Alle vijf de stoelen van Marieke staan in een kring. Papa en Mama zijn er al, Jan en Bea natuurlijk nog niet. De bel gaat, gevolgd door een hoop gestommel en gegiechel op de trap. Dat is wel Jan, maar niet Bea. “Bea is bij me weg en toen kwam ik Chantal tegen.” De getatoeëerde blondine is zeker twintig jaar jonger dan Jan. Ze feliciteert Marieke met drie klapzoenen. Niemand ziet hoe ze zachtjes Mariekes borst betast. Ze krijgt het mokkagebakje dat bedoeld was voor Bea. “Sorry, maar ik houd niet zo van mokka.” Chantal kijkt Marieke aan: “maar wel van lekkers.” Langzaam staat ze op. Ze loopt op Marieke af en gaat op schoot zitten. Marieke voelt hoe Chantals tong zich verstrengelt met de hare. Ze pakt Chantal stevig vast om de warmte van haar lichaam te voelen.