Het was 1997 en in Triento vond de 4e editie van de schrijversbijeenkomst plaats. Schrijvers van over de hele wereld kwamen dan speciaal naar daar voor dezelfde reden, en dat was om hun nieuwste boek of nieuwe schrijfproject voor te stellen. En één van deze grote namen onder de beroemde schrijvers was Mia Belloni. Ze was één van de grote namen op dit affiche. De reden dat ze naar daar zou reizen was om haar net gepubliceerde boek aan het grote publiek voor te stellen en ook te vertellen dat ze rond deze periode een nieuw boek wilde uitbrengen. Het nieuwe boek zou haar 50ste boek zijn dat ze ging uitbrengen, althans dat was toch haar bedoeling. 

schrijven was haar grootste passie. En hoewel Mia met heel veel passie was begonnen met schrijven zat ze vast, ze had geen inspiratie meer en wist niet wat ze kon doen. Mia had een groot probleem en dat probleem was dat ze writer’s block een grote nachtmerrie was voor elke grote en beroemde schrijver.

Daarom had mevrouw Belloni een idee, ze wilde een rondreis maken door de mooiste plaatsjes in Italië voordat de bijeenkomst plaatsvond. Haar eerste stop van deze rondreis zou Milaan zijn en eindigen zou ze doen in Triento. Ze zag heel veel dingen waarvan ze het gedacht kreeg dat ze hier wel inspiratie uit kon halen.

Maar tot haar grote verdriet kwam er helaas helemaal niks in haar op. Toen ze drie dagen later aankwam in Triento haar eindbestemming liep ze door hele smalle straatjes naar het dorpspleintje wat verderop, eens op het plein keek ze vol verbazing rond zich heen en was verwonderd hoe mooi deze plaats was. Ze ging ergens op een gezellig terrasje zitten en bestelde wat te drinken en nam haar schrijfspullen, ze begon met schrijven en voor ze het wist was haar verhaal voor haar 50ste boek helemaal afgewerkt en klaar om te publiceren en het boek uit te brengen. 

De volgende dag op de bijeenkomst stelde ze met grote trots haar twee laatste nieuwe boeken voor en vertelde ze het verhaal van haar inspiratie.