Ik had je verhaal (beide versies) al eerder gelezen maar nu op deze vrije ochtend hoop ik er iets zinnigs over te zeggen zodat je er iets aan hebt. Niet dat dat perse moet, maar goed. -Bij de eerste lezing plaatste ik het verhaal in Israël ivm de gasmaskers. Waarom weet ik niet precies maar het paste niet in het verhaal. -Het merken met de kus vind ik een origineel YA idee. -In de tweede versie de opening, hield meteen mijn aandacht vast omdat er in zo'n klein stukje zoveel informatie staat dat ik het goed moest lezen om een beeld te krijgen. De sfeer kwam in ieder geval goed over, het beeld was vaag door de, voor mij, onbekende termen zonder een exact beeld ( virtuele stolpen, bio drones en UAV ). Ik vind de inleiding losstaan van de rest van de tekst want het schets de situatie waar het zich afspeelt en niet waarin het zich afspeelt. Ik denk dat het beter werkt als de ik persoon deze informatie aan de lezer meegeeft en niet de alwetende verteller. -Bij beide versies twijfelde ik aan het einde of ik het wel goed begrepen had: heeft hij haar nu op moeten eten? :puke: Een vreselijk onsmakelijk idee waar ik zonder een duidelijke reden waarom hij dat doet, ( zombies zijn getransformeerd en daarom begrijpen= accepteren we hun eetgedrag), mezelf niet kan inleven. Wat stuit op weerstand. Het opeten komt als een onaangename verrassing, zonder enige aanwijzing van boterzachte wangen, kersenrode lippen, mooie benen om in te bijten etc. ;) Neemt allemaal niet weg dat jij een bijzonder fantasievol onderwerp te pakken hebt! :thumbsup: Ik weet niet of het onderwerp jezelf aanstaat maar anders zou je de rechten kunnen verkopen aan bijvoorbeeld @Richard of @Anne weet er ook wel raad mee! :D Jij hebt onze hersens lekker aan het werk gezet! :nod:

Dag Bart, De eerste versie bevalt me eigenlijk beter dan de tweede. Ik vind zo'n inleiding, die je in de tweede versie (wat dus jouw eerste versie is) zet, overbodig en zelfs storend. De feiten, de context waarbinnen het verhaal zich afspeelt, zie ik liever gaandeweg ingevuld. Dan blijf ik als lezer geboeid, kan ik zaken zelf stap voor stap gaan invullen en begrijpen. Maar goed, dat is enkel mijn mening. Ik vind de eerste versie dus geslaagd en uitnodigend prikkelen tot verder lezen.

Ha Bart, Weer een heerlijk weglezend stukje heb je geschreven. Ik hou vooral van het begin en niet zo van de tweede helft van het verhaal, maar dat komt omdat het daar voor mij te nep wordt en dat is vooral een smaak dingetje. Ik kijk uit naar je volgende verhaal :)

Mag ik opmerken dat ik totaal de kluts kwijt ben. Verschillende malen gelezen en herlezen en de kluts wordt almaar groter, zeker na het lezen van de commentaren. Het zal wel aan mij liggen; ik ben geen YA meer :confused:

Ik vind je eerste versie beter. Je inleiding van de tweede versie vind ik verwarrend. Nou wil ik ook weten waar ze zijn en hoe alles in elkaar zit. Bij de eerste versie had ik die neiging niet. Toen ik je eerste versie had gelezen wilde ik in je verhaal duiken om het einde uit te zoeken. Ik wilde zo ontzettend graag weten hoe het was afgelopen, waarom hij haar had opgegeten (want daar ga ik nog steeds vanuit). Bij je tweede versie heb ik dat ook, maar je inleiding leidt me enorm af. Het was voor mij al duidelijk dat het om SF ging bij je eerste versie. Smaken verschillen en ik vond nu eenmaal de eerste versie fijner om te lezen :).