Mooie titel Hadeke. Het seizoen benadrukt nog eens de situatie waarin de HP zich verkeert. Uit elkaar of overleden. Ik denk het eerste. Al geeft het laatste vers de indruk dat er moord gepleegd is.

Persoonlijk zou ik alleen in de eerste regel ook in tegenwoordige tijd blijven: Vandaag begint de dag al grauw.

Hadeke,

Fijne cadans, Jambische en trocheïsche verzen wisselen elkaar weliswaar onregelmatig af, maar het is metrisch dik in orde. 
Hoewel er geen sprake is van zuiver volrijm, pas je wel mooi alliteratie, assonantie en acconsonantie toe.
Mooie strofebouw. Elke strofe heeft een eigen identiteit en hebben een begin en een eind.

Inhoudelijk heb ik wel wat puntjes: de eerste strofe vind ik mooi, maar al spoedig raakte ik de draad kwijt. Jascha zette me - denk ik - op het juiste spoor, al heb ik het vermoeden dat zijn tweede theorie klopt en en sprake is van moord. Als dit daadwerkelijk het geval is, mag dit duidelijker. Zeker als het een lied betreft, want dan hebben luisteraars geen tijd om lang bij woorden stil te staan.
De derde strofe begint schitterend met Zoals het blad vond ik ook geen / houvast in dit kil seizoen - al zou ik er een herfst- of boomblad van maken - , maar je eindigt met abracadabra. Het zou mooier zijn als je tegenover de poëtische zin weer een 'aardsere' beschrijving over de situatie plaatst.

Je eindigt strofe 1 en 2 met 'weg'. Dat functioneert prachtig als refrein. Het zou mooi zijn als je dit in strofe 4 terug laat keren.

Of het echt over een herfstdip gaat, vraag ik mij af, maar met wat aanpassingen kan dit een mooi lied worden.

De dichtcoach

Hallo Hadeke, heel mooi gedicht. Voor mij is het duidelijk dat het om een moord gaat.

Ik vind het juist zalig veelduidig. Het zijn de liedjes die mij de ruimte laten om telkens terug te keren met nieuwe interpretaties waar ik jaren naar kan luisteren. Ik ben het dan ook niet eens met Musonius dat een liedtekst duidelijk zou moeten zijn. Voor de radio misschien, maar wie luistert daar tegenwoordig nog naar?

Het vallende blad vind ik een prachtige metafoor voor de vergankelijkheid van verbinding. Dat lijkt onvermijdelijk, maar toch lees ik iets van spijt of angst daarvoor. Och, ik weet het eigenlijk ook niet, maar daardoor waardeer ik het des te meer.

Hadeke,

Je eerste versie was goed en vraagt slechts wat kleine aanpassingen.

• Schrap het woordje 'nog' in 2:3
• Geef een aardse, prozaïsche vertaling van het poëtische begin in strofe 3. Dit heb je in je aangepaste versie goed gezien, maar wellicht kan het wat sterker: jij (de 'jij' in het lied) zoekt toenadering, maar zij slaat/stoot deze af.
• Jascha tipte al tt in 1:1. Ik denk dat het lied sterker wordt door alles in tt te plaatsen. Probeer het eens.
• Er zijn slechts kleine wijzigingen nodig om de clou in strofe 4 helder te maken, bv:

Duister volgt er straks na grauw
voor jou breekt nooit de lente aan.
Als men jouw koude lichaam vindt,
ben ik al vele mijlen weg.

In de 1:3 heb je het over lichaam warm. Koude lichaam in 4:3 contrasteert en refreint mooi.

Nog even over 4:1: ik vraag mij af of volgt na geen contaminatie is van volgt en komt na. Misschien beter om volgt op of komt na gebruiken?
Er is een metrisch opvulwoordje. Dat kun je voor dit doel gebruiken, maar als er een mogelijkheid is om dit weg te werken, zou ik dit altijd doen, In dit geval is dat eenvoudig te doen door duister te vervangen voor duisternis.

Kun je hier iets mee?

@Mespunt:

Ik vind het juist zalig veelduidig. Het zijn de liedjes die mij de ruimte laten om telkens terug te keren met nieuwe interpretaties waar ik jaren naar kan luisteren. Ik ben het dan ook niet eens met Musonius dat een liedtekst duidelijk zou moeten zijn.

Dat kan, maar hier is sprake van een tekst die naar een clou toewerkt en een verhaal dat de schrijver wil vertellen. Dat moet helder zijn. Het is iets anders dan een lied vol poëtische zinnen waar je op weg kunt dromen.

Hadeke, erg fraai. Zeer graag gelezen.

Eén ding: ik las al een eerdere versie en zie je werk in je latere versies. Ik geef 100% de voorkeur aan een laatste strofe met iets als "als jij daar ooit gevonden wordt" ipv het koude lichaam. Juist de ruimte die je mij dan laat als lezer, vind ik prachtig, zie de interpretatieverschillen. Het "koude lichaam" is mij te plastisch, morbide bijna.

Ik vind het prachtig! In zo'n verstilde sfeer een drama geweven. Graag gelezen

De moord in het in gedicht! Dat is een donker kantje van de herfst dat ik niet zag aankomen, heerlijk!