Wat kan de romanschrijver van de tekstschrijver leren?

Het is algemeen bekend dat er een wereld van verschil is tussen tekstschrijvers en romanschrijvers. Toch kunnen romanschrijvers leren van de methodes die tekstschrijvers hanteren.1.       Breng je boodschap over

Veel schrijvers maken zich schuldig aan het fenomeen ‘mooischrijverij’. Door meer woorden te gebruiken dan noodzakelijk is, zou een fragment kleurrijker en geladen met emotie worden. Maar vergis je niet: mooischrijverij werkt averechts. De tekst wordt langdradig en vaag, wat de boodschap van de scène teniet doet.

Wat is het doel van een roman? Een verhaal vertellen dat iemand vastgrijpt en niet meer loslaat tot het laatste woord. Een tekstschrijver deelt dit doel, zij het in een aanzienlijk kortere tekst. Bedenk welke boodschap je aan de lezer wil overbrengen. Maak dat je prioriteit. Experimenteer met zinsconstructies; soms is een grammaticaal incorrecte zin helderder dan een correcte zin.

2.       Schrijven is schrappen

Een ander punt waar schrijvers zich vaak op betrappen, is dat ze zoveel mogelijk woorden proberen te schrijven. Kwantiteit staat echter lang niet altijd  gelijk aan kwaliteit. Daarnaast schrikt een roman van zeshonderd pagina’s lezers af, tenzij ze bekend zijn met de auteur.

Als je in een schrijfsessie tweeduizend woorden schrijft, dan kun je er vanuit gaan dat je er vijfhonderd tot duizend van kunt schrappen. Tekstschrijvers doen dit constant, maar dan met kortere teksten. Als elk woord telt, zal elk woord ook beter aankomen bij de lezer. Voor romans geldt dit net zo. Oefen dit door telkens je werk te herlezen na een schrijfsessie. Staan er overbodige woorden in? Schrappen. Voordat je het weet is je stuk twee keer zo kort en twee keer zo goed.

3.       Zelfdiscipline

Eén van de belangrijkste taken van een tekstschrijver is, logischerwijs, het bedenken van de tekst. Dit kost meer tijd en moeite dan je in eerste instantie zou denken. Veel tekstschrijvers nemen de tijd om even niks anders te doen dan denken. Inspiratie komt immers niet uit de lucht vallen, zeker niet als je met deadlines werkt.

Hoewel romanschrijvers zich vaak afhankelijk voelen van inspiratiemomenten, is niks minder waar. Zelfdiscipline is een belangrijk onderdeel van schrijven. Ook al voelt het aan alsof je niks van waarde produceert, blijf zitten en schrijf. Na verloop van tijd zal de creativiteit weer gaan stromen. Uiteindelijk is en blijft brainstormen een groot onderdeel van schrijven.

Door: Reinoud Schaatsbergen