Welkom op het forum, Maaike. Dit is in ieder geval een originele uitvoering van de weekopdracht. Wat de vorm betreft zijn er best wat opmerkingen te maken, maar daarvoor ga je van andere collega's vast hulp krijgen.

Hoi Maaike, ook van mij een welkom. Altijd leuk nieuwe leden te zien. Voor jou was "Carpe diem" het motto om er een verhaal over te schrijven. Het idee vind ik mooi gevonden, maar ik mis in het verhaal waarom dit zo belangrijk voor Annelies is. Is er bijvoorbeeld iets gebeurd waardoor ze elke dag wil plukken? Tom maakt blijkbaar geïrriteerd de opmerking "Is dit er weer één in het kader van carpe diem?" Wat heeft ze nog meer gedaan? Ik word als lezer nu nog niet helemaal in het verhaal getrokken. 
Het is ook niet helemaal duidelijk vanuit welk perspectief je schrijft. Je begint met Annelies, maar de rest van het verhaal is duidelijk vanuit Tom geschreven. Ik zou het bij één gezichtspunt houden. 
Maar ik wil je niet ontmoedigen. Ik vind je verhaal mooi gevonden, zeker de twist op het eind vind ik wel leuk. Ik kijk uit naar een volgende bijdrage. Kijk ook eens naar de andere verhalen en de commentaren die erbij staan. Daar steek je ook veel van op.

In je verhaal schrijf je erg vaak de namen van de hoofdpersonen. Als het duidelijk is om wie het gaat en wie het zegt, kun je ook variëren met hij en zij. Zeker in een kort verhaal wordt het snel langdradig om de namen steeds opnieuw te lezen. 

Het verhaal zelf verdient grammaticaal nog wel de nodige aandacht. Hier en daar ontbreken punten, komma's en aanhalingstekens. Sommige zinnen zouden ook strakker geschreven kunnen worden, dan leest het vlotter. Meestal kun je je tekst beter even laten liggen en het later nog eens hardop voor jezelf overlezen. Dan vallen je dat soort dingen beter op. 

Het is stil in huize van Dijkhoven.  ---> als "van" nog bij de naam hoort, moet het zijn: huize Van Dijkhoven. Anders mag "van" weggelaten worden.

Tom zucht ‘Ann, zet dat ding uit, het is midden in de nacht’ en draait zich weer om.  ---> achter zucht hoort een dubbele punt, achter nacht nog een komma.
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

fluistert Annelies opgewonden ‘en deze keer ga ik dat niet missen!’. ---> de punt hoeft niet meer, maar achter opgewonden hoort nog een komma.

Terwijl Annelies nog bij aan het komen is  ---> dit leest niet lekker. Beter: 
Terwijl Annelies nog aan het bijkomen is 

 ... paar uur vallende sterren kijken is Tom al een tijdje beneden. ---> tussen werkwoorden die niet bij elkaar horen, is het voor de leesbaarheid beter een komma te zetten, dus tussen kijken en is.

‘Maar waar gaan we dan heen Tom?’ ---> Vóór Tom hoort nog een komma.

‘Zet jij de parkeermeter even aan dan?’ terwijl Tom nog even snel kijkt welke kant ze ook alweer op moeten lopen.  ---> hier schrijf je twee keer "even" kort achter elkaar.. Even is een woord dat je in dit geval weg kunt laten, zeker in de tweede zin. "even snel" is dubbelop. "ook alweer" voegt niets toe.
De zin klopt op deze manier grammaticaal niet en je kunt het strakker schrijven. Bijvoorbeeld: 
‘Zet jij de parkeermeter aan?’ vraagt Tom terwijl hij checkt  welke kant ze op moeten. 

 tattoo shop ---> tattooshop

... met een grote grijns ‘pluk de dag toch schat? Tijd om het in de praktijk te brengen!’.  --> achter grijns hoort nog een dubbele punt en achter dag hoort nog een komma.

Dag Maaike, ook jij welkom op t forum, dank voor je bijdrage. Fief kiest de grammaticale analyse. Ik houd het bij twee opmerkingen over je verhaal. Ik mis niet de introductie van het "Carpe Diem", die Fief noemt. Toms reactie is heel duidelijk, dat hij daarvan baalt of het niet snapt. De jurkgedachte van Annelies kun je wel achterwege laten, want als je die jurk zulke aandacht geeft, moet-ie later echt ergens een rol krijgen. Of de warmte die ermee samenhangt. Ik kreeg ooit van good old John Leddy na een voorlezing advies hieromtrend en hij had gelijk 😊

Ik raakte in verwarring bij "Terwijl Annelies nog aan het bijkomen is". Dat is een tijdsprong die snel en onduidelijk komt. Vraagt energie van mij om die sprong te vatten en daar kun je beter een paar woorden voor toevoegen: " Drie uur later was Annelies nog aan het bijkomen..." enzovoort. Ik zie graag je volgende bijdrage!

Ik vind het een leuk verhaal, maar sluit me aan bij de reeds gegeven feedback. De namen mogen iets meer vervangen worden door hij/zij als duidelijk is over wie het gaat.
Verder kreeg ik ook ooit de tip dat alles wat je in een verhaal gebruikt een rol moet hebben. 

Hoi Maaike, 

Je hebt een leuk verhaal geschreven! Inderdaad is het zo dat vallende sterren onder 'Carpe Diem' kunnen vallen. En als de echtgenoot een beetje genoeg krijgt van die houding, is het cirkeltje aan het einde mooi rond. 

Je besteedt nu nog wel relatief veel woorden aan de kleine details die het verhaal niet per se maken of breken. Bijvoorbeeld of het warm genoeg is om een jurk aan te trekken. Het is niet zo dat je zulke details niet mee mag nemen, want soms zijn het de sfeermakers in een verhaal. Maar als je dat met veel details doet, kan de vaart uit het verhaal gaan.
Probeer te bedenken wat voor je personage belangrijk is en ga met die beleving mee. Het sterrenkijken is nu in een zin over, terwijl het wakker worden van de wekker meerdere regels in beslag neemt. 
Zie je dat contrast? 
Als je het verhaal zou willen herschrijven, probeer dan het gedeelte van het sterrenkijken wat groter te maken. Dan is het net iets logischer dat de echtgenoot het Carpe Diem ook echt een tattoo waard zou vinden. (Dan kan je hem nog steeds een regel of wat laten mopperen, natuurlijk :) )

Niet slecht gedaan, een kwestie van de focus verleggen. Het verhaal op zichzelf is leuk genoeg om bij betrokken te raken. 

Groet, 

Nadine