# 218 Halloween wakker worden

De zwiepende boomtoppen wijzen naar de graftombe van mijn Italiaanse familie. Nummer 13. Mijn moeder is daarin bijgezet, 31 oktober vorig jaar. Ik trek een papieren zakdoek uit mijn jaszak om mijn tranen te drogen. Als ik opkijk rijst er vlak voor mij een lange magere man uit het pas gedolven graf op. Hij zweeft langzaam weg. Een lange stoet kinderen loopt de grafkelder in. Ik zie hun lippen bewegen, ze zingen zonder geluid. Uit mijn wekkerradio klinkt: ‘Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan’. “Lieverd, wakker worden, het is Halloween, de kinderen staan dadelijk voor de deur.”