#125 - Kerstbacteriën

Kerstbacteriën Het is kerstavond. Hessel en Petra dineren met hun zoon Lucas in restaurant Donna’s Dishes in Amsterdam West. Tot grote ergernis van Lucas blijven ze maar dooremmeren over zijn opleiding. Dat hij al weken met studeren gestopt is en tegenwoordig fulltime werkt bij de plaatselijke supermarkt weten zijn ouders nog niet en dat wil hij voorlopig graag zo houden. De opluchting is groot wanneer een onbekende jongedame het gesprek onderbreekt en zegt: ‘Sorry dat ik jullie stoor, maar ik moet even iets heel belangrijks vertellen …’ Het drietal wacht af. ‘Ik keek zo in jullie borden,’ vervolgt ze haar verhaal, ‘en jullie eten toch niet de Beef Wellington?’ Hessel en Petra kijken elkaar verwonderd aan. Petra zegt: ‘Jawel, wij allebei. Hoezo?’ ‘Niet eten!’ Ze steekt haar handen naar voren. ‘Echt, niet doen!’ Hessel kijkt naar zijn halflege bord en reageert verontwaardigd: ‘Wat is er loos?’ ‘Iets met een gevaarlijke bacterie. Een uurtje terug zijn hier drie mensen weggevoerd, eentje ligt nog in het ziekenhuis. Extreme buikpijnen, diarree …’ Hessel springt overeind. Lucas trekt aan zijn mouw en sist: ‘Pa, doe normaal. Het valt vast mee, anders hadden ze jullie dat toch niet voorgeschoteld?’ Zijn moeite is tevergeefs. Hessel spurt naar de eerste bediende die hij tegenkomt en roept: ‘Schandalig! Wat is dit voor onzin? Zijn hier werkelijk mensen ziek geworden van jullie voedsel?’ De furieuze reactie van haar man overrompelt Petra. Ze wil opstaan om hem enigszins tot bedaren te brengen, maar heeft niet door dat het tafelkleed achter de rits van haar jurk blijft haken. Ze trekt de spierwitte stof mee; de fles wijn valt om, het bestek klettert op de vloer en de pas opgediende en gloeiend hete pepersaus stroomt over de handen van haar zoon. Lucas gilt het uit. De chaos is compleet. Inmiddels staat Katja buiten. Door de ruiten beziet de jongedame de heisa, blij dat het drietal erin getrapt is. Ze denkt: Net goed. Kutrestaurant. Vorige week was ze hier met haar zoontje. Het personeel fluisterde, maar ze hoorde het wel. Hoe ze hem een ‘lelijke mongool’ en een ‘vies kind’ noemden. Hoe durfden ze! Het ten gronde richten van Donna’s Dishes, dat werd het nieuwe doel van Katja. Deze slechte publiciteit was slechts het begin.