Wekelijkse schrijfopdracht #63A - Duiken
Het was stil om haar heen. Haar ademhaling maakte een vertrouwd geluid wat ze had gemist. Ze glimlachte, het was al weer een jaar geleden dat ze voor het laatst had gedoken. Ze zag haar collega een paar meter verderop zwemmen. Ze richtte haar blik op hem en trappelde harder. Het begon allemaal toen Pim haar nieuwe collega werd en grappig opmerkte dat ze wel erg mollig was voor een gym docente. Met het schaamrood op haar wangen had ze haar chocoladereep weggemoffeld, terwijl haar collega’s gegeneerd lachten. Elke pauze kreeg ze een bepaalde blik van hem, waar collega’s om gniffelden en zij een onaangenaam gevoel van kreeg. In haar klas ging het al niet beter. Ze gaf rekenen aan de onderbouw en die kleine ettertjes tastten maar al te graag haar grenzen af. Toen één van haar leerlingen zo grappig was om haar laptop te nobrainen, had ze in de lerarenkamer zitten huilen. Lydia was heel begripvol geweest en had haar getroost, tot Pim binnenkwam, opmerkte dat die jongens nou eenmaal ondeugend waren en dat ze er maar aan moest wennen. Vanaf die dag stond iedereen aan Pims kant. De directeur wilde niet met de klas praten en wuifde haar problemen weg. Haar collega’s spraken niet meer met haar tenzij het noodzakelijk was en Pim was mateloos populair bij de leerlingen. Zelfs bij de onderbouw. Ze was het plezier in lesgeven verloren. Toen de directeur aankondigde met pensioen te gaan en ter ere daarvan een uitje duiken in Zeeland had georganiseerd, had ze gelijk haar kans geroken. Bij Pim aangekomen haalde ze haar knipschaar tevoorschijn en knipte de slang door. Snel trappelde ze wat verder van Pim vandaan terwijl ze de schaar liet vallen. Ze zag hoe Pim zich omdraaide en haar aankeek. Ze glimlachte en zwaaide even naar hem. Langzaam zwom ze naar boven. Ze zou op de boot zijn voor ze het lijk gevonden zouden hebben.

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Anne Borneman, Mooi verhaal. Goed opgebouwd. Een klein dingetje: De 1e alinea eindigt met: 'Ze richtte haar blik op hem en trappelde harder.' Dan volgt de achtergrond - hoe heeft het zo kunnen komen met de gymdocente. En gaat het verhaal verder in het heden: 'Ze was ondertussen bij Pim aangekomen'. Dat 'ondertussen' past eigenlijk niet, het is immers een doorlopende actie van de gymdocente. Suggestie: 'Bij Pim aangekomen haalde ze haar knipschaar tevoorschijn...'
23 augustus 2015 - 11:23

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sterk verhaal! :thumbsup: Subtiel de opdracht erin verwerkt. [Het begon allemaal toen Pim haar nieuwe collega werd en grappig opmerkte dat ze wel erg mollig was voor een gym docente.] [ Ze gaf rekenen aan de onderbouw en die kleine ettertjes tastten maar al te graag haar grenzen af.] :? Is de HP nu gymdocente of wiskundeleraar? Dank voor het 'nieuwe' woord nobrainen: zelfs mijn kids kende het niet! :)
23 augustus 2015 - 12:04

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Goed opgebouwd. Een klein dingetje: De 1e alinea eindigt met: 'Ze richtte haar blik op hem en trappelde harder.' Dan volgt de achtergrond - hoe heeft het zo kunnen komen met de gymdocente. En gaat het verhaal verder in het heden: 'Ze was ondertussen bij Pim aangekomen'. Dat 'ondertussen' past eigenlijk niet, het is immers een doorlopende actie van de gymdocente. Suggestie: 'Bij Pim aangekomen haalde ze haar knipschaar tevoorschijn.
Dankjewel :). Ik had bedacht dat ze haar geschiedenis met Pim overdacht terwijl ze naar hem toe zwom. Is dat geen optie?
Sterk verhaal! :thumbsup: Subtiel de opdracht erin verwerkt. [Het begon allemaal toen Pim haar nieuwe collega werd en grappig opmerkte dat ze wel erg mollig was voor een gym docente.] [ Ze gaf rekenen aan de onderbouw en die kleine ettertjes tastten maar al te graag haar grenzen af.] :? Is de HP nu gymdocente of wiskundeleraar? Dank voor het 'nieuwe' woord nobrainen: zelfs mijn kids kende het niet! :)
Dankjewel :). Ze is gymdocente en geeft daarnaast rekenen. Omdat rekenen verplicht is, moet een leraar dat vak wel geven. In de eerste en de tweede kreeg ik rekenen van mijn gymdocente. Tegenwoordig krijg ik het vak niet meer, maar moeten we het thuis maar uitzoeken met wat zelfstudie. De laptop van een andere leraar van mij is in de tweede genobraind. Ook heeft mijn klas een leraar meerdere keren aan het huilen gekregen. Vandaar dat ik van nobrainen wist ;).
23 augustus 2015 - 13:06

