#494 In de kleine winst …

…, zo luidde het opschrift van opa’s winkeltje. Eerst kon je je vergapen aan twee grote uitstalramen, links met allerhande gerief, rechts met het mooiste speelgoed. Bij het openen van de eerste deur klonk een luide bel.  Dan hoorde je het gerinkel van de volumineuze sleutelbos en werd de tweede deur geopend. Die was er voor de veiligheid.

Vroeger was dit een horecazaak met opschriften als Friture renommée en Chambres pour voyageurs. De toog van weleer was herschapen in een donkergroene toonbank waarop vitrines stonden waarin alle mogelijke spulletjes werden tentoongesteld. Op elke vitrine paste een ander sleuteltje. Binnen kwam je een vluchtige herinnering tegemoet aan sigarettenwalm en de geur van ossenwit. Aan het plafond hingen nog de oude ronde witte bistrolampen.

Postkaartenmolentjes toonden romantische wenskaartjes. Heimweevolle soldaten uit de nabijgelegen legerkazerne stuurden ze naar het thuisfront waar hun geliefden op hen wachtten. Onder glas lagen ornamenten en insignes voor legeruniformen, van sergeantstrepen tot generaalsterren. Ook zakmessen, scheergerei, souvenirs en zelfs ballonpennetjes waren uitgestald. In het speelgoedgedeelte lachten poppen je toe en speelde een opgewonden blikken aapje op zijn trommel, maar ‘geen mens die zich daaraan ergerde’.

Veel is inmiddels vergaan, maar opa’s winkeltje blijft in mijn gedachten bestaan.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, in Den Bosch staat een historisch pand dat De Kleine Winst heet, het voormalige woonhuis van Jeroen Bosch. Mooie herinnering aan het winkeltje van je opa.

maar ‘geen mens die zich daaraan ergerde’. --> waarom staat dit tussen ah-tekens?

wenskaartjes.Heimweevolle ---> spatie (sorry, IU in actie)

21 februari 2024 - 17:15

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Fief, wie weet was Bosch wel een inspiratiebron voor de naamkeuze. De ah-tekens staan er enkel om te verwijzen naar het gezelschapsspel (dat er ook te koop was, maar mijn woorden waren op om dat nog uitvoeriger uit te leggen).

21 februari 2024 - 17:27

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kruidnagel, dank voor de reactie. Deze uitbating lag in het centrum van het dorp dat Vlaanderen destijds liever arm dan rijk was. De legertop was in België ééntalig Frans en haast alle opschriften van de etablissementen waren Franstalig. In de tijd dat ook vrouwen werden toegelaten in het leger en de dienstplicht verdween, verdween ook de Franse overheersing en kreeg het winkeltje een Nederlandstalige benaming.

22 februari 2024 - 11:37

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zie het helemaal voor me, graag gelezen. Vooral deze zin: Postkaartenmolentjes toonden romantische wenskaartjes. Heimweevolle soldaten uit de nabijgelegen legerkazerne stuurden ze naar het thuisfront waar hun geliefden op hen wachtten.

25 februari 2024 - 13:14