Een afkorting als naam

Mooi vind ik het niet, hoewel ik niet goed kan aanduiden waarom niet. Heeft het een functie, de afkorting, is zijn naam een geheim? Of gaat het om de klank? Kan hij dan niet gewoon opa Es heten?

Ik vind dat het wel kan. Kinderen (en hun ouders) geven hun opa en oma vaak bijnamen om de opa en oma van moederskant te onderscheiden van die aan vaderskant (als die allemaal nog in leven zijn). Zo ken ik een opa en oma Bos (wonen in het bos) en een opa Voort (de achternaam Van der Voort was te moeilijk). Zo bezien kan Opa S toch gewoon een simpele kinderlijke afkorting zijn van een moeilijke voor- of achternaam. Als schrijfwijze zou ik er dan gewoon opa Es van maken. Succes met opa S!

Ik vind het wel origineel: Opa S. Daar kun je ook nog op allerlei manieren mee spelen.

Ik heb praktisch mijn hele jeugd gedacht dat mijn overoma mevrouw Appelscha heette, omdat we haar altijd oma Appelscha noemden, tot ik erachter kwam dat het plaatsje waar ze woonde Appelscha heette en dat haar achternaam Smit was. :) Opa's en oma's kunnen allerlei bijnamen krijgen. Een letter is echter wel een beetje ongebruikelijk, heb ik het idee, wat ik schrijf en wat Zjaan schrijft is gebruikelijker. Onze kinderen noemen hun oma's oma huppeldepup, waarbij ze in plaats van huppeldepup de voornaam zeggen. Maar mijn moeder wordt door de kinderen van mijn broer altijd 'oma bus' genoemd, omdat ze altijd met de bus komt.

Ik vind het ook gewoon kunnen. Alleen zou ik wel een punt achter die S zetten, maar dat is voor iedereen persoonlijk denk ik.

Ik vind het echt leuk. Daar kan je heel veel mee. (Zelf zie ik het krantenbericht al voor me: De 94-jarige Opa S. uit A. (N.-H.) is aangehouden en verblijft in het huis van bewaring te H. (N.-H.) in verband met de geruchtmakende rollatormoorden. Opa S.'s advocaat, de bekende pleiter Bram M. (64) vraagt onmiddellijke invrijheidsstelling, omdat de getuigenis van Oma S.-H. (97) ook uit A. (N.-H.) twijfelachtig zou zijn. "Wat zij zelf gezien zou hebben, uit haar apartement op 6 hoog, wordt ook door Pearl en de heer Hans A. sterk betwijfeld." Want... Excusé, ik zit helemaal naast het onderwerp. Pardon!)

(Altijd even lachen, R. :) Leuk verhaal!) <--- Back tot the topic. :thumbsup: Opa S. Niemand wist wat die S betekende. Opa Stil? Maar Opa was nooit Stil. Opa mopperde altijd van: 'Shhh...', maar dan legde Oma S Snel haar hand op zijn arm. 'Sttt!' deed ze met getuite lippen. 'S toch!'

Bedankt voor de reacties. Ik heb ontzettend gelachen om je krantenbericht, Ros. :p MarrieJeanne: Dat was inderdaad zo ongeveer de strekking waar ik heen wilde ja :)

Mijn neefjes en nichtjes hebben allemaal van die rare opa's Opa Frankrijk - Opa Flat - er was een Oma Veere enz.

De moeder van David S is een boek van Yvonne Keuls. Dus daar ook alleen de S.

Mijn neefjes en nichtjes hadden een Opa Bomen. Hij was namelijk klompenmaker en er lagen altijd stapels bomen waar je op kon spelen. Kinderen geven opa's rare namen soms. Maar ik heb het iedee dat je het meer voor het rijm doet dan voor wat anders. In een vorig topic schreef je toch dat je was afgestapt van het rijm omdat het te dwingend was?

"Iemand moest Joseph K. belasterd hebben, want zonder dat hij iets kwaads gedaan had, werd hij op een ochtend gearresteerd". Ich ruhe meine Sache :D

Ik word altijd kleine oma genoemd omdat ik klein ben zo word ik onderscheiden van de andere oma.

"Iemand moest Joseph K. belasterd hebben, want zonder dat hij iets kwaads gedaan had, werd hij op een ochtend gearresteerd".

Even tussendoor: wat een sterke alwetende verteller! :thumbsup:

@ Zjors, ja dat heb ik ook gelezen. Het was misschien een kleine inzinking? @ Eversleeping: volgens mij kan je eender wat gebruken, 'opa S' lijkt best een leuke naam.

Ik word altijd kleine oma genoemd omdat ik klein ben zo word ik onderscheiden van de andere oma.

Ik had ook een kleine oma :D En een grote oma :) En een pake. En dat was het want mijn andere opa was al dood voor ik geboren werd.

@ Marriejeanne, ja die K kon er wat van.., die wist alles...

Ik vind het erg grappig, opa S. Zijn de verhalen om voor te lezen, Eversleeping? Kinderen die zelf leren lezen, zullen namelijk de S. niet uitspreken als "es" maar als "'sss". (OT: ik had een grote opa en een kleine, en een grote oma en een kleine. De grote opa was getrouwd met de kleine oma en de kleine opa met de grote oma. :D)

Wij noem(d)en opa en oma altijd bij hun achternaam. Opa en oma K., en opa en oma van R., tot opa van R. overleefd en het 'opa en oma' en gewoon 'oma' werd. Alleen als er een oma belt wordt er nu nog de achternaam genoemd.

Ik noemde mijn overgrootmoeder altijd "oma-oma", maar waarom weet ik niet zo goed meer. Verder heb ik een hele periode gehad dat ik mijn opa en oma noemde met de plaatsnaam erachter, dus bijvoorbeeld opa Eindhoven. Doe ik nu al een hele tijd niet meer, uiteraard. Nu zeg ik gewoon de achternaam vóluit. Maar wel erg leuk dat je het op een letter wilt houden. Eventueel kun je er ook een bijnaam aan geven, dat is ook altijd erg leuk, die kinderlogica :P

Ik noemde mijn oma's en opa bij hun achternaam :) Een vriendinnetje van mij had opa en oma Ver weg (ze woonden ver weg) en opa en oma Dichtbij :D

Whaha, Droomz, dat is nog eens een vinding. Opa en oma Ver Weg... hihi.

De vader en moeder van mijn moeder wilden geen opa en oma heten, dat klonk zo oud. Dus noemden we ze nonna en nonno (Italiaans voor opa en oma). En de andere opa en oma waren opa en oma Boxtel, of meer algemeen: de Boxtelse familie (aangezien ze daar zo ongeveer allemaal wonen).

Mijn kinderen hebben ook een opa en oma ver weg en dichtbij. Na wat verhuizingen klopte het even niet meer, maar nu weer wel. Ik had een oma Wallie (zo heette haar hond). Later werd dat grote oma en kleine oma.