Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#468 - Tussen citaat en creatie

Op het nachtkastje lag, verlicht door het schijnsel van een schemerlamp, een verweerd dagboek. Op de omslag stond: 'Blijf hongerig, blijf dwaas.' Dat zei Steve Jobs ooit. Laura, een vrouw met zilveren lokken en een bril met dikke ronde glazen alsof het de vorm van haar bipsen voorspelde, nam het dagboek iedere avond ter hand.

In het café waar ze vaak schreef, sprak een jonge man haar aan. 'Wat schrijft u?'

Laura glimlachte. 'Mijn avonturen. Elke dag doe ik iets dwaas.' Ze toonde de omslag als was het Jezus die het schreef. 'Het houdt me jong en fris.'

De jongeman lachte. 'Wat was vandaag uw dwaasheid?'

Ze bloosde even. 'Ik heb een tatoeage laten zetten. Een vlindertje, hier, op mijn bips.' Ze trok haar rok wat lager.

'Wow,' zei hij. 'Je hebt nog veel plaats over. Andere avonturen?'

Ze vertelde over hoe ze een Prosciutto Fungi bestelde op de trein en de bezorger de trein bleef achtervolgen, hoe ze haar vuile soutiens naar zichzelf postte en de postbode flauwviel nadat ze het aan de voordeur aantrok, hoe ze een uur in de rij aanschoof aan het gemeentehuis en als het haar beurt was, haar hoofd tegen de balie ramde tot haar neus bloedde en schreeuwde: 'Wat een gemeen tehuis!' Ze vertelde de jongeman zelfs over een stand-up comedy-optreden waar ze rotte tomaten naar het publiek smeet.

'Je bent geweldig! Is het niet vermoeiend, elke dag zo leven?”

Laura zuchtte. 'Soms.' De blauwe ogen van de jongeman herinnerden haar aan die keer dat ze in het zwembad urineerde. 'Ik pieker nu over wat ik morgen ga doen.'

Die avond, voelde ze de zwaarte, als een last, die dwang om elke dag iets nieuws te proberen. Ze besloot naar het café te gaan, op zoek naar inspiratie.

Daar zat de jongeman opnieuw, nu met een gitaar naast zich. Hij zag Laura en wenkte haar. 'Kom, doe iets dwaas en zing met me. Op het toilet!'

Laura lachte. 'Ik kan niet zingen!'

'Maakt het nog dwazer,' zei hij met een knipoog.

Ze nam de uitdaging aan. Samen zongen ze, vals en uit de maat, maar met zoveel plezier dat het hele café meedeed. Het was magisch.

Zes maanden later bleek tijdens een routinecontrole dat ze zwanger was.

'Blijf hongerig, blijf dwaas,' zuchtte ze en wist plotsklaps waarom ze de laatste maanden zoveel pizza’s vrat.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, 

Leuk gevonden! Jij/ je personage vinden dingen om te doen die (inderdaad) de schwung in het leven houden, maar ook dingen die inderdaad echt dwaas zijn. Dat maakt de, leuke bizarre toon compleet. Die wordt nog versterkt door het feit dat je personage meent dat iedere dag te moeten doen, in plaats van elke week of maand. 

Daarom is het ook geen verrassing dat ze door al die gekkigheid/ losbandigheid zwanger raakt. Al lijkt me zes maanden wel een lange tijd om daarachter te komen, routinecontrole of niet. 

Een leuk verhaal om je eens lekker over alle bizarre dingen in het leven te kunnen verbazen. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Tonie, heerlijke dwaasheid, en slapstick is de woordgrap van het toneel! Meisjes en vrouwen worden zo snel zwanger... Ben je met zoveel dwaasheid nou wel of niet baas in eigen buik? Was dit wel autonome, vrije dwaasheid? Hoeft dat eigenlijk? Ook wel dagelijks dwaas om een halfjaar totaal niet aan je zwangerschap te denken, tot die buik echt niet meer van de pizza's kan zijn, want die hebben geen voetjes. Ging het je om de abortuswetgeving op iets van 24 weken?

Lid sinds

1 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ze zal toch wel een vermoeden hebben gehad dat ze zwanger was? Hoop dat ze weet wie de vader is. Met plezier gelezen.

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Tony, goed verhaal. Vooral hongerig en dwaas blijven. Met veel plezier gelezen.

Ze nam de uitdaging aan. Samen zongen ze, vals en uit de maat, maar met zoveel plezier dat het hele café meedeed. Het was magisch.

Ze wordt uitgedaagd om met hem te zingen op het toilet. Deed het hele café daar mee? Dan wordt het nog een zoektocht naar de vader van het kind.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Die bril met confituurpotglazen hebben niets met leeftijd te maken, maar die zilveren lokken zullen dan toch een plixje geweest zijn want op een gezegende leeftijd nog zwanger geraken is eerder zeldzaam en na zes maanden is een abortus ook niet meer aan de orde, maar zegt het spreekwoord niet: 'Te willen samen zingen en blazen, dat is de daad van rechte dwazen.' 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Nadine: 6 maanden lijkt lang, maar als je elke dag wat dwaas doet, vliegt de tijd :)

@Kruidnagel: dankje heerlijke bedenkingen, en die abortuswet, das ook een ferme dwaasheid.

@Sif : preoccupatie enzo, als je elke dag wat nieuws wil verzinnen...

@Fief: het hele café deed mee! :)

@Gi: dankje! Je haar zilver verven was ook een dwaze ingeving...

 

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een uitdaging om hier iets over te zeggen. Ik mis het detail niet omdat het verhaal danig mijn aandacht vasthoudt, zonder in te zoomen op detail per se. Het gebeurt weleens dat een vrouw op hoge leeftijd zwanger raakt maar is zeer zeldzaam. Je komt ermee weg vanwege het absurde.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Coach Odile, leuke reactie maar dit verhaaltje had een andere opdracht dan het detail. :) Wat op zich natuurlijk slechts een detail is. Mooie wandeling!