Lid sinds

10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Wie laat wie nu uit? (schrijfopdracht 463 Wandelen)

 

Wie laat wie nu uit? (Herschrijf)

Zoals vrijwel iedere dag op dit tijdstip wandel ik samen met mijn hond Takkie het pad af de woonwijk uit. Nadat we de weg zijn overgestoken, lopen we de hol op om vervolgens aan de andere kant van de dijk weer naar beneden te gaan, waar we belanden in een oase van groen. Takkie kan er heerlijk ravotten en ik kan er mijn gedachten de vrije loop laten. Voor even ben ik één met de natuur. Pa en moe ooievaar zijn weer neergestreken op het hoge nest midden in het weiland en lijken zo het voorjaar aan te kondigen. Ook de familie zwaan is terug van weggeweest. Takkie ziet in de verte een reiger en volgt zijn eigen natuur. De vogel vliegt, als altijd, net op tijd weg. Takkies leervermogen is beperkt.

Takkie heeft mij gered. Een paar jaar geleden was ik nog aan huis gekluisterd. Niet eerder had een depressie zo lang geduurd. Aanvankelijk had ik mij verzet tegen het voornemen van mijn dochter om een hondje te nemen, wetende dat de zorg voor een huisdier vaak voornamelijk neerkomt op de ouders. Het besef dat beweging in de buitenlucht goed is voor mensen met een depressie, gaf toen de doorslag. En zo lopen wij sindsdien dagelijks onze kilometers. Hij en ik zijn onafscheidelijk. Ik ben zijn baasje, hij volgt mij op de voet. Regelmatig moet ik terugdenken aan die beginperiode, waarin de rolverdeling helemaal niet zo helder was. Het was eerder Takkie die míj op sleeptouw nam. Híj trok mij uit het moeras van de geestelijke gezondheidszorg. Wat geen pil en geen dokter voor elkaar kreeg, dat lukte dat kleine hondje. Nog steeds overtuigt hij mij met zijn aanstekelijk enthousiasme en zijn onvoorwaardelijke loyaliteit dat het weer tijd is voor een wandeling.

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bastiaan, ik vind het een geslaagd verhaal. Schrijf technisch ga je vast nog veel tips krijgen. De zinnen zijn te lang en je verhaal opdelen in alinea's maakt het leesbaarder.

Laat onverlet, dat ik het een leuk verhaal vind en ik heb het met plezier gelezen.

Grtz,
Taco

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bastiaan, welkom op het forum. Je beschrijft een mooie herinnering en de kracht die het hebben van een huisdier heeft. De lange zinnen die Taco noemt, vind ik persoonlijk wel meevallen. Het is vooral de eerste zin die ik wat lang vindt.
Je verhaal opdelen in alinea's is wel een goede tip. Het leest nu als een blok tekst.
Kijk ook eens naar de andere verhalen, dan zie je het verschil.
Verder met plezier gelezen.

Zoals vrijwel iedere dag op dit tijdstip wandel ik samen met mijn hond Takkie het pad af de woonwijk uit om vervolgens de hol op te lopen en aan de andere kant van de dijk weer naar beneden te gaan, waar we in een andere wereld belanden.  ---> Dit is een vrij lange zin. Misschien kun je er twee van maken. Wat is "de hol oplopen"?

En voor even ben ik één met de natuur.  ---> Beginnen met "En" vind ik persoonlijk niet zo mooi. Het kan wel, maar hier zou de zin prima zonder kunnen. Voor even ben ik één met de natuur.

Takkies leervermogen is beperkt en gelukkig maar! Takkie heeft mij gered.  -->  Doordat je alles achter elkaar hebt geschreven, lezen deze zinnen een beetje vreemd. Het leest nu alsof de eerste zin iets zegt over de zin die erna komt, terwijl het niets met elkaar te maken heeft. Ik zou na "... en gelukkig maar" een witregel plaatsen en met "Takkie heeft mij gered" een nieuwe alinea beginnen.

Hij en ik zijn onafscheidelijk. Ik ben zijn baasje. ---> ik zou dit iets meer uitschrijven. Voor mijn gevoel sluit de zin die hierna komt dan beter aan. Bijvoorbeeld: 
Hij en ik zijn onafscheidelijk. Ik ben zijn baasje en hij volgt mij. Regelmatig moet ik terugdenken aan die tijd ....

Lid sinds

10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor je uitgebreide commentaar, Fief! Zeker bruikbare tips.  De 'hol' is een Rotterdamse uitdrukking voor een kleine heuvel. 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bastiaan, ik las je verhaal graag; mooie natuurbeschrijving en een hoofdrol voor je hond. Ben het wel eens met de opmerkingen van Taco en Fief; ze komen de leesbaarheid ten goede. Los daarvan vind ik het een geslaagde eerste bijdrage op dit forum. 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Welkom op het forum Bastiaan. Wat ook fijn zou zijn is dat je de commentaren van de collega schrijvers toepast in je tekst. Als je die zelf terug opent staat er een 'bewerkingstab'. 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bastiaan, het aanpassen van een tekst wordt niet altijd gedaan en is ook zeker niet verplicht. Het voordeel als je het wel doet, is dat je kunt toetsen of het inderdaad een verbetering is. Het is in ieder geval wel weer een uitdaging om met je tekst aan de gang te gaan.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed gedaan, leest inderdaad beter. 
Tip: zet achter je titel tussen haakjes "herschrijf" of "v2" of zoiets. Dan weten de lezers dat er aanpassingen zijn gedaan en dan wordt je verhaal sneller een tweede keer gelezen.
 

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Bastiaan, nog een kleine praktische suggestie: als je een verhaal plaatst op dit forum, kun je in het daarvoor bestemde scherm in de veld 'Titel' de titel van jouw verhaal invullen, voorafgegaan door het nummer van de opdracht met een #. In jouw geval dus: '#463 Wie laat wie nu uit?' Het thema van de opdracht hoef je daar niet bij te vermelden. In het veld 'Tekst' hoef je ook niet de titel te herhalen, je kunt daar meteen met de tekst beginnen. 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik bedoelde dus ook de  toevoeging "herschrijf" in de titelbalk te zetten. Die verschijnt namelijk in het overzicht. 

 

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie lange zinnen die het verhaal een stijl geven. De een houdt van lange zinnen en de andere niet. Vaak wordt gemeten of een tekst literair is door te kijken naar de lengte van zinnen. Lange zinnen zou meer literair zijn en dat zijn zinnen boven 13 woorden. Een afwisseling tussen lang en kort wordt vaak gewaardeerd. Ga zo door!