Hij heeft de muren zachtblauw geverfd. Alle rommel is naar de zolder gebracht. Via internet heeft hij nieuwe meubels en een bed aangeschaft. Ook heeft hij een mooi rood lingeriesetje cupmaat 70c gekocht. Hij wrijft zachtjes over het satijn. Er zijn nieuwe sloten aangebracht op de deur en op het raam. Hij werpt nog een laatste blik en gaat achter zijn laptop zitten. "Wat ben je mooi, Rosa, ik kan niet wachten je te zien." "Ik ben bang dat ik tegenval in het echt. Jij bent zelf zo knap." "Natuurlijk niet. Trek je truitje nog eens uit. Ja goed in de camera kijken en doe je bh ook even uit. Je hebt de mooiste borsten van de wereld." Vanmiddag zien we elkaar eindelijk. Ik kan niet wachten." "Ik ook niet, maar ik vind het toch wel heel spannend." Xxx ... Hij kijkt nog eens naar zijn profielfoto en moet haar gelijk geven. Perfecte foto, hij zag er vroeger fantastisch uit. Hij loopt met een boog om de spiegel heen. Sinds zijn dertigste vermijdt hij het zichzelf te bekijken. Deze keer moet het lukken! Alle vorige meisjes waren luid gillend weggelopen, toen ze hem zagen. Onbegrijpelijk. Ze weten niet wat ze gemist hebben: hij zou ze een leven als een prinses hebben geboden. Het zou hun aan niets ontbreken. Rosa is anders, veel liever dan de anderen. Zij zal zich door hem niet laten afschrikken, dat voelt hij. Zeker niet, als hij haar ophaalt zijn zijn donkerblauwe Audi. Dat zal indruk maken. Het wachten valt hem zwaar. Als eindelijk de klok op drie uur staat, trekt hij zijn jas aan en stapt hij in de auto. Het kon echt niet meer wachten, het moest nu gebeuren.