Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#457 Willy

Op doodsprentjes staat vóór de naam van wie heenging doorgaans de tekst: in blijde of liefdevolle herinnering aan. Ook al is het terugdenken aan overleden personen niet altijd positief, dan geldt het gezegde ‘over de doden niets dan goeds’. Bij het prentje dat ik toevallig terugvind denk ik alleen aan het goede.

Vanaf de foto lacht ze me toe. Ach ja, ook zij had haar minder goede kantjes, maar wat was ze een kanjer. De plechtige Nederlandse koninginnennaam werd ingekort tot Willy. Puur Nederlands van afkomst sprak  ze vloeiend Frans en Engels. Daar had ze ook voor gestudeerd, want ze ging door het leven als simultaan en consecutief tolk.  Op taalvlak bleef een grap die ze over zichzelf vertelde haar levenslang achtervolgen. Tijdens haar studies in Antwerpen vroeg ze bij een  verbaasde slager twee plakken ham, maar pas na tussenkomst van een gewillige klant vernam ze dat ze feitelijk ‘twiè schellekes hesp’ wilde.

Eerder sprak ik met een dame op het werk altijd Frans tot ik haar meisjesnaam te weten kwam en mij realiseerde dat zij uit Nederland afkomstig was. Ook met Willy werd zelden Nederlands gesproken. In de Europese instellingen werd ze niet enkel geprezen om haar perfectie in de kennis van vreemde talen. Haar algemene kennis was legendarisch. Tot laat in de nacht studeerde ze de moeilijkste onderwerpen in.
 
Ooit zei ze: ‘Ik ben een Hollandse krent.’  Daarmee bedoelde ze dat ze in hart en nieren Nederlandse bleef en zich realiseerde dat ze zich meermaals bezondigde aan de krenterigheid die haar landgenoten soms typeerden. De uitgelezen wijnen en exquise maaltijden waarmee ze soms uitpakte, deden het tegendeel vermoeden. Kwade tongen beweerden dan dat het kwam door haar Franstalige partner.

In een Brussels koor zong ze jarenlang als sopraan. Tijdens een belangrijk optreden verraste ze met de aankondiging: ‘Vandaag zing ik de solopartij.’  Willy speelde ook piano en wist alles over klassieke muziek en over Franse chansons.

Wat ze niet wist, was wat er diep in haar sluimerde. Op het toppunt van haar kunnen op professioneel en persoonlijk vlak, kreeg ze het ontstellende verdict dat ze aan een agressieve kanker leed. In haar ogen taanden de sprankels. Na de elegante hoofddoek volgde nog een tijdje een pruik, maar de fatale ziekte kwam ze niet meer te boven.

Een jaar na haar overlijden werd haar kleindochter geboren, diezelfde helblauwe kijkers …

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, ik vind het een mooi verhaal. Het leest alsof het iemand betreft die je daadwerkelijk hebt gekend. Het is in ieder geval liefdevol geschreven. In die zin vind ik daarom je introductie niet passen. Daarin geef je een verhandeling over het gezegde "niets dan goeds over de doden" bij overledenen die bij leven minder "goed" waren. Het verhaal wat volgt, gaat dan vervolgens over een vrouw waarover liefdevol wordt gesproken. Voor mij voegt de introductie daarom niets toe, tenzij er een verhaal volgt waarin dit gezegde tot uitdrukking komt. Maar wellicht zie ik dat verkeerd.

Helaas is in menig geval het terugdenken aan de persoon in kwestie niet echt blij ---> ik neem aan dat je hier bedoelt dat er met minder genegenheid aan die persoon wordt teruggedacht. Ik ben het niet met je eens dat dat in "menig geval" is, ik denk eerder in een enkel geval. Maar het gezegde klopt wel, de negatieve eigenschappen van iemand worden snel vergeven. 
Op de vele rouwkaarten die ik helaas al ontvangen heb, staat "in liefdevolle herinnering" ipv "in blijde herinnering", maar mogelijk is dat in Vlaanderen meer in gebruik.

‘Ik ben een Hollandse krent’. ---> de punt moet voor het ah-teken.

uitpakte deden ---> komma ertussen

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Fief, wat is het stil op het forum de laatste tijd. Gelukkig ben jij er nog om de leden met een reactie te verblijden. Je hebt precies de vinger gelegd op de passages waar ik zelf mee worstelde. De tekst heb ik nu aangepast. Ik heb getwijfeld of ik dit 'onderwerp' zou aansnijden en ik had de tekst beter nog iets langer moeten laten bezinken. Bedankt voor het lezen.   

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoj Gi, het viel mij ook al op dat er weinig deelnemers zijn. Vakantietijd?

Laat ik boorop dtellen dat je verhaal prettig leest. Maar als je "over de doden niets dan goeds" als thema wil gebruiken, zou ik Willy niet zo lieflijk afschilderen. Voor mij gaat dat gezegde nu namelijk niet op in je verhaal, want je kijkt louter positief op haar leven terug omdat ze niets kwaads heeft gedaan. Wil je de eerste alinea per se behouden, dan zou ik van Willy een minder aardig persoon maken. Een kreng van een vrouw die uiteindelijk een ziekte krijgt waardoor ze milder werd en mensen uiteindelijk toch milder over haar dachten, of zoiets. Kortom: ik mis een draak van een vrouw waar iedereen een hekel aan had, maar waar na haar dood toch de positieve kanten van belicht worden om haar mindere goeke eigenschappen te verzachten. Dan heb je het naar mijnn idee over "over de doden niets dan goeds".

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, het is toch geen vakantie, maar het is wel vakantieweer. Voor mij betekent dat: lekker uit de hitte blijven en binnen schrijven...
Het 'over de doden niets dan goeds' is voor mij niet het thema van dit verhaal, dat is de persoon die beschreven wordt. De opmerking over het gezegde wordt 'terloops' gemaakt bij het terugvinden van haar doodsprentje. 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, maar de introductie doet wel bermoeden dat het verhaal daarover gaat. Dan zou ik de introductie weglaten en meer over de persoon vertellen. Met de eerste zin van de tweede alinea zit je meteen in het verhaal. Met de introductie verwacht ik steeds iets negatiefs over de vrouw te lezen en nu blijf ik op mijn honger zitten.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zou zeggen: kill your darlings, maar als je de eerste alinea per se wil behouden, is dit een goede aanpassing.

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Gi,

Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een mooi verhaal dat zeker aan de opdracht voldoet. Het is mooi gekaderd, en de laatste zin sluit het geheel goed af. 

Inhoudelijk gezien zou ik iets preciezer zijn in de formuleringen. Ik merk dat ik benieuwd ben naar concrete situaties, zoals je dat bijvoorbeeld doet als je het moment bij de slager beschrijft. Dat grijpt mij meer aan dan algemene formuleringen: algemene kennis, instuderen van aartsmoeilijke onderwerpen, dan wil ik graag weten hoe ze erbij zat, wat ze leerde.

Kijk even naar deze zin: “Haar naam… tot Willy”, ik denk dat je deze zin simpeler en doeltreffender kunt formuleren. 

Voor de rest vind ik het een geslaagd verhaal. Ik hoop dat je nog iets aan mijn suggestie hebt!