Lid sinds

1 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#468 Elk nadeel heeft zijn voordeel

 

 

 

Oh nee, nu alweer ochtend? Wat had mij wakker gemaakt? Het belsignaal van mijn telefoon klonk steeds dringender. In het donker lichtte het scherm blauw op.
Mirjam kreunde en kwam half overeind. 'Wat is dit,verdomme? '
'Weet niet, 'antwoordde ik slaapdronken en drukte de telefoon aan.
'Harry, 'klonk het in paniek. 'Ben jij dat? '
'Natuurlijk, 'antwoordde ik nors.'Je belt toch op mijn nummer. Heb je enig idee hoe laat het is.'
'Wie is dat, ' vroeg Mirjam die slaperig in haar ogen wreef.
'Sorry, kerel. Er is stront aan de knikker. Ik had je echt niet gebeld als ik een andere keus had gehad. '
Ik gooide mijn benen over de rand van het bed en rilde toen mijn voeten de koude vloer raakten.
Geeuwend zei ik 'Zeg het maar. '
'We zitten met een situatie in het Midden Oosten. Thomson heeft zichzelf niet populair gemaakt bij de sjeik en nu heb ik iemand nodig om de boel vlot te trekken. Iemand zoals jij,een diplomaat, iemand van gewicht.'
'Met slijmen bereik je niets, Peters.'
Ik wierp een blik op de rood oplichtende cijfers van de wekker op het nachtkastje.
4.45
'Hoe laat vertrek het vliegtuig? '
'Er is een auto naar je onderweg, hij kan er over...' er was een moment stilte.'... twintig minuten zijn. '
Mirjam was al bezig kleding en pyjama's in een koffer te gooien. Ze keek me aan, vernauwde haar ogen tot spleetjes, kneep haar lippen samen en fronste haar wenkbrauwen.
'Je had me iets beloofd. '
Ze vergrootte de afstand tussen ons. 'Vanmiddag zouden we gaan winkelen op de Strip. '
Schuldbewust sloeg ik mijn ogen neer. 'Sorry liefje. Werk gaat voor. '
Beneden toeterde een auto.'Ik moet er vandoor. We houden contact.'
Een halve minuut later sloeg er een deur dicht.
Giechelend van opwinding pakte Mirjam haar telefoon en drukte een nummer in. Haar wangen waren rood en haar hart bonsde zo hard dat ze bang was dat het uit haar borstkas zou springen.
'Hij is weg... je gelooft het niet. Het werk belde net. '
Ze luisterde even.'Ik wacht hier op je, 'fluisterde ze ademloos.'En vanmiddag, dan..'
Mirjam liet een tevreden geluidje horen.'Daarom houd ik van je. Tot zo. '

Zuchtend liet ik me vallen in de comfortabele vliegtuigstoel en keek gelukzalig opzij.
'Bloedmooi, ' fluisterde ik.'Superintelligent, en superg... '
Ze kuste me lang en intens.
'Eigenlijk moest ik vandaag gaan winkelen met Mirjam, 'zei ik en keek in de ogen van mijn collega.
'Je weet wat ze zeggen,Harry. Ieder nadeel heeft zijn... '

Mirjam kreunde. Hij fluisterde in haar oor.'Ieder nadeel heeft zijn voordeel, liefje. '

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi schrijvenisfijn, 

Je hebt een origineel verhaal bedacht! Twee echtelieden met elk een minnaar die op hetzelfde moment gezien kunnen worden. Ik heb je verhaal wel meer dan eens moeten lezen om te snappen wie wie was en over wie op dat moment werd geschreven. Iets meer witregels zouden hier helpen. Ook zou ik overwegen om niet het ik-, maar het hij-perspectief te gebruiken. 

Maar verder: leuke uitwerking en een goed gebruik van een clichémotto dat je goed naar je eigen hand hebt gezet. 

Mooi gedaan!

Groet,

Nadine

Lid sinds

9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Schrijvenisfijn, ik ben het eens met Nadine en dat is ook mijn enige opmerking: kies het derde-persoonsperspectief, want die 1e-3e persoonsswitch verwarde mij ook. Wel zou het echte clichémotto zijn op zijn Cruijffiaans: "Elk nadeel hep ze voordeel". Ere wie ere toekomt tenslotte :). Leuke twist bracht je ons.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Af en toe verwarrend, maar wel een goed gevonden verhaal. Ik sluit me aan bij de reeds gegeven feedback. Met witregels en schrijven vanuit een ander perspectief kun je hier al veel van oplossen, denk ik.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schrijvenisfijn, mooi dubbelspel. Ik sluit me aan bij de voorgaande opmerkingen. Ook het zetten van spaties waar ze horen en ze weglaten waar ze niet horen verhoogt het leesplezier.