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Anne, een spannend duikverhaal met een grimmig einde. Knap geschreven. Uit jouw commentaar begrijp ik dat het tegenwoordig op school ook geen lolletje meer is, noch voor de leerkracht, noch voor de leerlingen. Kan dat niet anders? :puke: Ik heb van mijn schooljaren en latere studiejaren fijne herinneringen en de raadgevingen of opmerkingen van bepaalde leerkrachten staan me nog glashelder voor de geest. Erg opbouwend wanneer het leven wel eens lastig was (en nog steeds is!). :o Het was dan vroeger toch zo slecht niet....
23 augustus 2015 - 20:12

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Anne, een spannend duikverhaal met een grimmig einde. Knap geschreven. Uit jouw commentaar begrijp ik dat het tegenwoordig op school ook geen lolletje meer is, noch voor de leerkracht, noch voor de leerlingen. Kan dat niet anders? :puke: Ik heb van mijn schooljaren en latere studiejaren fijne herinneringen en de raadgevingen of opmerkingen van bepaalde leerkrachten staan me nog glashelder voor de geest. Erg opbouwend wanneer het leven wel eens lastig was (en nog steeds is!). :o Het was dan vroeger toch zo slecht niet....
Inderdaad, hoewel ik merk dat het nu op de bovenbouw wel weer meevalt. We hebben in de onderbouw eens een stagiair gehad die na een jaar ons lesgeven besloot dat leraar zijn toch niet wat voor hem was... Nou was mijn klas ook niet echt aardig voor hem. Volgens mij raken steeds meer leraren overspannen tegenwoordig. Er zijn maar weinig leraren met een natuurlijk gezag waarbij de leerlingen gelijk de boeken op tafel hebben liggen en stil zijn wanneer hij/zij binnenkomt. Ik heb er daar maar een paar van gehad... Ik hoor wel vaker dat het vroeger anders ging en dat je toen stil moest zijn. Tegenwoordig gaat dat er dus heel anders aan toe. :ontopic: Bedankt voor je reactie, ik ben blij dat je het knap geschreven vindt :).
23 augustus 2015 - 20:21

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Anne Borneman, In #3 schrijf/vraag je:
Ik had bedacht dat ze haar geschiedenis met Pim overdacht terwijl ze naar hem toe zwom. Is dat geen optie?
Mijns inziens niet. Het is niet haar overdenking, maar een verteller (geen personage in het verhaal) die haar achtergrond schetst. Indien je het in 1e persoon (her)schrijft kan het wel. 'Het begon allemaal toen Pim mijn collega werd' enz.
24 augustus 2015 - 17:55

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mijns inziens niet. Het is niet haar overdenking, maar een verteller (geen personage in het verhaal) die haar achtergrond schetst. Indien je het in 1e persoon (her)schrijft kan het wel. 'Het begon allemaal toen Pim mijn collega werd' enz.
Natuurlijk. Ik snap je punt nu. Normaal gesproken schrijf ik vanuit de ik persoon, vandaar de verwarring. Ik zal het aanpassen. Bedankt voor je uitleg :thumbsup: :).
Goed verhaal, Anne. Ik dacht even dat knipschaar een typisch woord was. Ik zocht het op. En nobrainen kende ik ook niet.
Maar goed dat je nobrainen niet kent. Bedankt voor je reactie :).
26 augustus 2015 - 11:23

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nobrainen :) wat is de 'letterlijke' betekenis hiervan? :) Geniaal gevonden, en zeer subtiel de chocolade en de moord in verwerkt! Ik kan er eigenlijk weinig over zeggen, want het las zeer vlot weg.
26 augustus 2015 - 15:47

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anne, Je weet mooi te schetsen waar beginnende leraren tegen aan lopen. Ik heb zelf (ook vrij kort) les gegeven en merkte ook wel dat het respect onder leerlingen af en toe ver te zoeken is (of dat ze een heel andere opvatting hebben over wat respect inhoudt). En natuurlijk helemaal bij rekenlessen die worden gegeven door nota bene een gymdocent. Geeft ook mooi het schrijnend tekort aan wiskunde docenten aan. Hoop alleen wel dat al die afhakende leraren iets vinden waarvan ze denken dat het beter bij ze past, en zich niet verlagen tot het niveau van deze gym/ rekendocente.
26 augustus 2015 - 19:48

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Geniaal gevonden, en zeer subtiel de chocolade en de moord in verwerkt! Ik kan er eigenlijk weinig over zeggen, want het las zeer vlot weg.
Bedankt :).
Je weet mooi te schetsen waar beginnende leraren tegen aan lopen. Ik heb zelf (ook vrij kort) les gegeven en merkte ook wel dat het respect onder leerlingen af en toe ver te zoeken is (of dat ze een heel andere opvatting hebben over wat respect inhoudt). En natuurlijk helemaal bij rekenlessen die worden gegeven door nota bene een gymdocent. Geeft ook mooi het schrijnend tekort aan wiskunde docenten aan. Hoop alleen wel dat al die afhakende leraren iets vinden waarvan ze denken dat het beter bij ze past, en zich niet verlagen tot het niveau van deze gym/ rekendocente.
Ik ben blij dat ik het goed heb weten te schetsen.
31 augustus 2015 - 18:35

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik ben iets te laat met mijn commentaar, alles is zo'n beetje al gezegd. Goed geschreven en knap hoe je vrij veel informatie in zo weinig woorden hebt opgeschreven. En het grimmige einde kwam erg onverwacht. Leuk om te lezen.
1 September 2015 - 13:20