmaakt — maar maakt dat het niet automatisch ook een monoloog?
22 oktober 2014 - 16:44

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik zit ook met de rode hoofdjes. Ik had eerder verwacht dat ze spierwit zouden zijn. Als de baby's het niet overleefd hebben, dan blijven ze toch niet op de kamer?
22 oktober 2014 - 16:58

Profile picture for user Indrany

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja, als ouder zal je afscheid kunnen nemen van je kindjes en ze even mogen zien. Volgens mij zijn deze kleine kindjes niet lijkwit. Dat is n beeld wat wij hebben bij een lijk.
22 oktober 2014 - 17:27

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ iedereen ik kan jullie verzekeren dat ze rood zijn! En dat ze voor ons perfect zijn. Of het voor jullie tegenstrijdig is of niet. Uiteindelijk is dit een beschrijving. Die is altijd subjectief!
22 oktober 2014 - 18:15

Dag Lilithx, Bij sommige stukjes voel ik een barrière om te reageren, omdat ik denk dat iemand iets schrijft wat hij of zij heeft meegemaakt en dat ik me kan voorstellen dat het dan zo geschreven wordt, En dan vind ik het dus goed geschreven. Ik sluit me aan bij #4 en #16.
22 oktober 2014 - 20:09

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

ik vrees hier een persoonlijke ervaring te lezen daarmee raak je me en als dat zo is, wat kan ik dan in vredesnaam over de tekst zeggen
22 oktober 2014 - 20:22

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Lilithx, ik zit met een brok in mijn keel. Alleen de stuitligging, ik las het in de reacties ook al ergens, haalde me even uit het verhaal. Het legt iets te veel uit en verandert daardoor ook de sfeer. En het doet eigenlijk niet ter zake. (in dit verhaal dan). Diep respect!
22 oktober 2014 - 20:32

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dat is soms het probleem met de opdrachten. Je weet niet of het persoonlijk is of dat het verhaal fictief is. Als het waargebeurd is, dan kan ik alleen maar zeggen dat je het prima hebt geschreven.
22 oktober 2014 - 20:41

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Slik Lilithx, dit is heftig. En mooi. Je laatste zin is een mokerslag, die ik vreesde. Toch een klein zeurdingetje: door de lange arbeid door de stuit Twee keer door, dat is niet mooi en niet nodig. Maar verder mooi. Dat in verdriet ook zoveel schoonheid kan zitten, knap.
22 oktober 2014 - 22:11

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dood of levend, maakt niet uit. Beide situaties zijn perfect. Deze tegenstelling kan onder normale omstandigheden toch niet gelijkwaardig zijn. Gewoonlijk zijn ouders diep bedroefd als iets dergelijks gebeurt. Ik kan me de stellingname uit het verhaal wel voorstellen als de HP's strenggelovig zijn en de dood van de te vroeg geboren kinderen zien als de wil van God, en dit accepteren. Dan is dat ook perfect.
23 oktober 2014 - 0:09

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Lili, ik heb je tekst vanmorgen vroeg gelezen. En omdat ik van dichtbij dit onlangs ook heb meegemaakt kan ik alleen maar zeggen dat ik dit mooi vind, MOOI is nog beter. Ik ben er stil van zoals jij dit hebt opgeschreven.........
23 oktober 2014 - 16:51