Tjonge, de hoofdpersoon moet zeker een schrijver zijn die enkel op zijn laptop, smartphone en andere elektrieke rommel schrijft dat hij niet meteen een dummy herkent en daarna ook niet de bedoeling raadt. Mooi contrast.

• Tussen kleur en maar  en papier en maar mag een komma.
• die ik al ken van op de schoolbanken > is dit een Vlaamse uitdrukking?

Ik merk dat ik wat ongeduldig werd tijdens het lezen. De clou is al snel duidelijk (het is idd een dummy), daarmee worden de andere alinea's gekeuvel over Facebook, de creatieve vriend (wiens creativiteit wel meevalt) en de verbazing van het doorbladeren. Dat de dummy niet herkend wordt, voelt voor mij dus onrealistisch.

Hoi Gi, ik vind het een mooi beschreven verhaal. Ik kan me voorstellen dat je als ontvanger niet meteen doorhebt waarom je een notitieboek toegestuurd krijgt. Alleen je beschrijft het als een boek en dat je het vreemd vind dat het lege pagina's zijn, terwijl het duidelijk is dat het om een notitieboek gaat. De gedachte van de vriend bij het sturen van dit cadeau vind ik wel mooi. Al met al graag gelezen.

met een harde dieprode kaft. ---> is het de dieprode kleur hard of de kaft? In het tweede geval zou ik een komma achter harde zetten.

die ik al ken van op de schoolbanken ---> "van op" is waarop ik haak in deze zin. Ik denk dat Musonius dat ook bedoelt. In het Nederlands zeggen wij: die ik al ken vanaf de schoolbanken. Of: die ik al ken sinds de schoolbanken.

Precies. Wat Fief zegt over de schoolbanken, bedoelde ik inderdaad 

Wat 'harde dieprode kaft' betreft: als 'hard' op 'dieprood' sloeg, had er 'hard dieprode kaft' gestaan.

https://www.vlaanderen.be/team-taaladvies/taaladviezen/vanaf-vanop-vanuit

Ik sluit me aan bij Raymond. Voor mij leek het ook vrij snel duidelijk dat het om een notitieboek ging, wat mij geen gek cadeau lijkt. Ik snap daarom ook niet helemaal wat er zo 'creatief' is aan de vriend die het geeft.

Ik heb wel moeten grinniken om

Hij is een van de weinigen die reageren op mijn verhaaltjes die ik schrijf  en soms deel op Facebook. Dat is niet verwonderlijk, want op mijn FB pagina staan amper tien friends vermeld.

 Verder leest het vlot en details als 'Hagelwit, neen, iets gelig wit papier...' maken dat je het wel voor je ziet.

Ik vind hem dit keer ook wat lastig. Je schrijft in je kenmerkende eigen stijl, die ik steeds beter weet te waarderen, maar in deze bijdrage blijft het voor mij iets teveel kabbelen en is de clou op het kaartje wat te weinig uitsmijter of een ander inzicht gever.

Het verhaal leest vlot en ik kom ook wel mee 'in het hoofd' van de hoofdpersoon, maar het laat me - om in het thema te blijven - ook wat leeg achter.

Wel een mooie vriendschap overigens.

Goed geschreven op zijn Gi's! Complimenten.

De inhoud van het verhaal is (voor mij) wat 'braafjes', bijna zo lief dat het zo iets is van: "wat goed voor jou dat jij zo een geweldige lieve complementeuze vriend uit Canada hebt die nog postpakketjes stuurt! Maar wat heb ik daarmee te maken? Buiten dat ik zo geen vriend heb?" :)

BGC!

GG!

Lief verhaal en er zit best wel een onderhuidse spanning in. Bijvoorbeeld door ons mee te delen dat hij maar weinig vrienden heeft op Facebook. En dan die ene wip of twee wippen? Dat zet me aan het denken als lezer.