Deel 2
Nu ben ik bezig met deel 2. In deel 1 gaat er op het einde iemand dood, en in deel 2 begint het bij de begrafenis van diegene. Mijn hoofdpersonage denkt er de hele tijd aan in deel 2. Maar is dat niet irritant? Want de lezers die deel 1 niet lazen lijkt me dat best irritant. Had ik tenminste toen ik een deel 2 las, die hoofdpersoon was de hele tijd bezig met het denken aan zijn overleden vriendin. Of kan ik beter beginnen met de begrafenis (introductie van personages enzo) en dan het moment waarop het eingelijke boek begint uit te stellen, zodat de ikpersoon er een beetje overheen is en niet telkens aan het doodgegane personage denkt?

Als de doodgegegane persoon nog een functie heeft in deel 2, lijken me de gedachtes van je hoofdpersoon wel een goed middel voor de rode draad in het verhaal. Maar als het verder geen functie heeft, kan het vervelend worden. lijkt me.
13 december 2007 - 10:04

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het is toch niet jouw probleem dat je lezers deel een niet gelezen hebben? Ik vind het altijd schijtirritant als in deel twee (of drie, of...) er nog dingen uitgelegd worden in een soort samenvatting voor het geval je niet meer weet wat er is gebeurd. Ja, dat weet ik al! Vertel het verhaal nou maar...
13 december 2007 - 17:15

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik weet niet of de doje nog een functie heeft in deel 2. Deel 2 vind ik nu een chaos, zo onduidelijk als wat :\\ Ik laat het nog even liggen. Tot ik duidelijk weet wat ik ermee moet. Eerst mijn drie andere boeken-in-wording :nod:
14 december 2007 - 11:20