Humor

Wat is het meest humoristische boek dat je gelezen hebt? Ik vraag dit omdat ik altijd de behoefte heb om in elk verhaal een stukje humor te beschrijven (soms vind men het zonde dat ik dat doe). Een humoristisch verhaal te schrijven lijkt me heerlijk. Daarom zoek ik boeken waarvan men zegt: dit is het voor mij. Ik zoek dus voorbeelden om erachter te komen waar de lezer van houdt. Niet dat ik hetzelfde zou schrijven, want dat kan en wil ik ook niet. Ik hoop dat ik nu meer duidelijkheid heb verschaft.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat is grappig, ik heb nog nooit boeken met humor gelezen.
Ik wil jouw boek graag lezen. Dat is volgens mij humor. En. Misschien wil ik niet naast je zitten als je boeken leest. Maar. Ik heb dan ook geen humor. Hoewel?
21 augustus 2013 - 22:16

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nee, helaas heb je geen gevoel voor humor, Yrret. Ik ook niet. Dat is dan ook de reden dat we beiden een keer zijn geband. :D Eerlijk gezegd verbaas ik me daar nog altijd over, maar dit terzijde. Ws. heb je nog nooit een boek van mij gelezen, Hilde. Een kans gemist. Hoewel ik wel moet toegeven dat ik de humor soms verborgen heb.
22 augustus 2013 - 1:51

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil jouw boek graag lezen. Dat is volgens mij humor.
Ja, zal ik er eens één schrijven?
Misschien wil ik niet naast je zitten als je boeken leest.
Als je me afleidt liever niet, nee. Maar je bent welkom als je stil kan zijn zoals behang.
Ws. heb je nog nooit een boek van mij gelezen, Hilde. Een kans gemist. Hoewel ik wel moet toegeven dat ik de humor soms verborgen heb.
Boeken zijn rare dingen Tja. Er zijn boeken die ik zoek, koop, in huis haal en op de vensterbank, de schoorsteenmantel of een kast leg. Dat is al best een weg afgelegd. Vanaf dan is het aan het boek om mij te vinden en in mijn handen te vallen precies op het moment dat ik het wil lezen. Soms vallen die momenten samen, vaak ook niet, en soms gebeurt een en ander in de bibliotheek.
22 augustus 2013 - 14:03

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Boeken zijn rare dingen er zijn boeken die ik zoek koop, in huis haal en op de vensterbank, de schoorsteenmantel of een kast leg dat is al best een weg afgelegd vanaf dan is het aan het boek om mij te vinden en in mijn handen te vallen, precies op het moment dat ik het wil lezen soms vallen die momenten samen vaak ook niet en soms gebeurt een en ander in de bibliotheek. Voordat Yrret het doet (want die heeft daar een handje van). Je schreef een gedicht.
22 augustus 2013 - 19:53

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat is het meest humoristische boek dat je gelezen hebt? Ik vraag dit omdat ik altijd de behoefte heb om in elk verhaal een stukje humor te beschrijven (soms vind men het zonde dat ik dat doe). Een humoristisch verhaal te schrijven lijkt me heerlijk. Daarom zoek ik boeken waarvan men zegt: dit is het voor mij. Ik zoek dus voorbeelden om erachter te komen waar de lezer van houdt. Niet dat ik hetzelfde zou schrijven, want dat kan en wil ik ook niet. Ik hoop dat ik nu meer duidelijkheid heb verschaft.
"De terugkeer van Bonanza" , Herman Brusselmans. Ongegeneerde banale humor. Je moet er uiteraard wel van houden, mijn vriendin vond het te plat.
22 augustus 2013 - 21:27

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil jouw boek graag lezen. Dat is volgens mij humor.
Ja, zal ik er eens één schrijven?
Mmm, OK dan. Een boek van twee bladzijden over een man die zich, in angst, achter jouw behang, heeft verscholen. En... hij is verliefd op jou. En... hij kan zich verplaatsen, achter het behang, naar elke ruimte, in jouw huis. En... als de man achter het behang is, is de Draak in de tuin niet aanwezig. Mag ook een gedicht zijn. Maar... zo 'los' ben je niet, denk ik. *uche*
23 augustus 2013 - 10:08

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
voor Yrret, een draak ;) van een gedicht ik schrijf je neer in een stroom van gedichten maar het stelpt niet ik leg wat woorden op dit vlies van arabesken maar je leest ze niet en ik schrijf je, ik schrijf je, ik schrijf je ik schrijf je mijn wereld in want je bent mijn muze terwijl ik dacht dat ik de jouwe was maar weet je liefje al wacht ik nog zo lang voor jou blijf ik de man achter het behang
23 augustus 2013 - 11:17

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een keer - lang geleden - las ik een boek - met nogal wat gedichten - ik herinner mij nog een enkele snipper van woorden - ik zag er geen humor in - tot deze zin. "En de behanger sprak tot God." Ik beweeg mij, sluit mijn ogen en zie de doorlopende lijn van je hals naar je knie de fraaie curve rond je taille een vragende, beval je De ruimte achter het behang ruikt muf jou kroontjes pijn beweegt zich traag en suf een golf in je wee een krampachtig verlangen naar twee Het boek heet: "De Arabesken behanger" Het gaat over een eenzame behanger die een eindeloos motief heeft gevonden waar God van in de war raakt. Even later besluit God een vrouw te maken voor die behanger. Maar... God doet dat op een moment dat hij in de war is. Als de vrouw de behanger ziet roept zei: "Ave Imperator, morituri te salutant," maar de eenzame behanger begrijpt dit natuurlijk niet. De behanger zegt: "Eva?"
23 augustus 2013 - 11:56